†Μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος ᾿Ιωάννου, τοῦ ράπτου, τοῦ ἐξ ᾿Ιωαννίνων καί ἐν Κωνσταντινουπόλει ἀθλήσαντος (18 Απριλίου)

῾Ο ῞Αγιος Νεομάρτυς ᾿Ιωάννης ἐγεννήθηκε στό χωριό Τέροβο ᾿Ιωαννίνων ἀπό φιλόθεους καί εὐσεβεῖς γονεῖς. ᾿Από νωρίς ἐγκαταστάθηκε στά ᾿Ιωάννινα, ὅπου ἐξασκοῦσε τό ἐπάγγελμα τοῦ ράπτη.

Μετά τό θάνατο τῶν γονέων του ἦλθε στήν Κωνσταντινούπολη ἐπί Πατριάρχου ῾Ιερεμίου Αύ (1525-1545) καί ἐπί σουλτάνου Σουλεϊμάν τοῦ Βύ (1520-1560).

Περικοσμούμενος μέ ψυχικές καί σωματικές ἀρετές ἐκίνησε τό φθόνο τῶν Τούρκων, οἱ ὁποῖοι τόν ἐπίεζαν νά γίνει Μουσουλμάνος. ῾

Ο ᾿Ιωάννης ὅμως ἀπέκρουε τίς δελεαστικές προτάσεις τῶν Τούρκων καί ἀπεφάσισε νά μαρτυρήσει γιά τήν ἀγάπη του στόν Χριστό. ῎Ετσι προσῆλθε στόν πνευματικό του καί, ἀφοῦ ἐξομολογήθηκε, ἐδήλωσε τόν πόθο του γιά τό μαρτύριο.

῾Ο πνευματικός ὅμως τόν ἀπέτρεψε κατ᾿ ἀρχήν καί ἔτσι ὁ ᾿Ιωάννης ἀνέβαλε τήν ἐκτέλεση τῆς ἀποφάσεώς του.

Συγκινημένος ὕστερα ἀπό λίγο ἀπό τήν ἀνάμνηση τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου κατά τή Μεγάλη Πέμπτη, προσῆλθε καί πάλι στόν πνευματικό του καί ἐζήτησε τήν εὐχή καί τήν εὐλογία του γιά τό μαρτύριο. ᾿Απετράπη ὅμως γιά δεύτερη φορά ἀπό τόν πνευματικό.

᾿Εκεῖνος ἐπανῆλθε ἐκ νέου μέ σταθερή ἀπόφαση τήν ἑπόμενη μέρα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς καί ἀφοῦ ἐδήλωσε ὅτι εἶδε ὅραμα, κατά τό ὁποῖο ἐχόρευε μέσα σέ φλόγες μεγάλης φωτιᾶς, ἔλαβε ἀπό τόν πνευματικό του τήν ποθούμενη εὐλογία.

Μεταβαίνοντας στό ἐργαστήριό του εἶδε νά ἔρχονται κοντά του οἱ Τοῦρκοι πού τόν προέτρεπαν νά ἀλλαξοπιστήσει, οἱ ὁποῖοι αὐτή τή φορά τόν ἐσυκοφαντοῦσαν λέγοντας ὅτι, ὅταν ἦταν στά Τρίκαλα, ἀρνήθηκε τόν Χριστό.

῾Ο Νεομάρτυς τούς ἀπάντησε μέ τά ἑξῆς λόγια· «Μή γένοιτο ποτέ νά πάθω τέτοια ἐγκατάλειψη ἀπό τόν Θεό, ὥστε νά ἀρνηθῶ τόν Χριστό μου, ἀλλά ἐγώ μέ τόν Χριστό μου ζῶ καί θέλω νά ζήσω, καί εἶμαι πρόθυμος νά ἀποθάνω γι᾿ Αὐτόν».

῎Ετσι, ὁ ᾿Ιωάννης ἀφοῦ περιφρόνησε μέ τούς λόγους του τή θρησκεία τοῦ Μωάμεθ, ἄναψε τό θυμό τῶν Τούρκων, οἱ ὁποῖοι μαινόμενοι ὅρμησαν ἐναντίον του καί ἀφοῦ τόν συνέλαβαν, τόν ὁδήγησαν στόν κριτή. ῾

Ομολογώντας καί ἐνώπιον τοῦ κριτοῦ τόν Χριστό παραδόθηκε σέ βασανιστήρια, τά ὁποῖα ὑπέμεινε μέ καρτερία. Στή συνέχεια τόν ὁδήγησαν στή φυλακή καί ἐπειδή ἐκεῖνος παρέμενε σταθερά ἀμετάθετος στήν πατρώα εὐσέβεια ὁμολογώντας συνέχεια τό ῎Ονομα τοῦ Χριστοῦ, καταδικάσθηκε στόν διά πυρᾶς θάνατο.

῾Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ῾Ιερεμίας ὁ Αύ κατόρθωσε μέ πολλά χρήματα νά ἐπιτύχει τήν ἀναβολή τῆς ἐκτελέσεως γιά λίγες μέρες.

Τήν Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου ὁ ᾿Ιωάννης προσήχθη καί πάλι ἐνώπιον τοῦ κριτοῦ, πρό τοῦ ὁποίου μέ πνευματική ἀνδρεία ἐπανέλαβε ἀκλόνητος τή θερμή ὁμολογία τῆς πίστεώς του στόν Κύριο καί Θεό μας καί ἔψαλε τό «Χριστός ᾿Ανέστη».

Τότε τόν ἐμαστίγωσαν καί τόν ἔριξαν στή φωτιά, πού εἶχε ἀναφθεῖ μπροστά ἀπό μιά τουρκική οἰκία. Οἱ κάτοικοι τῆς οἰκίας αὐτῆς, ἐπειδή ἐθεώρησαν τά γενόμενα μπροστά στήν οἰκία τους ὡς κακό γι᾿ αὐτούς οἰωνό, διεσκόρπισαν καί τή φωτιά καί τούς κατακαίοντες τόν ῞Αγιο δήμιους.

Τότε οἱ δήμιοι, ἀφοῦ παρέλαβαν τόν ῞Αγιο μισοκαμένο καί ψάλλοντα διαρκῶς τό «Χριστός ᾿Ανέστη», ἄναψαν ἐκτός τῆς πόλεως νέα φωτιά, στήν ὁποία μέ χαρά ἐπήδησε ὁ ᾿Ιωάννης.

Φιλομάρτυρες Χριστιανοί, γιά νά ἀπαλλάξουν τό Μάρτυρα ἀπό τίς ὀδύνες τῆς φωτιᾶς, ἐπλήρωσαν τούς δήμιους γιά νά τόν ἀποκεφαλίσουν.

῎Ετσι ἐτελειώθηκε ὁ Νεομάρτυς ᾿Ιωάννης στήν Κωνσταντινούπολη, τό ἔτος 1526.

Οἱ Χριστιανοί ἀγόρασαν ἀντί πολλῶν χρημάτων τά ἐκ τῆς πυρᾶς διασωθέντα ἐλάχιστα ἱερά λείψανα τοῦ Νεομάρτυρος καί τά διεφύλαξαν στόν πατριαρχικό ναό.

῾Ο Νεομάρτυς ᾿Ιωάννης ἔγινε πασίγνωστος γιά τά θαύματά του σέ ὁλόκληρο τό Γένος.

῾Η μνήμη του στά ᾿Ιωάννινα τελεῖται τήν Τρίτη τῆς Διακαινησίμου στό ναό τῆς ῾Αγίας Μαρίνης.

Πηγή: Αποστολική Διακονία

Εικόνα από: Πατερικός