You are currently browsing the tag archive for the ‘Χριστιανική Στέγη Καλαμάτας’ tag.
Μερόπη Ν. Σπυροπούλου
Ὁμ. Καθηγήτρια Παν/μίου Ἀθηνῶν
Ὁ Αὔγουστος κόντευε νά τελειώσει. Οἱ μέρες ἦταν πιά μετρημένες γιά τήν ἀναχώρηση, καί οἱ προετοιμασίες ἀπαιτοῦσαν διάφορες δουλειές καί δραστηριότητες, πού -ἀσυνήθιστο γιά τίς ἀντοχές της- τῆς φαίνονταν, τώρα κουραστικές.
Συγχρόνως, καί τά συναισθήματά της, ἐκεῖ στό βάθος τῆς ψυχῆς της, εἶχαν ἀρχίσει, λές, νά πλέκουν ἕνα βαρύ καί μπερδεμένο κουβάρι.
Ὁ μήνας Ἰούνιος ζωντανεύει μέσα μας τήν εἰκόνα τοῦ θερισμοῦ. Εἶναι ὥριμος ὁ καρπός τοῦ σιταριοῦ καί ὁ γεωργός χαίρεται, γιατί ἦλθε ἡ ὥρα νά ἀπολαύσει τούς κόπους του.
Θυμᾶται τή σπορά, τούς κόπους του, τήν ἀβεβαιότητα γιά τόν σπόρο πού ἔθαψε στό χῶμα, τούς κινδύνους ἀπό τίς καιρικές συνθῆκες, καί ὄχι μόνο. Ἔσπειρε μέ τήν ἐλπίδα τῆς πλούσιας συγκομιδῆς.
Τοῦ κ. Κων/ντίνου Β. Χιώλου
Διδάκτορος Νομικῆς – Προέδρου Ἐθνικῆς Ἑνώσεως Βορείων Ἑλλήνων
Τό πρωΐ τῆς Τρίτης 29 Μαΐου 1453, ἤτοι πρίν ἀπό 568 ἔτη ἀπό σήμερα, «Ἑάλω ἡ Πόλις» καί τό Βυζάντιο εἶχε παύσει πλέον νά ὑπάρχει.
Ὅ,τι ἀπέμεινε ἐντός ὀλίγου περιῆλθε ὁλοκληρωτικῶς στούς Τούρκους, οἱ ὁποῖοι γενόμενοι κύριοι τῆς Πόλεως, ἄρχισαν τήν καταστροφή καί τήν λεηλασία αὐτῆς, καταστρέψαντες τελείως τό Μέγα Παλάτιον, πλήν τοῦ πλησίον αὐτοῦ εὑρισκομένου Ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας, τόν ὁποῖον, καθώς καί ὅλες τίς ἄλλες Ἐκκλησίες, μετέτρεψαν σέ Τζαμιά, ἐνῶ πολλοί τῶν κατοίκων ἐσφάγησαν ἤ ἐξανδραποδίσθηκαν.
Κλειώ-Σταυρούλα Κουράση
Πολλές φορές εἴμαστε ἀπρόθυμοι ν’ ἀτενίζουμε μακριά.
Ζῆσε τό σήμερα. Τό τώρα, καλύτερα. Εἶναι τό σύνθημα τῆς ἐποχῆς.
Χρειάζεται μιά χρυσῆ ἰσορροπία ἀνάμεσα στίς ὀνειροπολήσεις γιά μακρινούς ὁρίζοντες καί τό κυνῆγι τῆς στιγμῆς.
(Στίς 25 Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ ἕναν ἀπό τούς τρεῖς μεγάλους διδασκάλους, τόν Γρηγόριο τόν Θεολόγο)
«Σἐ εὐλογοῦμε κι αὐτή τήν ὣρα, Χριστέ μου, Λόγε Θεοῦ, Σύ πού εἶσαι ταμίας φωτός ἀνάρχου καί Ἀγίου Πνεύματος, τριπλοῦ φωτός (Πατρός καί Υἱοῦ καί Ἁγίου Πνεύματος) πού συναθροίζεται σέ μιά λαμπρή δόξα (μιά λαμπρή Θεότητα).
Κλειώ–Σταυρούλα Κουράση
Σήμερα θά προσπαθήσω!
Σήμερα θ’ ἀγαπήσω τόν πλησίον!
Σήμερα θά μετανοήσω!
Σήμερα θά συγχωρήσω!
Σήμερα θά εὐφρανθῶ ἐν Κυρίῳ!
Γ. Δ. Κούβελας
Ἡ Γερμανία τοῦ Χίλτερ, ὅταν ἀποφάσισε νά ἐπιτεθεῖ ἐναντίον τῆς τότε Σοβιετικῆς Ἕνωσης, κατά τόν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, βρέθηκε ξαφνικά μπροστά στό ψυχικό τεῖχος ὁλόκληρου τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ.
Παραμερίζοντας ἐκείνη τήν ὥρα οἱ Ρῶσοι ὅλα ὅσα ὑπέφεραν ἀπό τό τυραννικό καθεστώς τοῦ Στάλιν, πάλεψαν μέχρις ἐσχάτων κατά τοῦ ἀδίστακτου ἐπιδρομέα καί τόν ἀνάγκασαν, συνεργοῦντος καί τοῦ πολικοῦ χειμῶνα, νά ὑποχωρήσει ἡττημένος.
Μερόπη Ν. Σπυροπούλου Ὁμότιμη Καθ. Παν/μίου Ἀθηνῶν
Καμάρωνε ὁ δεκάχρονος ἐγγονός της τό ὁλοκαίνουργιο μπλέ πουλόβερ, πού τοῦ εἶχε πλέξει ἐκείνη, γιά νά τό φορέσει στό Σχολεῖο, στήν ἐθνική γιορτή τῆς 28ης Ὀκτωβρίου.
-Εἶναι τέλειο, γιαγιά! Σ’ εὐχαριστῶ πολύ-πολύ. Ποῦ ἔμαθες ἐσύ νά πλέκεις τόσο ὡραῖα;
γράφει ἡ Μερόπη Ν. Σπυροπούλου Ὁμότιμη Καθ. Παν/μίου Ἀθηνῶν
Ἡ παρέα, πού εἶχε μαζευτεῖ γιά νά εὐχηθεῖ στόν ἑορτάζοντα οἰκοδεσπότη, κοίταζε μέ προσμονή τόν γεραρό γιατρό.
Γνωρίζαμε πώς ἦταν ἀπό τούς τελευταίους ἐπιζῶντες πολεμιστές τοῦ ’40, καί εἶχε μόλις ἀνταποκριθεῖ στό αἴτημά μας, νά μᾶς πεῖ κάποια ἀπό τίς πολλές σχετικές ἀναμνήσεις του.
Κι ἐκεῖνος, μέ φωνή σιγανή, ἀλλά σταθερή, ἄρχισε τήν διήγησή του :
γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης Μελέτιος Α. Βραχάνης
Ἐπισκέφθηκα διά ποιμαντικούς λόγους μιά οἰκογένεια μέ τρία παιδιά.
Βλέποντας τό μωρό – τό ὁποῖο γεννήθηκε πρίν λίγους μῆνες – νά μπουσουλάει στό πάτωμα, παρατήρησα ὅτι τά μικρά κόκκινα παπουτσάκια του ἦταν γδαρμένα μπροστά καί εἶχε φύγει τό χρῶμα.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια