Γιάννης Πεγειώτης

Η νηστεία μια ολόκληρη παράδοσή.
Μαειρκές, τραούθκια, ύμνους, λειτουργικά βιβλία συνήθειες, σούπες, δώρα της θάλασσας, φυτά αγριόχορτα που τρώουνταν τζιαι ήταν παναήριν

Τότε στα δεκαπέντε δεκαέξι σε μια δύσκολη συγκυρία, αρχές του ογδόντα άρχισε από τις παραμονές Χριστουγέννων να νηστεύει σαράντα μέρες χωρίς υπερβολές και συζητήσεις συνεχίζοντας να ζει το δραστήριο και με έρωταν Ελλάδος βίον του.

΄Υστερα παραμονεέ Σαρακοστής τον ακολουθούσε και η αδερφή του. Η μάνα υπομονετικά δέχτηκε την εφηβική απόφαση μαγειρεύοντας για νηστεύοντες και μη νηστεύοντες στο φτωχικό σπίτι το έμπλεον βιβλίων και αγάπης πρωτινής.

Με τα χρόνιά ο παλαιός μας φίλος άρχισε να κατανοεί το της νηστείας βάθος.Τον τρόπον των πρωτινών που πάσκιζαν να προκόπτουν στην αγάπη περσότερο τον τζαιρόν των νηστειών.

Χωρίς μιαν έστω νήξη το έπρατταν εις τον Πιττοκόπον, στη Δρούσιαν ,στον Ακάμαν χωρίς να κρίνουν τους άλλους. ΄Ετσι απλά.

Ηβραμεν το που την Μάναν μας τζιαι κάμνει καλόν. Λλιανήσκουν οι καυκάες μέσα τζιαι έξω μου. Οι θυμοί που το πορνόν. Μιλώ περίτου τ ΄Αη Κόνωνα.

΄Υστερις έμαθεν για μιαν ολόκληρην παράδοσήν. Μαειρκές, τραούθκια, ύμνους, λειτουργίκά βιβλία συνήθειες, σούππες, δώρα της θάλασσας, φυτά αγριόχορτα που τρώουνταν τζιαι ήταν παναήριν

΄Υστερις έμαθεν να λαλεί καλόν στάδιον και να μετέχει στον εσπερινόν της συγνώμης.

Να βιώνει ήντα εν η αγάπη, η χαρμολύπη,η συγγνώμη η προσευχή του Μάρκου Δράκου, το φως τ ΄Αη Πιφάνη στο χωρκόν του, η ευχή του Σύρου Αγίου ΚΥΡΙΕ και Δέσποτα…

Πέρασαν έτη για να ακούσει η καρδιά του και τον ΄Αη Χρυσόστομον να υμνεί την Ανάστασην του Κυρίου και σε ένα κλίμα αποδοχής να λαλεί και τους της ενδεκάτης τους ολίγον προ της δώδεκάτης εις την πασχάλιον τράπεζαν.

΄Οπως τες πρωτινές γιαγιάδες με το ήθος του κοπιάστε στην τράπεζαν της αγάπης…

Εικόνα από: velikij-post.ru

το «σπιτάκι της Μέλιας»