«Πάει τὸ καλοκαίρι κι ἡ καλοκαιριά» ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Αριστομένης Προβελέγγιος

Πάει τὸ καλοκαίρι κι ἡ καλοκαιριά˙

νέφη σηκωθῆκαν καὶ τὸν ἴσκιο τους

στὰ πελάγη ρίχνουν, ρίχνουν στὴ στεριά.

.

Φθινοπώρου πνεῦμα θλιβερὰ περνᾶ,

μυστικὸ στὰ δέντρα πνέει ψιθύρισμα

καὶ τὰ φύλλ’ ἀνάρια πέφτουν τὰ στερνά.

.

Στεναγμός, νομίζεις, χύνεται σιγὰ

μὲς ἀπὸ τὴν πλάση καὶ τὰ πλάσματα

γιὰ τὸ καλοκαίρι, πόφυγε γοργά.

.

Μοίρεται τὸ κύμα στὴν ἀκρογιαλιὰ

καὶ πρὸς ἄλλο κλίμα γῆς θερμότερης

βιαστικὰ μισεύουν τώρα τὰ πουλιὰ.

.

Μοναχὸ στὰ βράχια, στὸ γιαλὸ κοντά,

κελαδεῖ τὸ λάλο πετροκότσυφο

κι εὔθυμο ἀπὸ πέρα σὲ γκρεμνὸ πετᾶ.

.

Ἔρημο τὸ κύμα κι ἔρμη ἡ λαγκαδιὰ

καὶ ψηλὰ συρμένες τώρα κείτονται

οἱ γοργὲς βαρκοῦλες μὲς στὴν ἀμμουδιά.

.

Πάει τὸ καλοκαίρι κι ἡ καλοκαιριὰ

μαῦρα νέφη τώρα σηκωθήκανε

καὶ ψυχρὸ τὰ διώχνει φύσημα βοριᾶ.

.

Α. Προβελέγγιος

.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ γιὰ τὴν ἕκτη τάξη τοῦ δημοτικοῦ σχολείου
ΔΗΜ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ – ΝΙΚ. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΝΙΡΒΑΝΑ – ΔΗΜ. Γ. ΖΗΣΗ Κ.Α.
1939

.

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ«σπιτὰκι τὴς Μέλιας»

.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με αναφορά στην πηγή «το σπιτάκι της Μέλιας»