You are currently browsing the tag archive for the ‘π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός’ tag.
Η θεραπεία των δέκα λεπρών
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
“Νεκρώσατε οὖν τά μέλη ὑμῶν τά ἐπί τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καί τήν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστίν εἰδωλολατρία, δι᾽ ἅ ἔρχεται ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ ἐπί τούς υἱούς τῆς ἀπειθείας” (Κολοσ. 3, 5-6)
“Απονεκρώστε λοιπόν ό,τι σας συνδέει με το αμαρτωλό παρελθόν. Την πορνεία, την ηθική ακαθαρσία, το πάθος, την κακή επιθυμία και την πλεονεξία που είναι ειδωλολατρία. Για όλα αυτά θα πέσει η οργή του Θεού πάνω σε κείνους που δε θέλουν να πιστέψουν”
π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός
«Ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε” (Β᾽ Τιμ. 4,6)
“Ἐγὼ εἶμαι ἔτοιμος νὰ χύσω τὸ αἷμά μου σὰν σπονδὴ καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἀναχωρήσεώς μου ἔφθασε”.
Όλες οι θρησκείες έχουν ως χαρακτηριστικό τους την θυσία. Βεβαίως η θυσία νοοείται είτε ως προσφορά αίματος, συνήθως ζώων, είτε ως προσφορά καρπών της γης προς την θεότητα που οι θρησκείες λατρεύουν.
π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Μοναδική η ομορφιά της εκκλησιαστικής ποίησης! «Εσύ είσαι ο καρπός μου, εσύ είσαι η ζωή μου», λέει η Παναγία στον Χριστό, σύμφωνα με τον ποιητή του Οίκου του Όρθρου της 26ης Δεκεμβρίου, στον οποίο πρωταγωνοστεί η Υπεραγία Θεοτόκος.
Την δεύτερη ημέρα κάθε μεγάλης γιορτής θυμόμαστε το πρόσωπο εκείνο που υπήρξε συμπρωταγωνιστής. Ανήμερα γιορτάζουμε και θυμόμαστε τον Θεάνθρωπο και όσα έκανε για μας.
π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός
«Αὐτοῦ γάρ ἐσμέν ποίημα, κτισθέντες έν Χριστῶ Ἰησοῦ ἐπί ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός, ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν” (Ἐφεσ. 2, 10)
“Είμαστε δημιουργήματα του Θεού, ο οποίος διά του Ιησού Χριστού μάς έκανε καινούργιους ανθρώπους, για να μπορούμε να κάνουμε καλά έργα, που τα προετοίμασε ο Θεός για να είναι μ᾽ αυτά γεμάτη η ζωή μας”
π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δεν είναι τυχαία η επιμονή της Εκκλησίας μας στο να επιλέγει να διαβάζονται περικοπές από το Ευαγγέλιο που αναφέρονται στη διδασκαλία του Χριστού σε σχέση με τον πλούτο και το χρήμα.
Ο Κύριός μας δεν σκεφτόταν χρησιμοθηρικά. Δεν απευθυνόταν μόνο σ’ αυτούς που είχε απέναντί του, οι οποίοι, το πιο πιθανόν, ήταν φτωχοί, αλλά στόχευε να δείξει ποιος είναι ο δρόμος της Βασιλείας του Θεού και ποια τα εμπόδια σ’ αυτόν.
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Ένας από τους λόγους διαζυγίου, παλαιότερα και σήμερα, είναι η «ασυμφωνία χαρακτήρων» μεταξύ του ζευγαριού. Η σχέση βαδίζει προς μία ανεπιστρεπτί φθορά όταν ο καθένας σύζυγος συνειδητοποιεί ότι ο χαρακτήρας του, οι απαιτήσεις του, οι ιδέες του δεν μπορούσαν να ταυτιστούν με τον χαρακτήρα και τις θέσεις του άλλου.
Οι άνθρωποι, παίρνοντας ως δεδομένο ότι μία σχέση για να οδηγήσει στη ευτυχία, προϋποθέτει την ταύτιση των χαρακτήρων, δυσκολεύονται όταν διαπιστώνουν ότι αυτό που ζητούν είναι ουτοπικό.
π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Σημάδι των καιρών μας η απαισιοδοξία. Ένας φόβος ότι δεν υπάρχει καλή προοπτική για την ζωή μας, ότι δεν θα τα καταφέρουμε, μία απραξία διότι δεν μπορούμε να πετύχουμε αυτά που θέλουμε και καλύτερα να μην δοκιμάσουμε.
Αυτή η στάση ζωής χαρακτηρίζει πολλούς νέους. Κάποιοι που ετοιμάζονται για τις πανελλαδικές εξετάσεις, έχουν προεξοφλήσει ή την αποτυχία τους ή την δυσκολία να βρούνε εργασία στο μέλλον όποια σχολή κι αν διαλέξουν, με αποτέλεσμα να μην θέλουν να καταβάλουν τον απαιτούμενο κόπο.
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Όταν έρχεται ένα παιδί στον κόσμο, ιδίως όταν είναι το πρώτο, οι γονείς περνούν κρίση ταυτότητας. Δεν είναι μόνο η επιλόχειος κατάθλιψη της γυναίκας. Και ο άντρας συνειδητοποιεί, εκτός από την ανάγκη να αναλάβει την ευθύνη της πατρότητας, ότι έδωσε ζωή σε μία νέα γενιά, ότι έχει διάδοχο, αγόρι ή κορίτσι δεν έχει σημασία, και επομένως ο ίδιος έχει μπει στην τροχιά της φθοράς, ότι ο θάνατος δεν είναι ένα τόσο ξένο και μακρινό γεγονός, ότι η ύπαρξη αποκτά άγχος που πριν δεν υπήρχε.
π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός
«΄Εγώ γάρ διά νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω» (Γαλ. 2, 19)
«Κι αληθινά, με κριτήριο τον νόμο, έχω πεθάνει για την θρησκεία του νόμου, για να βρω την ζωή κοντά στον Θεό»
Η πίστη μας προϋποθέτει μία συνεχή εναλλαγή ανάμεσα στον θάνατο και την ζωή. Γι’ αυτό και συνεχώς η Εκκλησία θέτει ενώπιόν μας το σημείο του Σταυρού. Πάνω στον Σταυρό, μαζί με τον Χριστό, πέθανε η ισχύς του θανάτου, η ισχύς της αμαρτίας, της αποκοπής δηλαδή του ανθρώπινου γένους από τον Θεό και το δικαίωμα της αυτοθέωσης.
π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Ο Χριστός έγινε άνθρωπος για να ανέβει στο Σταυρό. Το είπε ο Ίδιος τις παραμονές του πάθους Του. Προσευχόμενος στον Πατέρα Του λέει: «Πάτερ, σώσόν με εκ της ώρας ταύτης . αλλά δια τούτο ήλθον εις την ώραν ταύτην» (Ιωάν. 12, 27). Ήρθε στον κόσμο για να περάσει την ώρα της οδύνης. Αυτή η ώρα όμως ήταν ταυτόχρονα και ώρα δόξας.
Γι’ αυτό και ο Χριστός λέει: «Πάτερ, δόξασόν σου το όνομα». Και έρχεται η φωνή από τον ουρανό: «Και εδόξασα και πάλιν δοξάσω» (Ιωάν. 12, 28). Ο Σταυρός του Κυρίου ήταν λοιπόν ο σκοπός της παρουσίας του Χριστού στον κόσμο, η γεύση της οδύνης ήταν το αποκορύφωμα της αγάπης Του προς τους ανθρώπους, και στον Σταυρό πάνω δοξάστηκε το όνομα του Θεού Πατρός.
Πρόσφατα σχόλια