Ζυμαρόπιτα με φέτα και φρέσκια ρίγανη

Της κ.Φαίης απ’το Καρπενήσι

Υλικά

10 κουτ. σούπας αλεύρι
2 φλιτζάνια γάλα
2 αβγά
1 φλιτζάνι φέτα τριμμένη
αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο
ελαιόλαδο, ρίγανη

Ρεβιθάδα μικρασιάτικη

Της Μαίρης Ηλιοπούλου

Παραδοσιακή ρεβιθάδα, όπως τη μαγείρευε η γιαγιά μου η Μικρασιάτισσα, στο πήλινο τσουκάλι, στο μικρό φουρνάκι της!

Τα κάρβουνα ήταν από ξύλα, ή παγαίνανε στο καρβουνάρικο στην αγορά για να φέρουν μια τσάντα κάρβουνα!

«Ριγανάδα» Συνταγή Κεφαλονιάς

Μάρθα Μπαλτσαβιά

Υλικά

3 παξιμάδια
2 ντομάτες
1 αγγούρι
1 κομμάτι τυρί φέτα
2 κουταλιές λάδι

Εις τα όρη χαίρει! (ρίγανη, αλλά και ριγανοκεφτέδες!)

Εις τα όρη χαίρει! Ποιός άλλος; Η γνωστή μας ρίγανη! Σύμφωνα με το «Μεγάλο Ετυμολογικόν» (Etymologicon Μagnum), η ρίγανη ή το ορίγανον εις την αρχαία ελληνική, έπρεπε να γράφεται με «ει», καθώς η ετυμολογία του προέρχεται από τη λέξη όρος (και συγκεκριμένα στη δοτική πληθυντικού «όρει», «τω όρει»= «εις τα όρη») και γάνος= «το σημαίνον την χαράν», δηλαδή «το γαρ ορίγανον εις τα όρη χαίρει», καθώς -αν μη τί άλλο- η ρίγανη βρίσκει τη χαρά της να εξαπλώνεται πανταχού στα όρη του τόπου μας! Υπάρχει, βέβαια, κι η έννοια γάνω=λαμπρύνω, οπότε σύμφωνα με αυτή την εκδοχή (που δεν επιβάλει τη γραφή με «ει»), το ορίγανον «λαμπρύνει τα όρη» μας.