Μεγάλη Τετάρτη ο Χριστός επικράνθη…

π Παντελεήμων Kρούσκος

Ο Νυμφίος έχει εισοδεύσει ήδη στις ζωές μας και αλλού βρήκε αμπάρες, αλλού αγκαλιά ανοικτή ( ο Έρως!). Έπειτα απομακρύνεται σε ένα σκοτάδι μυστηρίου .

Τα βάγια πλέον μαράθηκαν , οι εχθροί αποστομώθηκαν, οι φίλοι ζυγίζουν την προδοσία και την άρνηση,τα καρφιά ετοιμάζονται, ο σταυρός σχηματίζεται, ένας άνθρωπος «κεράμιον ύδατος βαστάζων» τραβάει προς την πηγή με εσωτερική πληροφορία άνωθεν, ο Ιούδας ωχριά και τρέμει, ο Καϊάφας «άκων προφητεύει» πώς «συμφέρει έναν υπέρ του λαού απολέσαι».

Της Καθαράς Δευτέρας εμπειρίες και λογισμοί…

π Παντελεήμων Kρούσκος

Η πρώτη μακρά ακολουθία της Σαρακοστής, η πρωϊνή της Δευτέρας της Καθαράς, μόλις έλαβε τέλος.

Λόγια ιερά σαν απόκρυφοι χρησμοί κατάνυξης και ελπίδας εξεστομίζοντο από χείλη βδελυρά και εξεπορεύοντο από καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη.

Κυριακή του Ασώτου ή του Εύσπλαχνου Πατέρα

π Παντελεήμων Kρούσκος

Κυριακή της επιστροφής του άσωτου γιού. Κυριακή της αγάπης του σπλαχνικού Πατέρα. Δεύτερη στο Τριώδιο, αλλά πρώτη στην ιεράρχηση προτεραιοτήτων πνευματικών. Η συναίσθηση, η μετάνοια, η απόφαση, η χαρά!

Η δύναμη της μετανοίας! Η αγιοποίηση των αμαρτωλών. Στην ορθοδοξία μιλάμε για άγιους τελώνες και μακαρίες πόρνες και ασώτους σεσωσμένους.

Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά: «Των δέκα λεπρών»

π Παντελεήμων Kρούσκος

O Κύριος διέσχιζε τα σύνορα Γαλιλαίας-Σαμαρείας ,όταν ξαφνικά του παρουσιάστηκαν δέκα λεπροί και ζήτησαν από μακριά τη βοήθεια Του και την ίαση τους.

Ο Χριστός βλέποντας την πίστη τους και αφού συμπόνεσε την τραγική τους κατάσταση, τους έστειλε να πάνε να παρουσιαστούν στους ιερείς για να πάρουν το πιστοποιητικό της γιατρειάς τους , σημάδι πως είχαν ιαθεί από τη λέπρα τους.

Η θλίψη της σαρακοστής

π.Παντελεήμων Kρούσκος

Η θλίψη της σαρακοστής είναι θλίψη ευγενική, αρχοντική, πριγκηπική. Είναι η θλίψη του εξόριστου βασιλιά πού έχασε την εξουσία και το στέμμα του και την νοσταλγεί, χωρίς να ξεπέσει από τον χαρακτήρα και την ευγένεια του.

Πιό καθαρά είναι η νοσταλγία του ανθρώπου, του ευγενικού με την ορθόδοξη ενσυναίσθηση που νοσταλγεί τον Θεό. Και όσο πλησιάζει τον Θεό τόσο πιό πολύ πονάει από έρωτα και πόθο , αλλά και συστέλλεται από ταπείνωση.

Τριώδιον: Υπόθεση λατρείας

π Παντελεήμων Kρούσκος

Το Τριώδιο από την προσευχή δύο ανθρώπων στον Ιερό τόπο, στον ναό αρχίζει.Μας ανοίγει το Τριώδιο τα βημόθυρα του Ναού. Μας εισοδεύει στην λειτουργική ζωή. Υπόθεση του Τριωδίου είναι λοιπόν η ορθή λατρεία.

