Ἡ Ἑλλάς πρὸς τὰ τέκνα της

Ρήγας Φεραῖος

Ὤ παιδιά μου, ὀρφανά μου, σκορπισμένα ἐδῶ κι ἐκεῖ, διωγμένα, ὑβρισμένα ἀπ’ τὰ ἔθνη πανοικί!

Ξυπνῆστε, τέκνα, κι ἦλθεν ἡ ὣρα, ξυπνῆστε ὅλα, τρέξατε τώρα κι ἦλθεν ὁ Δεῖπνος ὁ Μυστικός.

Ποὺ μὲ κόπους κατὰ τόπους τρέχετε μὲ μίαν τροφήν, εἰς δεσπότας κι ἰδιώτας, δούλου δέχεσθε μορφήν.

Ξυπνῆστε, τέκνα, κι ἦλθεν ἡ ὥρα, ξυπνῆστε ὅλα, τρέξατε τώρα κι ἦλθεν ὁ Δεῖπνος ὁ Μυστικός

Φώτης Κόντογλου – Ῥωμιοσύνη καὶ Ὀρθοδοξία

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Παναγία καὶ Ὑπεραγία» των ἐκδόσεων Ἀρμός

Ἡ Ῥωμιοσύνη καὶ Ὀρθοδοξία εἶναι ἕνα πρᾶγμα. Γιὰ νὰ μὴν πάρω τοὺς πολὺ παλιούς, παίρνω δυὸ τρεῖς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀγωνισθήκανε γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδας, ποὺ ὅποτε μιλᾶνε γιὰ τὴ λευτεριά, μιλᾶνε καὶ γιὰ τὴ θρησκεία. Ὁ Ρήγας Φεραῖος λέγει: «νὰ κάνουμε τὸν ὅρκο / ἀπάνω στὸ Σταυρό».

Ἕνας ἄλλος ποιητὴς γράφει: «Γιὰ τῆς πατρίδας τὴν ἐλευθερία / γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν ἁγία / γι᾿ αὐτὰ τὰ δυὸ πολεμῶ, / μ᾿ αὐτὰ νὰ ζήσω ἐπιθυμῶ. / κι ἂν δὲν τὰ ἀποχτήσω / τί μ᾿ ὠφελεῖ νὰ ζήσω;»…