«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία από τον πόλεμο..»

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

«Με συνέπαιρνε η αίσθηση των παθημάτων της οικουμένης…

Ζούσα για χρόνια μέσα σε πνιγηρή ατμόσφαιρα αδελφοκτόνου μίσους, αρχικά του Α’ Παγκοσμίου κι έπειτα του Ρωσικού εμφυλίου πολέμου.

Τα κακά του πολέμου

Της Αυγουστίνας Τσιτάκοβα, Δ’ δημοτικού

Όταν υπάρχει πόλεμος όλοι είναι δυστυχισμένοι. Σκέφτονται τις όμορφες στιγμές που περνούσαν όταν στη χώρα τους υπήρχε ειρήνη.

Οι πόλεμοι γίνονται για να μεγαλώσει η χώρα, γίνονται από το ρατσισμό που υπάρχει στη συγκεκριμένη χώρα και για τα πλούτη της χώρας.

Για να δώσει αίμα

Ένα ηρωικό γεγονός που διασώζει ο Σ. Μυριβήλης και το ανέφερε κατά την πανηγυρική ομιλία του στην Ακαδημία Αθηνών, το 1960:

«Πολύς κόσμος έτρεχε να δώσει αίμα τις ημέρες του πολέμου. Ήταν εκεί νέοι, κοπέλες, γυναίκες, μαθητές, παιδιά που περίμεναν τη σειρά τους.

Μια μέρα, ο επί της αιμοδοσίας φίλος μου γιατρός, είδε στη σειρά των αιμοδοτών που περίμεναν, να στέκεται και ένα γεροντάκι.

Εσύ παππούλη τι θέλεις εδώ;

“Αχ, να Σε είχα γνωρίσει πιο νωρίς!…”

 Μία ιστορία θείου ελέους

 “Πίστεψα και πιστεύω

στο άπειρο έλεος του Θεού

που διψάει για την σωτηρία

κάθε ανθρώπου”.

(Στάρετς Αρσένιος ο Ρώσος)

 Μέσα στην δίνη των γεγονότων που εκτυλίχτηκαν στον περσικό κόλπο πριν μερικά χρόνια, έλαβε χώρα ένα γεγονός, που όμως δεν είδε το φως της δημοσιότητας ευρέως, όπως θα άξιζε.

Και επί γης ειρήνη

του π. Δημητρίου Μπό­κου

Στε­ρέ­ω­σε κα­λύ­τε­ρα τὰ γυα­λιά του, μὲ μιὰ κί­νη­ση ποὺ πρό­δι­νε ἐ­λα­φριὰ ἀ­μη­χα­νί­α, καὶ ξα­νά­σκυ­ψε πά­νω στὸν ἐπιχει­ρη­σια­κὸ χάρ­τη.

Οἱ ἐ­πι­τε­λεῖς του, σὲ μιὰ ὕ­στα­τη προ­σπά­θεια νὰ δι­α­σκε­δά­σουν τοὺς δι­σταγ­μούς του, ξα­νάρ­χι­σαν νὰ ἀ­πα­ριθ­μοῦν τὰ σο­βα­ρὰ πλε­ο­νε­κτή­μα­τα τοῦ σχε­δί­ου τους.

-Κύ­ρι­ε Πρό­ε­δρε, ἡ ἐ­πι­τυ­χί­α μας εἶ­ναι πα­ρα­πά­νω ἀ­πὸ σί­γου­ρη…

Ἐ­πι­τέ­λους φά­νη­κε νὰ πεί­θε­ται.

-Ἐν­τά­ξει λοι­πόν…, ἤ­χη­σε βα­ρειὰ ἡ φω­νή του, κα­θὼς τὸ ἐ­ξε­τα­στι­κό του βλέμ­μα ζύ­γι­ζε προ­σε­κτι­κὰ ἕ­ναν-ἕ­ναν. Σὲ πό­ση ὥ­ρα ξε­κι­νᾶ­με;