You are currently browsing the category archive for the ‘Γράμματα Σπουδάματα’ category.
Χάρης Σακελλαρίου
Ήρθε η πασχαλιά!
λένε τα πουλιά πάνω στα κλαδάκια.
Ήρθε η πασχαλιά
λεν όλο χαρά και τα λουλουδάκια.
Όπως και σ’ άλλα χωριά της Ηπείρου, έτσι και στο Ντομπρίνοβο οι γονείς φρόντιζαν για την μόρφωση των παιδιών τους.
Τα παιδιά, ως τα εφτά τους χρόνια έμεναν στο σπίτι. Τ’ αρσενικά μόνον στέλνονταν στο δάσκαλο, για να διδαχθούν τα πρώτα γράμματα και να γίνουν «καλοί και αγαθοί».
Άνοιξη
Λουλούδισ’ η πλάση
λαλούν τα πουλάκια.
Στην Άνοιξη λένε
γλυκά τραγουδάκια.
Γιάννης Πεγειώτης
Αγαπούσε τα πρώτα του αναγνωστικά. Έξι βιβλία και κάτι λίγα ρούχα είχε ο στρατιωτικού του σακκος η η παλιά του βαλίτσα του Κώστα Θεοδωρου.
Με αυτά άλλαζεν δουλειές, χώρες, μπάρκα, λιμανια. Οταν τελειώνε τις βαρδιες ανοίγε τη ρουχινη παλασκα εβγαζε ένα από αυτά και ταξιδευε.
Κική Καψάσκη
Άνοιξη
Να η άνοιξη πάλι
που μας ήρθε παιδιά,
με τα ωραία τα λουλούδια
που ανθούν στα κλαδιά.
Τραλαλαλα…
της Μαρίας Καραμάνου – Δεμίρη
Είναι μερικοί δάσκαλοι, που δεν τους ξεχνάς ποτέ!! Η ανάρτησή μου είναι αφιερωμένη στον δικό μου δάσκαλο, στον δάσκαλο της καρδιάς μου, στον πνευματικό πατέρα μου, γιατί έτυχε να είναι και ο νονός μου!
Ήταν ο άνθρωπος που μου έμαθε τα πρώτα γράμματα, διάβασμα και γραφή, γιατί ως γνωστόν οι γονείς μας δεν είχαν χρόνο για να μας βοηθήσουν, φρόντιζαν για την επιβίωσή μας για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα προς το ζην!
Μιχ. Δ.Στασινόπουλος
Πουλάκι του χειμώνα
Μες στο κρύο, έξω απ’ το σπίτι,
ξένο πέταξε σπουργίτι.
Φύλλο, σπόρος πουθενά,
πως κρυώνει και πεινά!
Σε σχολείο της Αττικής ένας εκπαιδευτικός ρωτάει: Των Τριών Ιεραρχών είναι αργία ή σχολική γιορτή, ερχόμαστε στο σχολείο ή όχι, τι κάνουμε;
Κι ένας άλλος εκπαιδευτικός του απαντάει: Χαλαρά. Να, πάμε μια αντιπροσωπεία στην εκκλησία, είναι σχολική αργία και από τα παιδιά, έρχεται όποιο θέλει!
Καθώς άκουγα σκέφτηκα ότι κάποτε, μόλις πριν από 8-10 χρόνια, πηγαίναμε συντεταγμένοι στην εκκλησία μια τέτοια ημέρα.
Στιγμές από τη ζωή μου,ως δάσκαλος
Δύσκολα τα σχολικά μας χρόνια . Σχολείο ,δουλειές που μας ανέθεταν οι γονείς μας και λίγος χρόνος για παιχνίδι.
Τετράδια και βιβλία λιγοστά και ιδίως τα βιβλία τα αγοράζαμε ή οι πιο παλιοί μας έδιναν τα βιβλία τους . Ο χρόνος που μας απέμενε για να διαβάσουμε ήταν το βράδυ.
Ἀλίκης Καφετζοπούλου
Γλιστροῦσαν τά χοντρόκαρφα ἀπ’ τά τσαρούχια τους πάνω στά λιθάρια, ξέφευγαν οἱ βηματισιές τους λοξά καί κάθε λίγο κινδύνευαν νά βρεθοῦν μέ τά μοῦτρα πεσμένοι στή γῆ. Μά προχωροῦσαν μέ κομμένη τήν ἀνάσα.
— Φῶτο, κράτα με ἀπ’ τό ταγάρι γερά, ἄφηνε σιγανή τή φωνή καί δέν ἔκρυβε τήν ἔγνοια του γιά τόν μικρό του ἀδερφό, ὁ Νικόλας.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια