You are currently browsing the tag archive for the ‘συναισθήματα’ tag.
Παύλος Σαμαράς
Έχετε νιώσει ποτέ να είστε μακριά με έναν άνθρωπο και να αισθάνεστε ότι είστε πολύ κοντά;.
Που σας νιώθει, σας καταλαβαίνει, και σας αγαπάει;.
Αυτός που σας έχει «σηκώσει» στις πιο δύσκολες και μοναχικές στιγμές σας;.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος Ψυχολόγος M.Sc
Το πρόβλημά μας σήμερα δεν είναι τα κουρασμένα σώματα.
Το πρόβλημά μας σήμερα είναι οι κουρασμένες οι ψυχές.
Οι άνθρωποι οι τσακισμένοι.
Ένα ανθρωποφάγο σύστημα, που σε θέλει από το πρωί μέχρι το βράδυ, να τρέχεις σαν τρελός.
π.Σπυρίδων Σκουτής
Θαύμα είναι να κλαίει ένας άνθρωπος και να βρεθεί εκείνη την ώρα κάποιος στο σκοτάδι της μοναξιάς του να του σκουπίσει το δάκρυ.
Θαύμα είναι να βρίσκεις ανθρώπους που συντονίζονται οι υπάρξεις σας στα ίδια μήκη κύματος.
παπα Γιώργης Δορμπαράκης
Ο γάμος ως σχέση αγάπης απαιτεί διαρκή αγώνα για τη διακράτηση και την επιβεβαίωσή του. Κι αυτό γιατί οι προκλήσεις του εγωισμού ως της ουσίας της αμαρτίας στον κόσμο τούτο απειλούν να τον διαλύσουν.
Αυτό σημαίνει ότι όπως ο κάθε πιστός πρέπει καθημερινά να επιβεβαιώνει την πίστη του στον Χριστό – «ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι» (Ιακ. 2,26)
του πατρός Ιωάννη Παπαδημητρίου
Τρυφερότητα….. Ένα από το πιο υπέροχα αισθήματα….
Είναι το γλυκό και συνάμα δροσιστικό απόσταγμα που βγαίνει από ψυχές ευαίσθητες και ξεδιψούν εκείνους που μπορούν να σκύψουν για να πιουν…
Είναι και σαν αιθέριο έλαιο των σχέσεων….
«Καθώς γερνάμε και γινόμαστε σοφότεροι, συνειδητοποιούμε σιγά- σιγά ότι: Ένα ρολόι των 300 ευρώ δείχνει την ίδια ώρα με ένα ρολόι των 30 ευρώ.
Ένα πορτοφόλι των 300 ευρώ χωράει τα ίδια χρήματα με ένα των 30 ευρώ. Η μοναξιά σε ένα σπίτι 30 τ.μ. ή 300 τ.μ. είναι η ίδια.
Πάνε λίγα χρόνια που ήμουν παιδί. (Τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται εμένα).
Από τότε, χάθηκαν πολλά.
Φύγαμε από την Αθήνα, όταν ήμουν 13 ετών.
Πήγαμε να κατοικήσουμε έξω από ένα χωριό το 1979, σε μια περιοχή που δεν υπήρχε άσφαλτος, δεν υπήρχε ρεύμα, ούτε τηλέφωνο.
Ήταν μια όμορφη κοιλάδα που σύνορο τα μάτια μου, είχαν τα βουνά ολόγυρα.
Ελευθέριος Γ. Ελευθεριάδης -Ψυχολόγος M.Sc.
από το βιβλίο “πριν νυχτώσει”
Να μην αφήνεις τη λύπη να φωλιάζει την καρδιά σου.
Ίσως να έρχονται φορές, και μπορεί να συμβαίνει πολύ συχνά αυτό, που να μη θέλεις να αντικρίσεις άνθρωπο, να μη θέλεις να ακούσεις κουβέντα, να θέλεις μόνο να την πέσεις ένα κρεβάτι και να μείνεις εκεί κουκουλωμένος.
Ελευθέριος Γ. Ελευθεριάδης, Ψυχολόγος
Φαντάσου, άνθρωπε, δύο πέτρες. Δύο τυχαίες πέτρες, συμπαγείς, με μύτες, γωνίες και εξογκώματα. Φαντάσου, λοιπόν, ότι αρχίζουμε και κτυπάμε αυτές τις πέτρες μεταξύ τους. Ξανά και ξανά και ξανά.
Έτσι είναι και ένας γάμος, μία σχέση, μία συμβίωση δύο ανθρώπων με διαφορετική προέλευση, διαφορετικές αξίες, διαφορετικά πρέπει και θέλω. Δύο άνθρωποι οι οποίοι αρχίζουν και χτυπιούνται μεταξύ τους.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Δεν χρειάζεσαι την άδεια κάποιου για να τον αγαπάς, για να προσεύχεσαι γι’αυτόν, για να ξοδεύεις τα βράδια σου με την ενθύμησή του, για να τον έχεις μπροστά σου κάθε στιγμή και κάθε λεπτό.
Μπορεί να μην καταλάβει ποτέ την αγάπη σου. Ίσως δεν μάθει ποτέ τα δάκρυά σου γι’αυτόν. Αν αγαπάς όμως πραγματικά, ποτέ σου δεν θα τον βγάλεις από την καρδιά σου. Ακόμα και τότε που ίσως απομακρυνθεί από κοντά σου.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια