Κωνσταντής ο ναυτικός. «Από τα ανεμοδαρμένα κύματα της ασωτίας, στο απάνεμο λιμάνι της μετανοίας»

απόσπασμα από το πασχαλινό διήγημα του Γιώργου Γαλάτση

«Όλοι χρωστάμε κάπου ένα σ`αγαπώ και μια συγνώμη…»
Μενέλαος Λουντέμης

Πρόλογος
Η μέρα εκείνη δεν ήταν μία συνηθισμένη. Ήταν τό βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης. Ο Κωνσταντής -πρώην ναυτικός – έφυγε από τό καπηλειό πού σύχναζε καθημερινά και μία ακατανίκητη δύναμη τού άλλαξε όχι μόνον το σύνηθες δρομολόγιο για το σπίτι του αλλά και την μεταστροφή ολόκληρης της ζωής του.

Τα ομορφότερα Χριστούγεννα του μικρού Χρήστου

Εικόνα εξωφύλλου: Πίνακας ζωγραφικής του: Henry Mosler,
«Χριστουγεννιάτικο Πρωινό» έτος 1916.

απόσπασμα από το παιδικό διήγημα του Γιώργου Γαλάτση 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Εκείνα τα Χριστούγεννα -της χρονιάς εκείνης – θα μείνουν ανεξίτηλα στη μνήμη των παιδιών, και ιδιαίτερα στην παιδική ψυχή του μικρού Χρήστου. Πρωταγωνιστές, τρείς δασκάλες, και δεκαοχτώ μαθητές του νηπιαγωγείου Κολχικού,που θα φωτίσουν με την πράξη τους τις ψυχές όλων.

Τα βλογημένα Χριστούγεννα του Βασίλη

Διήγημα του Γεώργιου Γαλάτση

1 Ιανουαρίου 1978. Ιερός Ναός Αγίου Παντελεήμωνος. Όλοι οι πιστοί του μικρού χωριού είχαν μαζευτεί εκείνη την ημέρα στην Θεία λειτουργία. Ο χορός των ψαλτών απαρτίζονταν από δύο παληκάρια, τόν Σταμάτη και τόν Δημήτρη. Ο δεύτερος, ήταν γιος του κυρ Γιάννη του συγχωρεμενου. Οι μελωδικές φωνές τους αντηχούσαν στην μικρή εκκλησία, υπέροχους ύμνους: