Ότι καλύτερο για να ξεκινήσει χαρούμενα η μέρα μας!
Μου το έστειλε μια πολύ αγαπημένη φίλη και μου έφτιαξε τη διάθεση, τη μέρα και το κυριότερο… χαμογέλασε η ψυχή μου!
Και την ευχαριστώ πολύ για όλα!
του Κώστα Δ. Παπαδημητρίου
Ηταν στα χρόνια που το έθνος μας έβγαινε απ” τον ενιάχρονο τιτάνειο αγώνα του 21 τσακισμένο, στραγγισμένο από αίμα και από κάθε άλλη ικμάδα ζωής. Και η κυρά της θάλασσας, η ηρωίδα Μαντώ Μαυρογένους, ζει στο Ανάπλι, έρημη, ολομόναχη και πνιγμένη στη φτώχεια.
Απ” τη μεγάλη περιουσία της δεν έχει απομείνει τίποτε. Ήταν και χρεωμένη. Όλα τα “φαγε ο ιερός αγώνας. Και δεν φτάνει η φτώχεια και η εξαθλίωση της, έχει από πάνω και τη γκρίνια της μάνας της, της Ζαχαράτης, που συχνά πυκνά της γράφει πως αυτή είναι η αιτία για την κατάντια της ίδιας και της φαμελιάς τους.
τοῦ πατρός Δημητρίου Μπόκου
Μπορεί ο Χριστός να αποστέλλει τους πιστούς του «ως πρόβατα εν μέσω λύκων» (Ματθ. 10, 16), αλλά ταυτόχρονα υπόσχεται, ότι «θα τους σκεπάσει με τη δεξιά του, και με τον βραχίονά του θα τους υπερασπισθεί. Όλα τα στοιχεία της φύσης θα τα μεταβάλει σε όπλα για άμυνα εναντίον των εχθρών τους» (Σοφ. Σολ. 5, 16-17). Η γη, το νερό, η φωτιά, η κτίση ολόκληρη, μπορεί να αλλάξουν ακόμα και τη φύση τους, όταν το κρίνει ο Θεός, για να προστατεύσουν τους πιστούς του.
Στην αγία μεγαλομάρτυρα Παρασκευή επαληθεύονται πλήρως οι υποσχέσεις του Χριστού. Επιστρατεύτηκε εναντίον της από τους διώκτες της η φωτιά. Μα η δύναμη του Θεού προστάτευσε την αγία, μεταστρέφοντας τη φύση της φωτιάς και κάνοντάς την ταυτόχρονα όπλο κατά των εχθρών της.
παπα Γιώργης Δορμπαράκης
Ο άγιος Παντελεήμων έζησε επί της βασιλείας του Μαξιμιανού και καταγόταν από την πόλη Νικομήδεια. Ο πατέρας του Ευστόργιος ήταν ειδωλολάτρης κι ύστερα έγινε Χριστιανός με τις νουθεσίες του υιού του, ενώ η μητέρα του Ευβούλη προερχόταν από χριστιανική οικογένεια.
Σπούδασε την ιατρική επιστήμη κοντά σ’ ένα σπουδαίο και δοξασμένο ιατρό, τον Ευφρόσυνο, αλλά την κατά Χριστόν ιατρική τέχνη και πίστη την έμαθε από τον πρεσβύτερο Ερμόλαο, με την οποία (πίστη), αφού επικαλέστηκε τον Χριστό, ανάστησε ένα παιδί, που πέθανε στο δρόμο από δάγκωμα μίας έχιδνας.
Ἀπό τήν «Κλίμακα» τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου
Ἕνας ληστής ἀποφάσισε νά μετανοήση γιά τά φοβερά του ἐγκλήματα καί πῆγε σ’ ἕνα κοινόβιο τῆς Αἰγύπτου.
Ὁ ἅγιος καί σοφός ἡγούμενός του τόν διέταξε στήν ἀρχή νά μήν κάνη τίποτε, παρά μόνο ἐπί ἑπτά ἡμέρες νά παρατηρῆ τήν ζωή καί τήν τάξη τῆς μονῆς.
Τήν ὄγδοη μέρα τόν κάλεσε ἰδιαιτέρως καί τόν ρώτησε ἄν τοῦ ἄρεσε νά συγκατοικήση μαζί τους. Ὅταν τόν εἶδε νά τό ἐπιθυμῆ πολύ, τόν ξαναρώτησε τί ἁμαρτήματα διέπραξε στόν κόσμο.
Ὁ ληστής ἀμέσως τά ἐξομολογήθηκε ὅλα! Τότε ὁ ἡγούμενος, γιά νά τόν δοκιμάση, τοῦ εἶπε:
π. Λίβυος
Κάθε που γιορτάζει ένας άγιος νιώθω οτι γιορτάζει η ζωή. Κάθε που γιορτάζει ένας άγιος πανηγυρίζει αυτή η όμορφη φωτεινή πλευρά του εαυτού μας.
