You are currently browsing the tag archive for the ‘Προς τη Νίκη’ tag.
Χρόνια περίμενε ένα αδερφάκι.
Μόνη της στα παιχνίδια, χωρίς παρέα στις κούνιες και στο μονόζυγο του πάρκου της γειτονιάς… Μόνο όταν αντάμωναν με τα ξαδέλφια της, που έμεναν μακριά σε άλλη πόλη, χαιρόταν πολύ και λαχταρούσε κι εκείνη… ένα αδερφάκι!
–Μαμά, γιατί να μην έχω κι εγώ ένα αδερφάκι; είπε κάποια φορά το παράπονό της.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Όσο ζει ο άνθρωπος έχει δικαίωμα
να δίνει πνευματικές εξετάσεις.
Μεταξεταστέος δεν υπάρχει.
Σ’ ἕνα θαυμάσιο ψαλμό ὁ Δαβίδ, ὁ ἐμπνευσμένος ψαλμωδός τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀφήνει νά ἀποτυπωθοῦν τά δυνατά αἰσθήματα τῆς ψυχῆς του μπροστά στό μεγαλεῖο τοῦ κόσμου πού ἀντικρίζει.
Ἔκπληκτος στέκεται παρατηρώντας γύρω του τήν κτίση. Θαυμάζει τή σταθερότητα τῆς γῆς πού τόνκρατάει καί ἀναγνωρίζει Ἐκεῖνον πού τῆς τήν χάρισε: «Σύ, Θεέ μου, λέγει, τή θεμελίωσες πάνω σέ ἀσφαλεῖς βάσεις καί δέν θά κλίνει ποτέ δεξιά ἤ ἀριστερά».
Ν’ ἀκούσεις ἕναν μικρούλη νά ζητάει αὐτό πού θέλει δέν εἶναι σπάνιο.
Εἶναι ὅμως σίγουρα μοναδικό νά τόν δεῖς ἔξω ἀπό τόν Ναό νά ἐπαναλαμβάνει, κλαυθμυριστά, μέ ὅλο πιό δυνατή τή φωνούλα του: «Θέλω τόν Παπούλη!»
Μην ξεχάσω!
Την καταστροφή
της Σμύρνης μας
και
του ῾Ελληνισμού
της Μικράς Ασίας.
Δεν ήταν
«συνωστισμός!»
αυτό που έγινε Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια