You are currently browsing the tag archive for the ‘Χριστιανική Στέγη Καλαμάτας’ tag.
γράφει ἡ Μερόπη Ν. Σπυροπούλου Ὁμότιμη Καθ. Παν/μίου Ἀθηνῶν
Ἡ παρέα, πού εἶχε μαζευτεῖ γιά νά εὐχηθεῖ στόν ἑορτάζοντα οἰκοδεσπότη, κοίταζε μέ προσμονή τόν γεραρό γιατρό.
Γνωρίζαμε πώς ἦταν ἀπό τούς τελευταίους ἐπιζῶντες πολεμιστές τοῦ ’40, καί εἶχε μόλις ἀνταποκριθεῖ στό αἴτημά μας, νά μᾶς πεῖ κάποια ἀπό τίς πολλές σχετικές ἀναμνήσεις του.
Κι ἐκεῖνος, μέ φωνή σιγανή, ἀλλά σταθερή, ἄρχισε τήν διήγησή του :
γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης Μελέτιος Α. Βραχάνης
Ἐπισκέφθηκα διά ποιμαντικούς λόγους μιά οἰκογένεια μέ τρία παιδιά.
Βλέποντας τό μωρό – τό ὁποῖο γεννήθηκε πρίν λίγους μῆνες – νά μπουσουλάει στό πάτωμα, παρατήρησα ὅτι τά μικρά κόκκινα παπουτσάκια του ἦταν γδαρμένα μπροστά καί εἶχε φύγει τό χρῶμα.
Δημ.Χ. Μποσινάκης
Καί βέβαια «θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ».Πάντα ἀναδεινύονται Ἅγιοι στήν Ἐκκλησία, μερικές φορές ἀναγνωρίζονται ἀπό τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας καί ἀνακηρύσσονται ἀπ’ αὐτήν.
Ὅμως τίς πιό πολλές φορές παραμένουν ἄγνωστοι στούς πολλούς καί εἶναι γνωστοί μόνο στό Θεό. Τέτοιοι ἄγνωστοι ὑπάρχουν ἀκόμη καί στά μοναστήρια καί πολύ περισσότεροι στόν κόσμο, στήν κοινωνία.
Ἀρχιμ. Γρηγόριος Γ. Λίχας
Πῆγε κάποτε ὁ ἀββᾶς Ἠσαΐας σ’ ἕνα χωράφι, ὅπου μόλις εἶχε τελειώσει ὁ θερισμός, καί ὁ ἰδιοκτήτης πλήρωνε τούς ἐργάτες γιά τήν ἐργασία τους, γιά τόν κόπο τους.
Ἀνάμεσά τους ἦταν καί μερικοί μοναχοί, πού, ὅπως συνηθιζόταν ἐκείνη τήν ἐποχή, λόγῳ τῆς φτώχειας τους, ξενοδούλευαν στά χωράφια τῶν γαιοκτημόνων.
Tόν καταδίκασαν σέ θάνατο.
Τόν ἐσταύρωσαν καί πέθανε πάνω στό Σταυρό καί ἐτάφη.
Ἐσφράγισαν τόν τάφο, ἔβαλαν καί φρουρά νά τόν φυλάει, γιά νά μή τόν κλέψουν.
Πῶς ἦταν δυνατόν ὁ Ἀρχηγός τῆς ζωῆς, ἡ ὄντως Ζωή, νά παραμένει στόν τάφο; «Ἀνέστη αὐτεξουσίως» καί ἐσκύλευσε τόν Ἅδην.
Κλειώ-Σταυρούλα Κουράση
Πλήν θανάτου, σχεδόν ὅλα μπορεῖ νά ξαναγίνουν, νά ξαναγεννηθοῦν, νά ξανανθίσουν. Ὁποιαδήποτε κι ἄν εἶναι ἡ ἀπώλεια, ὅσο χαμηλά κι ἄν ἔπεσε κανείς, πάντα ὑπάρχει ἐλπίδα ἀνόρθωσης.
Ἡ ἀπελπισία δέν ταιριάζει στόν πιστό ἄνθρωπο. Ἄλλοι παραιτοῦνται, ἄλλοι ἀποθαρρύνονται, ἄλλοι ἀντιπαλεύουν κάθε εἴδους δοκιμασία.
Γ. Δ. Κούβελας
Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου εἶναι μία ἀπό τίς μεγαλύτερες θεομητορικές γιορτές τῆς Ἐκκλησίας μας. Τιμᾶμε τό κορυφαῖο γεγονός τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπινου γένους: τήν ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας.
Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου ἔγινε εὐαγγελισμός τοῦ ἀνθρώπου. Πολύ σοφά συνδυάστηκε μέ τήν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης.
Κατερίνα Δογάνη
Κάνε τή θλίψη προσευχή. Ἄν δέν μπορεῖς, μήν κάνεις τίποτα. Κάνε τόν σταυρό σου καί κοιμήσου. Ὅσο μεγάλη καί ἄν σοῦ φανεῖ ἡ νύχτα, τό πρωί θά ξημερώσει.
Ἡ ζωή εἶναι δύσκολη. Καθημερινά ἀντιμετωπίζεις προβλήματα, ἀναπάντεχα περιστατικά συννεφιάζουν τό τοπίο γύρω σου, ἀδυναμία χαρακτῆρος μπλοκάρει τόν δρόμο σου.
Τά Ἱερά Μυστήρια τῆς Ἁγίας μας Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἑπτά. Πρῶτο, τό Βάπτισμα. Δεύτερο, τό Χρίσμα. Τρίτο, ἡ Θεία Εὐχαριστία.
Ἔπειτα ἔρχονται, κατά τήν ἀνάγκη καί προαίρεση τοῦ ἀνθρώπου, ἡ Ἱερά Μετάνοια καί Ἐξομολόγηση, ἡ Ἱερωσύνη, ὁ Γάμος καί τό Εὐχέλαιο ἤ Ἅγιο Ἔλαιο.
Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσoστόμου Γ΄
Ἡ τρίτη ἡλικία, τὰ γηρατειά, εἶναι ἕνα πολὺ σημαντικὸ κεφάλαιο τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Βέβαια τὸ γῆρας εἶναι μιὰ βιολογικὴ-φυσικὴ πορεία τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Ὅλοι θὰ διέλθουμε αὐτὸ τὸ στάδιο. Ὡστόσο δὲν εἶναι μόνον θέμα βιολογικό. Εἶναι ἕνα θέμα ποὺ ἔχει καὶ τὴν πνευματική του διάσταση.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια