Στέφανος Μαρτζώκης «Ποιήματα»

Ἡ ἐξοχή

Προβαίνει ὁ ἥλιος μ’ ὅλη του τὴ χάρι
κι ἀπὸ λάμψι τὸν κόσμο πλημμυρίζει.

Μέσ’ στὸ χωράφι ἀτίμητο ζευγάρι
ἀπὸ βόδια θωρεῖς νὰ τριγυρίζῃ.

Ἐδῶ κοιτᾷς περήφανο μοσχάρι
στὸ πράσινο σιτάρι νὰ βαδίζῃ,
ἕν’ ἄλλο ἐκεῖ γειρμένο στὸ χορτάρι
καὶ τὸ πλατὺ ρουθούνι νὰ καπνίζῃ.

Μύριες ἀξίνες σκάφτουνε τὴ γῆ
κι ὑψωμένες στὸν ἥλιο λαμπυρίζουν.

Στοὺς κάμπους βασιλεύει θεία σιγή.
Κι ἐνῷ θωρεῖς τὰ σπίτια νὰ καπνίζουν,
ἄλλο πιὰ δὲ γροικᾷς στὴ χαραυγή,
παρὰ τὰ βόδια ἀγάλια νὰ μουγκρίζουν.

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»

Ἀναγνωστικόν Ε’ Δημοτικοῦ
Γ. Καλαματιανοῦ –  Θ. Γιαννοπούλου, – Δ.Δούκα – Δ.Δεληπέτρου – Ν. Κοντόπουλου
1955

Εἰκόνα ἀπὸ: Pinterest

τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»