Τι έγιναν τα χαμένα παιδιά στη Γενοκτονία των Ποντίων (19 Μαΐου 1919)

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr

Η δραματική περίπτωση  της Ποντιοπούλας Παρθένας, που χάθηκε στους διωγμούς το 1920 και βρέθηκε ως  Αϊσέ, μετά από 60 χρόνια!

Η σημερινή μέρα, για τους Τούρκους είναι μεγάλη γιορτή και για τους Έλληνες του Πόντου η αρχή της μεγάλης τραγωδίας, με νέους πιο σκληρούς διωγμούς και μαρτυρίων κατά των Ελληνοποντίων, με εξορίες, βιασμούς παρθένων, σφαγές και εκτελέσεις. Γενοκτονία!

Η άνανδρη σφαγή των Προσκόπων του Αϊδινίου (18 Ιουνίου 1919)

«Υπόσχομαι στην τιμή μου, να εκτελώ το καθήκον μου προς το Θεό και την Πατρίδα να βοηθώ κάθε άνθρωπο σε κάθε περίσταση και να τηρώ τον Νόμο των Προσκόπων»

Ο Προσκοπισμός που ο θεμελιωτής αντιπροσωπεύθηκε με σύντομο χρονικά αλλά και πανάξιο τρόπο στη Μ.Ασία, στην Πόλη και στην Ανατολική Θράκη.

Δυστυχώς τις δύο αυτές αγάπες τους, οι Μικρασιάτες Έλληνες πρόσκοποι και προσκοπίνες τις πλήρωσαν πολύ ακριβά, γράφοντας από το 1919 ως την καταστροφή του 1922, στο Αϊδίνι, στην Κάτω Παναγιά και στα Σώκια της Ιωνίας, μερικές από τις ηρωικότερες και πιο αιματηρές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού προσκοπισμού.

Η απελευθέρωση της Ξάνθης από τον Ελληνικό Στρατό (4 Οκτωβρίου 1919)

Η κεντρική πλατεία της Ξάνθης το 1919

.

γράφει ο Αντγος Ε.Α Νικόλαος Φωτιάδης, Επίτιμος Υδκτής Δ’ΣΣ

Το φθινόπωρο του 1918 υπήρξε περίοδος αποφασιστική για την έκβαση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Μετά την συντριβή των Γερμανοβούλγαρων και την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον Σεπτέμβριο του 1918, η Γαλλική Στρατιά της Ανατολής με τον Στρατηγό Φρανσαι Ντ’ Εσπεραί, προήλασε και κατέλαβε την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη και έφθασε μέχρι τον Βόσπορο.

Τότε έγιναν σκέψεις ( σε σκοτεινά κέντρα λήψεως αποφάσεων) να δημιουργηθεί Γαλλικό Προτεκτοράτο στην Θράκη, κατά τα πρότυπα της Συρίας και του Λιβάνου.

Η πληροφορία μεταδόθηκε από τον διερμηνέα των Γάλλων Έλληνα Στρατιώτη Ανέστη Πολυχρονιάδη στης Ελληνικές Αρχές, ενημερώθηκε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Ελευθέριος Βενιζέλος και μετά από συνάντηση του με τον Γάλλο Πρωθυπουργό Κλεμανσώ αποφασίστηκε η συμμετοχή της Ελληνικής Μεραρχίας (ΧΙ Μεραρχία Πεζικού) στα Στρατεύματα κατοχής στην περιοχή Παρανεστίου (Μπούκια) – Αβδηρών (Μπουλούστρα) – Ιάσμου (Γιασίκϊοι) Κομοτηνή.

Οι Πρόσκοποι της Μικράς Ασίας και η δολοφονία τους στο Αιδίνιο, την Κάτω Παναγιά και τα Σώκια (18 Ιουνίου 1919)

Εικόνα από:www.agriniopress.gr

Θεοφάνης Μαλκίδης

Η Γενοκτονία των Ελλήνων αποτελεί μία από πιο τις θλιβερές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας.

Μία από τις τραγικές για τον ανθρώπινο βίο περιόδους, όπου η ανθρώπινη ζωή έχασε κάθε αξία και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι απώλεσαν ότι πιο πολυτιμότερο είχαν.

Υπάρχουν πολλές παραμέτρους και συνιστώσες της Γενοκτονίας, οι οποίες όχι μόνο είναι άγνωστες, αλλά και για πολλά χρόνια αποσιωπήθηκαν, έμειναν στο περιθώριο.

Ο ιδρυτής του προσκοπισμού Μπέιντεν Πάουελ είχε πει: «Η θυσία των Ελλήνων Προσκόπων του Αϊδινίου αποτελεί μοναδικό παράδειγμα στον Προσκοπισμό όλου του κόσμου. Οι ηρωικοί Πρόσκοποι επισφράγισαν με το αίμα τους τα ιδανικά της αγάπης των για την πατρίδα και για την ελευθερία».

Η σφαγή στό Αϊδίνι καί στήν Πέργαμο (15 Ιουνίου 1919)

Εικόνα από:greekworldhistory.blogspot.gr

Στίς 15 Ιουνίου 1919, οργανώθηκε στήν ιταλική ζώνη κατοχής μεγάλη τουρκική αντεπίθεση η οποία είχε ως αποτέλεσμα τήν εκδίωξη από τό Αϊδίνι του ελληνικού στρατού.

Τότε βρήκαν τήν ευκαιρία Τούρκοι συμμορίτες, οι οποίοι μαζεύτηκαν από τά χωριά του Μαιάνδρου, νά προβούν σέ σφαγές του άμαχου πληθυσμού.

Στίς σφαγές πρωταγωνίστησε ο κατοπινός Τούρκος πρωθυπουργός Μεντερές. Σύμφωνα μέ υπόμνημα του Βενιζέλου στούς Ευρωπαίους Συμμαχους οι σφαγέντες ξεπέρασαν τούς 3.000.