Για μένα η μνήμη ενός αγίου ή αγίας είναι ημέρα ελπίδας για ενα σημαντικό λόγο, οτι ενώ είμαστε αδύναμοι, ταλαίπωροι και χαμένοι, υπάρχει ένας τρόπος να σταθούμε πάνω από τα τραύματα μας.
Να φανούμε πιο μεγάλοι από τις πληγές μας. Κι αυτός είναι ο τρόπος της αγάπης του Θεού.
παπα Γιώργης Δορμπαράκης
«Η αγία Παρασκευή (2ος μ.Χ. αι.) έζησε επί της βασιλείας Αντωνίνου του Πίου, καταγόταν από τη Ρώμη και είχε χριστιανούς γονείς, τον Αγάθωνα και την Πολιτεία, οι οποίοι μετά από πολλή προσευχή γέννησαν την αγία, στην οποία έδωσαν το όνομα Παρασκευή, γιατί γεννήθηκε την ομώνυμη ημέρα της εβδομάδας.
Από πολλή μικρή αφιερώθηκε στον Θεό, με τη βοήθεια ιδιαιτέρως της μητέρας της, έμαθε τα ιερά γράμματα, μελετούσε διαρκώς τις άγιες Γραφές και πάντοτε περνούσε τον καιρό της στην προσευχή και στην Εκκλησία.
Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Ὅσο πιό σκληρόκαρδος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τόσο πιό βαθιά θά εἶναι ἡ πτώση του.
Ἕνα αὐγό σπάει καί ἀπό ὕψος 30 πόντων. Ὅμως ἕνας βράχος πρέπει νά ἀνέβει πολύ ὑψηλά καί νά πέσει γιά νά συντριβεῖ.
Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει πολύ σκληρή καρδιά, θά ἐπιτρέψει ὁ Θεός νά πετύχει κάποια πράγματα:
Νά ἀνέβει ψηλά καί κατόπιν νά πέσει βαρύγδουπα γιά νά συντριβεῖ, νά μαλακώσει, νά σπάσει.
«Ζωήν τήν κυήσασαν ἐκυοφόρησας, Ἁγνήν Θεομήτορα, θεόφρον Ἄννα· διό πρός λῆξιν οὐράνιον, ἔνθα εὐφραινομένων, κατοικία ἐν δόξῃ, χαίρουσα νῦν μετέστης, τοῖς τιμῶσί σε πόθῳ, πταισμάτων αἰτουμένη ἱλασμόν, ἀειμακάριστε.» (Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς)
Ἡ Ἐκκλησία, ἀγαπητοί ἀδελφοί, κατά παράδοση ἑορτάζει τήν κοίμηση ἑκάστου Ἁγίου μέ τήν τέλεση θείας Λειτουργίας. Ἡ κοίμηση τῶν Ἁγίων θεωρεῖται γι’ αὐτούς ὡς ἡ γενέθλιός τους ἡμέρα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Τήν παροῦσα ἡμέρα ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τό γεγονός τῆς κοιμήσεως, δηλαδή τοῦ θανάτου, τῆς Ἁγίας Ἄννας.
«Θέλω δε υμάς αμέριμνους είναι. Ο άγαμος μεριμνά τα του Κυρίου, πως αρέσει τω Κυρίω» (Α΄ , Κορ. ζ΄ , 32),δηλώνει προτρεπτικά ο Απ. Παύλος. Η θεαρέσκεια, της όλης ζωής των αγάμων είναι μέριμνα καθημερινή.
Μία μέριμνα, που αποβλέπει στην απόλυτη συστοίχηση και εναρμόνιση Θείου και ανθρωπίνου θελήματος. Μία μέριμνα όμως, που εξασφαλίζει την αμεριμνησία, που διασφαλίζει τις διαπροσωπικές σχέσεις Θεού και ανθρώπου, που οδηγεί ασφαλέστερα στη Βασιλεία του Θεού.
Και οι βιωτές της Παύλειας προτροπής το βεβαιώνουν. Είναι οι αναρίθμητες μορφές των Οσίων.
Αγλαΐα Γεωργοπούλου
Μία φράση που βγαίνει χωρίς πολύ σκέψη από όλους μας είναι ότι ο άνθρωπος γεννιέται και πεθαίνει μόνος…. Είναι όμως έτσι στ’ αλήθεια;
Είμαστε όλοι μοναχικοί ταξιδιώτες ή εν Χριστώ συνοδοιπόροι;
Στην πραγματικότητα υπάρχει ένας αθέατος κόσμος γύρω μας που δεν μας αφήνει περιθώρια μοναξιάς.
Ο Θεός είναι Πανταχού Παρόν. Ζούμε σε ένα κόσμο που Αυτός δημιούργησε και που είναι έντονη η παρουσία Του.
Πολλές φορές ένα δυσάρεστο γεγονός ή μια δοκιμασία γίνεται αφορμή να σταματάμε μέσα μας, να αναζητούμε την ελπίδα και τη σωτηρία στο υπερβατικό, σε κάτι πέρα από τον υλικό κόσμο που είμαστε προσκολλημένοι.
Πρόσφατα σχόλια