Η Απελευθέρωση του Αργυροκάστρου (8 Δεκεμβρίου 1940)

Το Δεκέμβριο του 1940, στη διάρκεια της ελληνικής αντεπίθεσης και της προέλασης του Ελληνικού Στρατού μέσα στο βορειοηπειρωτικό έδαφος, το 11ο Σύνταγμα Πεζικού υπό τη διοίκηση του Συνταγματάρχη Πεζικού Κουδούνα Ιωάννη, ανήκε στην IV Μεραρχία.

Η Μεραρχία αυτή, μετά την ολοκλήρωση της στρατηγικής της συγκέντρωσης στην περιοχή της Καλαμπάκας, στις 24 Νοεμβρίου, κατευθύνθηκε με νυκτερινές πορείες στα δυτικά της περιοχής των Ιωαννίνων, όπου έφθασε στις 2 Δεκεμβρίου.

Στη συνέχεια μετακινήθηκε και έφθασε στις 6 Δεκεμβρίου στην περιοχή Βάλτιστα – Καστάνιανη – Κεράσοβο με σκοπό να εισέλθει στον αγώνα αντικαθιστώ­ντας την ΙΙΙ Μεραρχία. Το 11ο Σύνταγμα στάθμευσε στην περιοχή Μουζίνα, έτοιμο να αντικαταστήσει το 12ο Σύνταγμα.

«Μνῆμες Πολέμου» 40-41*

.

* Ἀποσπάσματα ἀπό τίς «Μνῆμες θητείας καί Πολέμου».

Γιάννης Ὀ. Στάχτιαρης

…Ὅταν τά σύνεφα τοῦ πολέμου ἄρχισαν νά πυκνώνουν μετά τόν τορπιλισμό τῆς «Ἕλλης» στήν Τῆνο (15 Αὐγούστου 1940), ἐπιστρατεύτηκα γιά δεύτερη φορά ὡς Ἔφεδρος καί στίς 6 Σεπτεμβρίου, ἐνάμιση μήνα πρίν τήν ἔναρξη τοῦ ἙλληνοἸταλικοῦ πολέμου (28 Ὀκτωβρίου 1940),τοποθετήθηκα ὡς Δεκανέας – Ἀρχηγός Στοιχείου Πυροβόλου, στόν Οὐλαμό Πολυβόλων τοῦ 1ου Λόχου, τοῦ 1ου Τάγματος τοῦ 24ου Συντάγματος Πεζικοῦ, στήν Πρέβεζα.

… Ἀπό τίς 28 Ὀκτωβρίου 1940 μέχρι καί τίς ἀρχές Νοεμβρίου 1940, τό 24ο Σύνταγμα Πεζικοῦ Πρεβέζης κάλυπτε τόν Τομέα Πρεβέζης-Φιλιππιάδος καί ἀπό τά μέσα Νοεμβρίου 1940 μέχρι καί τόν Ἀπρίλιο 1941 (τέλος τοῦ Ἑλληνο-Ἰταλικοῦ-Γερμανικοῦ Πολέμου), συμμετεῖχε σ’ ὅλες τίς ἐπιθετικές καί ἀμυντικές ἐνέργειες τῆς VIII Μεραρχίας στήν κεντρική γραμμή τοῦ Παραλιακοῦ Τομέα τοῦ Ἀλβανικοῦ Μετώπου.

… Στό 2ο Τάγμα τοῦ ἴδιου Συντάγματος, χωρίς τότε νά τό ξέρω, ὑπηρετοῦσε ὡς Ἔφεδρος Ἀνθυπολοχαγός Πεζικοῦ ὁ μετέπειτα νομπελίστας ποιητής, Ὀδυσσέας Ἐλύτης.

Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων 13 Δεκεμβρίου 1943.

Καλάβρυτα του Πέτρου Ανταίου

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ, 13 Δεκεμβρίου 1943.

Μια από τις πιο μαύρες μέρες της χιτλεροφασιστικής κατοχής. Οι ναζί κατακτητές παραδίδουν στις φλόγες την πανέμορφη, ιστορική κωμόπολη και εξοντώνουν όλο τον άρρενα πληθυσμό από 14 χρόνων και πάνω. 1.104 είναι τα αθώα θύματα!

Εκείνη την ομιχλώδη, παγερή μέρα οι χιτλερικοί, εφαρμόζοντας το απάνθρωπο δόγμα τους της συλλογικής ευθύνης, διέπραξαν ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματά τους εναντίον του λαού μας.

23 Οκτωβρίου 1943: Οι Γερμανοί καίνε την Καλουτά στο Ζαγόρι.

Η ΚΑΛΟΥΤΑ στις ΦΛΟΓΕΣ των ΓΕΡΜΑΝΩΝ – Οκτώβρης του 1943.

(Άρθρο του αείμνηστου Τάκη Σακελλαρίου, επί χρόνια πολλά
Δάσκαλου στα Πρότυπα Δημοτικά Σχολεία της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας)

.

Φθινοπωρινό πρωϊνό του 1943. Η Καλουτά είχε ξυπνήσει από έναν εφιαλτικό, ταραγμένο ύπνο. Κακά μαντάτα απλώνονταν γύρω. Οι Γερμανοί κατακτητές σκύλιασαν από το λεβέντικο πνεύμα της Αντίστασης του λαού μας, από την αυτοθυσία του για τη λευτεριά, και είχαν επιδοθεί σε βάρβαρα αντίποινα.

Οι Λυγκιάδες είχαν παραδοθεί στις φλόγες  και ογδόντα ψυχές κάηκαν στα σπίτια τους. Εκκαθαριστικές επιχειρήσεις ετοιμάζονταν.

…. «Προσοχή! Προσοχή! Γερμανική φάλαγγα πέρασε από το Στόμιο της Κόνιτσας και ξεχύθηκε στ’ ακρινά χωριά του Ζαγοριού! Μην απομακρύνεστε από τα σπίτια σας και βγάλτε τίποτα όξω!»

ανήγγειλε ο τηλεβόας το τρομερό μαντάτο από την πλατεία του χωριού.

Μείναμε βουβοί κι άλαλοι!

Ο Αρχιεπίσκοπος του ΟΧΙ, Χρύσανθος Φιλιππίδης (1881- 28 Σεπτεμβρίου 1949)

Εικόνα από:www.diakonima.gr

του Ιγνάτιου Γκ.

«Δεν μπορώ να ορκίσω Κυβέρνηση προβληθείσα από τον εχθρό,

εμείς γνωρίζουμε ότι τις Κυβερνήσεις τις ορίζει ο λαός ή ο Βασιλεύς.

Εδώ τώρα ούτε ο λαός εψήφισε την Κυβέρνηση, ούτε ο Βασιλεύς την όρισε.

Πως ζητάτε να ορκίσω Κυβέρνηση υποδειχθείσα υπό του εχθρού; Δια να είναι όργανό των;»

«Αυτός ο τόπος βγάζει δύο πράγματα ελιές και παλικαριά.»

******

Στα 1881 γεννήθηκε στην σκλαβωμένη Κομοτηνή, η ζωή του πέρασε μέσα από συμπληγάδες μα θα μείνει βαθειά στην μνήμη της ιστορία το βήμα του, γιατί ο ιεράρχης των Ποντίων ο Μητροπολίτης Τραπεζούντας Χρύσανθος στήθηκε στητός και είπε ΟΧΙ, όταν όλοι λέγανε ΝΑΙ απ’ άκρου σ’ άκρου στην Ευρώπη.