Ὁ μικρὸς Ναυτίλος

Ὀδυσσέας Ἐλύτης

Ὅτι μπόρεσα ν᾿ ἀποχτήσω μία ζωὴ ἀπὸ πράξεις ὁρατὲς γιὰ ὅλους, ἑπομένως νὰ κερδίσω τὴν ἴδια μου διαφάνεια, τὸ χρωστῶ σ᾿ ἕνα εἶδος εἰδικοῦ θάρρους ποὺ μοῦ ῾δωκεν ἡ Ποίηση: νὰ γίνομαι ἄνεμος γιὰ τὸ χαρταετὸ καὶ χαρταετὸς γιὰ τὸν ἄνεμο, ἀκόμη καὶ ὅταν οὐρανὸς δὲν ὑπάρχει.

Δοξολογία Θεοῦ

Γέρων Ἐφραὶμ Κατουνακιώτης – Λόγοι Διαδαχῆς

Λέει ὁ Γέροντας στὸν ὑποτακτικό: «Ἐξεγερθέντες τοῦ ὕπνου προσπίπτομέν σοι, ἀγαθέ, καὶ τῶν ἀγγέλων τὸν ὕμνον βοῶμέν σοι, δυνατέ· ἅγιος, ἅγιος» κτλ. «Κουά, κουά, κουά, κουὰ» τὰ βατράχια, κοάζουν, πῶς λέγεται, ξεχάσαμε καὶ τὰ ἑλληνικὰ τώρα.

Σκέψεις γιὰ τὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Μητροπολίτης Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εἶναι γνωστὸ πὼς στὴν περίοδο αὐτὴ ἔχουμε δυὸ νηστεῖες. Εἶναι περίπου ἑπτὰ ἑβδομάδες αὐστηρῆς νηστείας καὶ μία ἡ ἑβδομάδα τῆς Τυρινῆς ποὺ προηγεῖται, ὀκτώ.

Γιὰ πολλοὺς εἶναι μία εὐχάριστη καὶ ἐπιθυμητὴ περίοδος, ἐνῶ γιὰ ἄλλους εἶναι δύσκολη καὶ γιὰ ἄλλους καθόλου εὐχάριστη. Θὰ προσπαθήσουμε νὰ ποῦμε λίγες σκέψεις γιὰ τὴν περίοδο αὐτή, ὅπως τὴν ἔχουν χαρακτηρίσει οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ο ευτυχισμένος πρίγκηπας

(Στο παραμύθι του Όσκαρ Ουάιλντ που ακολουθεί, παρακολουθούμε την ιστορία ενός αγάλματος και ενός χελιδονιού που συμπονούν τους φτωχούς συμπολίτες τους και τους προσφέρουν απλόχερα ό,τι πολυτιμότερο διαθέτουν.

Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας, από το άγαλμά του ψηλά στην πόλη, παρατηρεί τα πάντα και ανακαλύπτει μιαν άλλη πλευρά της καθημερινότητας: τη φτώχεια, την ασχήμια, τη διαφθορά και την υποκρισία.

Φώτης Κόντογλου «Σαστισμένα λόγια»

 

Ὁ Νουμᾶς», σελ. 584-586

Εἶμαι καλὰ ἐδῶ ἀπάνου στὴν καρέκλα μου. Εἶμαι λιγάκι στενόχωρα καὶ γι᾿ αὐτὸ εἶμαι καλύτερα· ἔτσι δείχνει λιγώτερο ἡ φτώχια μου.

Ἀπ᾿ τὸ φεγγίτη δὲ φαίνεται τίποτα γιὰ νὰ καταλάβῃ κανένας πὼς βρίσκεται τόσο ψηλά, μ᾿ ἄλλα λόγια στὸ ἕχτο πάτωμα. Μάλιστα. Βρίσκουμαι ἀπὸ πάνου ἀπ᾿ ἕνα σωρὸ λογιῶν λογιῶν ἀνθρώπους.

