Η κατάληψη της Ελασσόνας και της Δεσκάτης (6 Οκτωβρίου1912)

Ζωγραφική αναπαράσταση της μάχης της Ελασσόνας. Στο κέντρο το βλέμμα έλκει ο σημαιοφόρος με την Ελληνική σημαία. Ψηλά ο ήλιος φωτίζει τους αγωνιστές. Δίνεται έμφαση στον επαρκή οπλισμό των Ελλήνων. Γίνεται συμβολική αναφορά στο πεζικό, στο πυροβολικό, στο ιππικό καθώς και στην αεροπορία (ψηλά απεικονίζεται ένα αεροπλάνο).

Η κατάληψη της Ελασσόνας 6 Οκτωβρίου 1912

Η Ελασσόνα είναι η πρώτη Ελληνική πόλη που απελευθέρωσε ο Ελληνικός στρατός το 1912 μετά από σύγκρουσή του με τις Οθωμανικές δυνάμεις.

Μετά τη μάχη μόνο ερείπια υπήρχαν στην Ελασσόνα και λείψανα από έπιπλα σπιτιών που είχαν καταστραφεί από τους ίδιους τους μπέηδες πριν αναχωρήσουν, για να μην πέσουν στα χέρια των Ελλήνων. Έμειναν άθικτες όμως τεράστιες αποθήκες στην πόλη γεμάτες κριθάρι.

Σαράντα Έλληνες στρατιώτες, υπήκοοι, ωστόσο, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δέχτηκαν με χαρά τους Έλληνες και πήγαν με το μέρος των αδελφών τους. Στη μάχη της Ελασσόνας σκοτώθηκαν οι ανθυπολοχαγοί του πεζικού Μακροδήμος και Μπούκης και 15 οπλίτες.

Η Μάχη στο Σαραντάπορο και στους Λαζαράδες (9-10 Οκτωβρίου 1912)

Οι δυνάμεις που τα αντίπαλα στρατεύματα παρέταξαν στο μέτωπο της Θεσσαλίας – Νότιας Μακεδονίας ήταν:

1) Η Ελληνική στρατιά της Θεσσαλίας. Αποτελούνταν από 6 μεραρχίες (1η, 2η, 3η, 4η, 5η και 6η), από 1 ταξιαρχία ιππικού και 2 αποσπάσματα ευζώ­νων. Συνολικά διέθετε 49 τάγματα πεζικού, 6 τάγματα ευζώνων, 60 πολυ­βόλα, 26 πεδινές και 5 ορειβατικές πυροβολαρχίες, 8 ίλες ιππικού, 6 ημιλαρχίες, 7 λόχους μηχανικού, 2 λόχους τηλεγραφητών και 2 λόχους γεφυροποιών.

Το σύνολο των ανδρών της ανέρχονταν σε 80.000 καλά εκπαιδευμέ­νους και με άριστο ηθικό. Επικεφαλής της ήταν ο αρχιστράτηγος διάδοχος Κων/νος με επιτελάρχη τον υποστράτηγο Παναγιώτη Δαγκλή και υπαρ­χηγό του επιτελείου του αντισυνταγματάρχη Βίκτωρα Δούσμανη.