Ἡ μάχη στὸ Βοδίνο (Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 1940)

Τοῦ Ἀποστόλου Μπρέντα

Μία μέρα πρὶν (27 Νοεμβρίου) οἱ ἑλληνικὲς δυνάμεις ἔχουν ἀπωθήσει τοὺς Ἰταλοὺς ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ σύνορα καὶ πῆραν διαταγὴ νὰ κυνηγήσουν τοὺς Ἰταλοὺς καὶ μέσα στὸ ἔδαφος τῆς Ἀλβανίας.

Ὁ καιρὸς ἦταν βροχερὸς ἀλλὰ τὸ κρύο δὲν ἔκανε τὴν πορεία ἀκόμα δύσκολη καὶ βασανιστική. Τὸ 40ο Σύνταγμα Εὐζώνων τῆς Ἄρτας ἦταν τὸ πρῶτο ἑλληνικὸ στρατιωτικὸ τμῆμα ποὺ μπῆκε στὸ ἀλβανικὸ ἔδαφος.

Οἱ τσολιάδες πέρασαν γρήγορα καὶ χωρὶς ἀντίσταση πρῶτα τὸ χωριὸ Λόγγος, στὴ συνέχεια πέρασαν τὸ χωριὸ Πέπελι καὶ κατευθύνθηκαν πρὸς τὸ χωριὸ Βοδίνο, ἀλλὰ πρὶν μποῦνε στὸ χωριὸ τοὺς ἔπιασε ἡ νύχτα καὶ σταμάτησαν στὰ πρῶτα ὑψώματα τοῦ χωριοῦ νὰ διανυκτερεύσουν.

Ὁ λοχαγὸς τοῦ 6ου λόχου, Δ. Κουρκούμπας, ἔστειλε στὰ πρῶτα σπίτια τοῦ χωριοῦ μερικοὺς ἄντρες οἱ ὁποῖοι ρώτησαν τοὺς φοβισμένους κατοίκους ἂν ὑπάρχουν Ἰταλοὶ μέσα στὸ χωριό.