Γέροντας Αναστάσιος Κουδουμιανός «Μιά ἁγιασμένη μορφή τῶν ἡμερῶν μας»

Ὁ μακαριστός Ἀρχιμανδρίτης Ἀναστάσιος κατά κόσμον Γεώργιος Λεονταρίδης, γεννήθηκε στόν Πανασό Κρήτης, στίς 20/7/1927.

Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Νικόλαος, καταγόμενος ἀπό τή Σελεύκεια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, μέ πολλούς συγγενεῖς στό χωριό Δαμάνια Μονοφατσίου Κρήτης, τόπο ἐγκατάστασης προσφύγων ἀπό τή Σελεύκεια, μετά τή μικρασιατική καταστροφή.

Ὁ ἅγιος Νεομάρτυς Ἰωάννης ὁ Βραχωρίτης

Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἰωάννης γεννήθηκε στήν κωμόπολη Κόνιτσα τῆς Ἠπείρου ἀπό Τούρκους γονεῖς, μωαμεθανός στό θρήσκευμα.  Ὁ πατέρας του μάλιστα ἀπολάμβανε μεγάλες τιμές ἀπό τούς μουσουλμάνους τῆς ἐπαρχίας του, ἐπειδή ἦταν δερβίσης καί σεΐχης κατά τό ἀξίωμα.

Πρακτικές πατρικές συμβουλές τοῦ ὁσίου Γέροντος Ἀνθίμου τοῦ Πνευματικοῦ

Ἡ ὑπακοή μᾶς ἀνεβάζει στόν οὐρανό, γιατί ἀποβάλλει τήν παρακοή τῶν πρωτοπλάστων. Ἀποβάλλει τήν οἴηση, τήν αὐταρέσκεια καί μᾶς ἐξομοιώνει μέ τόν Θεό.

Ἄς ἀγωνιζόμαστε νά ἀνεβοῦμε στό καθ᾽ ὁμοίωση, γιατί τό ὅμοιο μέ τό ὅμοιο ἑνώνεται. Νά ἑνωθοῦμε μέ τήν πηγή τοῦ φωτός, τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἀγαθότητος, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Φτώχηνες ἀπό ἐπίγεια. Καιρός νά πλουτίσεις στά ἐπουράνια.

Ἀπό τίς ἐπιστολές (ἀπαντήσεις σέ ζητήματα προσωπικά) τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Σέ πτώχευση…

Ὁ πλοῦτος δέν γεννήθηκε μαζί σου. Στόν δρόμο τῆς ζωῆς σου τόν βρῆκες. Καί σέ ἀκολουθεῖ. Στό τέλος ὅμως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τόν ἀποχωρίζονται!

Ἐσένα σέ ἄφησε, πρίν ἔλθει τό τέλος σου. Καί αὐτό εἶναι πού σέ πικραίνει. Αὐτό ὅμως εἶναι γιά σένα μεγάλο κακό.

Στή μοναχική καί ἄρρωστη γυναίκα γιά τήν αὐτοκτονία

Ἀπό τίς ἐπιστολές (ἀπαντήσεις σέ ζητήματα προσωπικά) τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ξέρω ὅτι εἶναι δύσκολο. Πρίν μερικά χρόνια πέθανε ὁ ἄνδρας σου. Στενοχωριόσουν τό ξεπέρασες. Πάντρεψες τόν μοναχογιό σου· ἡ χαρά ἐπέστρεψε.

Ἃγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης «Ἡ εὐχή πρέπει νά ἀναβλύζει μέσα ἀπό τήν ψυχή μας»

Περί Προσευχῆς

Πρέπει συνεχῶς, ἀδιαλείπτως, νά λέμε τήν εὐχή.

Μέσα στήν καρδιά μας καί στό νοῦ μας πρέπει νά μένει μόνο τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας· γιατί, ὅταν ἐμεῖς ἀφήνουμε τήν προσευχή, τήν ἐπικοινωνία µας μέ τόν Θεό, τότε ὁ διάβολος μέ τούς λογισμούς ἀρχίζει καί μᾶς ζαλίζει καί δέν ξέρουμε πλέον οὔτε τί θέλουμε οὔτε τί λέμε οὔτε τί κάνουμε.

Ὅσιος Γεδεών ὁ Καρακαλληνός (30 Δεκεμβρίου)

Μαρτύρησε στόν Τύρναβο τῆς Θεσσαλίας στίς 30 Δεκεμβρίου 1818. Ὁ Ἅγιος καταγόταν ἀπό τό  χωριό Κάπουρνα κοντά στή Μακρυνίτσα τοῦ Πηλίου.

Προερχόταν ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς καί ἦταν τό πρῶτο παιδί ἀπό τά ὀκτώ παιδιά τῆς οἰκογένειας.Τό κοσμικό του ὄνομα ἦταν Νικόλαος.

Ὁ πατέρας του λόγω τῆς μεγάλης φορολογίας ἀναγκάστηκε νά μετακομίσει οἰκογενειακῶς σ᾽ ἕνα ἄλλο χωριό, ὅπου θά μποροῦσε νά ἐξοικονομεῖ καλύτερα τ᾽ ἀναγκαῖα. Ὁ Ἅγιος ἦταν τότε δώδεκα ἐτῶν.

«Τό ὄνομα τοῦ πατέρα μου εἶναι Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς!»

Ἡ μαρτυρία μιᾶς κοπέλας πού διηγεῖται τήν θαυμαστή γνωριμία της μέ τόν ἅγιο

Ὁ Ἅγιος ἦρθε στή ζωή μου τό 2007.Στήν δύσκολη ἡλικία τῶν δεκαπέντε ἐτῶν καί ὄντας ὀρφανή ἀπό πατέρα, οἱ προσευχές μου ἦταν γεμάτες θλίψη. Παρακαλοῦσα τόν Θεό νά φανερώσει στό ὄνειρό μου τόν πατέρα μου.

Μοῦ ἔλειπε καί αὐτή ἡ ἔλλειψη ξεσποῦσε μέ δάκρυα στίς προσευχές μου.Ἕνα βράδυ, καθώς κοιμόμουν, βρέθηκα σέ μιά ἐκκλησία παράξενη καί διαφορετική, δέν μοῦ θύμιζε τίς τυπικές ἑλληνικές ὀρθόδοξες ἐκκλησίες.