Ψέλλισμα γιὰ τόπους ποὺ ἀγαπήσαμε

Γιῶργος Κόρδης

Ὁ ἕλλην τόπος, ὁ ἕλλην χῶρος.

Τὰ τοπία ποὺ ἀγαπῶ εἶναι τοπία χωρὶς πολὺ πράσινο, χωρὶς δάση καὶ πολλὰ δέντρα. Αὐτὸ ποὺ μὲ προσελκύει εἶναι τὰ τοπία τῆς ἀνατολικῆς Πελοποννήσου, τῆς Λακωνίας, τῶν Κυκλάδων.

Τόποι λιτοὶ χωρὶς προίκα καὶ πλοῦτο, ἀλλὰ γεμάτοι μὲ ἀρετὲς καὶ χάρες ἄλλου εἴδους ποὺ οἱ ἄνθρωποι δὲν τὶς γεύονται γιατὶ τὰ ἀποφεύγουν συνήθως αὐτὰ τὰ τοπία.

Φώτης Κόντογλου – «Τὸ ράσο καὶ τὰ γένεια»

(ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)

Τὸ πόσο στολίζουν τὰ γένεια ἕνα ἱερὸ πρόσωπο καὶ τοῦ δίνουνε εὐπρέπεια καὶ πνευματικὸ ἀξίωμα, τὸ δείχνει ἀνάμεσα σὲ ἄλλα καὶ τὸ ἄγαλμα τοῦ Μωϋσῇ ἀπὸ τὸν Μιχαὴλ Ἄγγελο. (Τὸ γράφω αὐτὸ γιὰ τοὺς δυτικόπληκτους).

Κατήχησις τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου εἰς τὴν Κυριακὴν τῆς Τυροφάγου

Περὶ νηστείας, καὶ ὅτι ἡ ἀληθὴς νηστεία τοῦ ἀληθινοῦ ὑποτακτικοῦ ἐστὶ τὸ κόψαι τὸ ἴδιον θέλημα.

Εὐλόγησον πάτερ.

Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ὁ ἀγαθὸς Θεὸς ἡμῶν, ὁ χαρίζων τὴν ζωὴν ἡμῶν, καὶ ἄγων ἡμᾶς ἀπὸ χρόνον εἰς χρόνους διὰ φιλανθρωπίαν αὐτοῦ ἤγαγεν ἤδη ἡμᾶς καὶ ἐν χρόνῳ τούτῳ τῶν ἁγίων νηστειῶν, ἐν ᾧ ἕκαστος τῶν ἀγωνιστῶν ἀγωνίζεται καὶ κοπιάζει ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, καθὰ προαιρεῖται καὶ δύναται καὶ ὁ σπουδάζων εἰς τὴν ἐγκράτειαν νηστεύει διπλᾶς καὶ τριπλᾶς ἡμέρας, ὁ δὲ εἰς τὴν ἀγρυπνίαν σπουδάζων ἀγρυπνεῖ, ἀναγινώσκει, προσεύχεται τόσας καὶ τόσας ὥρας·

Τριαντατρεῖς Εὐχὲς γιὰ τὸ τριαντατριάρι κομποσχοίνι

Ὀρθόδοξε Χριστιανέ, Νέε καὶ Νέα!…

Πρωὶ καὶ βράδυ βγάζε τὸ κομποσχοινάκι ἀπὸ τὸ χέρι σου καὶ κάμε στὸν κάθε κόμπο μιὰ ἀπὸ τὶς παρακάτω προσευχές:

01. Μνήσθητι Κύριε ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου.

02. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὴν Ἐκκλησία μας καὶ τὴν Ὀρθοδοξία μας.

«Δεκέμβρη μου, με πάγωσες και πώς να ξεπαγώσω» Καλό μας μήνα!!

Ναπολέων Λαπαθιώτης

Τὰ καημένα τὰ πουλάκια

Κρύο βαρύ, χειμώνας ὄξω,
τρέμουν οἱ φωτιὲς στὰ τζάκια,
τώρα ποιὸς τὰ συλλογιέται
τὰ καημένα τὰ πουλάκια!