Αν οι αρχαίοι προσέφεραν στο θείο θυσίες και ολοκαυτώματα, η δική μας λατρεία ορίζει μοναδική και ευάρεστη θυσία «καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην» μπροστά στον Θεό. Η ορθόδοξη λατρεία είναι θέατρον και δράμα, αλλά και «ανάμνησις» της μοναδικής ταπεινώσεως.

Οι άγιοι Ζωτικός και Γελάσιος (+31 Δεκεμβρίου)

π Παντελεήμων Kρούσκος

Ο άγιος Ζωτικός καταγόταν από ευγενή οικογένεια της πρεσβυτέρας Ρώμης. Επειδή διακρινόταν για την οξύνοιά του, ο Μ. Κωνσταντίνος τού ζήτησε να τον ακολουθήσει στη Νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη, πράγμα που συνέβη (330).

Μαζί του τιμήθηκαν με το αξίωμα του μαγιστριανού πολλοί εξαίρετοι άντρες, των οποίων τα ιδρύματα κοσμούσαν αργότερα την Κων/πολη ( Σαμψών, Στούδιος, Παυλίνος κ.α).

Ἡ Μεσοπεντηκοστή

π Παντελεήμων Kρούσκος

Τὴν ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς τὴν ἑορτάζουμε γιὰ τὴν τιμὴ τῶν δύο μεγάλων ἑορτῶν, δηλαδὴ τοῦ Πάσχα καὶ τῆς Πεντηκοστῆς, ἐπειδὴ αὐτὴ καὶ ἑνώνει καὶ συνδέει τὶς δύο αὐτὲς ἑορτές.

Ἡ ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς θεσπίστηκε γιὰ τὸν ἑξῆς λόγο: Μετὰ τὸ ὑπερφυὲς θαῦμα ποὺ ἔκαμε ὁ Χριστὸς στὸ παράλυτο, οἱ Ἰουδαῖοι, σκανδαλισμένοι δῆθεν γιὰ τὸ Σαββάτου (διότι πράγματι, Σάββατο θεράπευσε ὁ Κύριος τὸν παράλυτο), Τὸν καταδίωκαν καὶ ζητοῦσαν νὰ τὸν σκοτώσουν.

… αθάνατη ποιητική ψυχή της ρωμηοσύνης…

π.Παντελεήμων Kρούσκος

«…σὲ ὑμνεῖ ἥλιος, σὲ δοξάζει σελήνη, σοὶ ἐντυγχάνει τὰ ἄστρα, σοὶ ὑπακούει τὸ φῶς, σὲ φρίττουσιν ἄβυσσοι, σοὶ δουλεύουσιν αἱ πηγαί…» ` ευχή μεγάλου αγιασμού

«…Σὲ λιγοστὲς εἰκόνες εἶδα ζωγραφισμένα μάτια ἀπάνω στὸ σπήλαιο, σὰν νὰ εἶναι ζωντανό, ὅπως ζωγραφίζουνε πάλι σὲ σχέδιο ἀητοῦ, τὰ σύννεφα ποὺ σηκώνουνε τοὺς Ἀποστόλους στὴν Κοίμηση, στὴ Βάπτιση τὸν Ἰορδάνη σὰν γέρο καὶ τὴ θάλασσα σὰν νεράϊδα, τὶς πηγὲς τοῦ ποταμοῦ σὰν ἕναν πέτρινον ἄνθρωπο ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὸ στόμα του τὸ νερό…«~ φώτης κόντογλου

«στρουθία και κρίνα»

π. Παντελεήμων Kρούσκος

Διαβάζοντας κάθε πρωΐ το συναξάρι της ημέρας, μου γεννώνται κάποιες ανοίκειες και αλλόκοτες σκέψεις.

Ένα ανθοκήπιο είναι το αγιολόγιο της Εκκλησίας με λουλούδια εξωτικά όσο και οικεία, πού ζωντανεύουν το ευαγγέλιο και το φέρνουν στα μέτρα του ανθρώπου.

Θέλω να πιστεύω πώς όταν ο Χριστός είπε τα εξής:«εμβλεψατε εις τα πετεινα του ουρανου οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν ουδε συναγουσιν εις αποθηκας και ο πατηρ υμων ο ουρανιος τρεφει αυτα …