You are currently browsing the tag archive for the ‘Φώτη Αικατερίνη’ tag.
Φώτη Αικατερίνη
Σκυφτός, απ’ τα χρόνια και τις μετάνοιες.
Έμαθε από νωρίς να γονατίζει, για να στέκεται όρθια η ψυχή του.
Τυλιγμένος -σαν σκεύος ιερό στο μαύρο ράσο της υπόσχεσής του.
Λευκασμένος όχι από γηρατειά, μα από Σοφία που ευλαβικά σύναξε στο λαγήνι του.
Θυμάται τον απαράκλητο τόπο που του χάρισε ο Θεός ως αγρόν διακονίας.
Πρόσφατα σχόλια