Ο άνθρωπος που αγωνίζεται φιλότιμα για την αγάπη του Χριστού:

άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

.

Ο άνθρωπος που αγωνίζεται φιλότιμα για την αγάπη του Χριστού:

Κακοπαθεί ως καλός στρατιώτης

Αθλείται ως νόμιμος αθλητής

Κοπιάζει ως καλός γεωργός

Χωρίς διάθεση εσχατολογικής τρομολαγνείας ή κινδυνολογίας (πάντοτε την απεχθανόμασταν), νομίζουμε πως είναι καιρός να «σφίξουμε τα λουριά» του σώματος αλλά κυρίως της ψυχής. Είναι αλήθεια και φαίνεται ξεκάθαρα, πως η εποχή που ζούμε, απαιτεί νέα στάση απέναντι στα τρέχοντα. Μια λέξη μπορεί και τα λέει όλα: «Ετοιμότητα».

Κάτι συμβαίνει στην ανθρωπότητα. Κάτι πρωτόγνωρο, το οποίο «μαγειρεύεται», αλλά δε φαίνεται ακόμη καθαρά. Αυτή η φαινομενική ηρεμία, η αγαπολογία, η ειρηνολογία, οι περίεργοι πόλεμοι, οι περίεργες «μεταναστεύσεις», τα σούρ` τα φέρ`τα όλων των κατηγοριών και των ειδών των ανθρώπων (ακόμη και οι δεσποτάδες και οι παπάδες και οι καλόγεροι πηγαινοέρχονται ανά τον κόσμο), τα συνέδρια, οι εκδηλώσεις, όλα τα νεοφανή εκπληκτικά ακούσματα και θεάματα μας αφήνουν ενεούς, άπραγους παρατηρητές μιας αναμενόμενης καταιγίδας, που μόνο ο Θεός ξέρει το μέγεθός της και την καταστροφική ορμή της.