You are currently browsing the tag archive for the ‘πανδημία’ tag.
Έλενα
«Το θέμα του εμβολιασμού πρέπει να το δούμε σαν τοίχος προστασίας. Ιδιαίτερα εμείς οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς ομάδες πρέπει να τρέξουμε, για να εμβολιαστούμε, όχι απλώς να πάμε» δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος μιλώντας στην ΕΡΤ.
Σημ. Μέλιας: (Πριν τέσσερις μήνες, η Ευαγγελία νοσηλεύτρια του νοσοκομείου Νάουσας, αναρτούσε τα παρακάτω. Μια κραυγή αγωνίας, για τη μάχη του νοσηλευτικού προσωπικού κατά του κορωνοϊού (Covid-19). Η Ευαγγελία Γαζέπη, τελικά νικήθηκε από τον κορονοιό στα 37 της χρόνια, δεν πρόλαβε να νοσηλευθεί σε ΜΕΘ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει).
Η θερμοκρασία σε κάποια φάση ανέβηκε, ίδρωνα πολύ αλλά δεν την έβγαλα την μάσκα.
Ξέρεις γιατί;
Γιατί κουράστηκα και θέλω να τελειώνω με τον ιό.
(Από χθεσινή συνομιλία με Αγιονορείτη Μοναχό)
-Πάτερ θα κάνετε το εμβόλιο;
-Τι να σου απαντήσω παιδάκι μου; Εγώ ούτε Θεολόγος, ούτε γιατρός είμαι. Μα κοίτα. «Κοντά στον νου και η γνώση»,που λέει και ο λαός.
Γερόντισσα Θέκλα
«Λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν» ( Παύλος Α’ Κορ. 4, 12-13).»
Όσο κι αν προσπάθησα στην Αγία Γραφή, στους Αποστόλους, στους Πατέρες, στους Μάρτυρες να στηρίξω μια πιθανή αντίδρασή μου σε όλα αυτά τα παράδοξα που συμβαίνουν, για όλα αυτά που μου στερούν, σκόνταφτα.
π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος
Οι παλιές γυναίκες της Κρήτης, τις οποίες πρόλαβα να γνωρίσω και χαίρομαι γι’ αυτό, είχαν μια απίστευτη σοφία ζωής.
Μέσα στα λάθη και τα πάθη τους, στις παράξενες πολλές φορές αντιλήψεις και νοοτροπίες τους, υπήρχε κάτι που έλαμπε. Είχαν μια εμπειρική σοφία, ένα ρεαλισμό απέναντι στην ζωή και μια βαθιά πίστη στο Θεό.
(σημ. Μέλιας): μου το έστειλε ένας φίλος του ιστολογίου και είναι από ηχογράφηση ενός λόγου του πνευματικού του πατέρα.
Τον ευχαριστώ θερμά.
Αφού άκουσα τον λόγο του γέροντα, έντονος ήταν ο προβληματισμός. Τι εννοεί ο γέροντας αναρωτήθηκα. Έψαξα και ξανά προβληματίστηκα. Θα βρω στοιχεία είπα.
Τα στοιχεία δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος να τα βρω. Δεκάδες χιλιάδες οι νεκροί στην δυτική Ευρώπη. Με φορτηγά κουβαλούσαν τους νεκρούς και άνοιγαν ομαδικούς τάφους για να τους θάψουν.
Φρικτός ο θάνατος από ασφυξία.
Αγωνιάς να πάρεις μια ανάσα, μια αχνή ανάσα ζωής που δεν έρχεται και πονάς και πνίγεσαι γιατί ο ιός κατέστρεψε τον πνεύμονα σου.
Ψήνεσαι στον πυρετό, ανοιγοκλείνεις τα μάτια και οι εικόνες που αντικρίζεις είναι εξωπραγματικές.
Ξέρεις γιατί γκρινιάζεις όλη μέρα;
Ξέρεις γιατί μαυρίζεις τις ψυχές των άλλων ανθρώπων με τη θλίψη και την παράνοια σου;
Ξέρεις γιατί τρώγεσαι με τα ρούχα σου και τα βάζεις με όλους εκτός από την κενά που κουβαλάς μέσα σου;
Γιατί πολύ απλά δεν θάβεις τους νεκρούς σου.
Μήνυμα από την Γερόντισσα Θέκλα
Ευρισκόμενη στην τέταρτη εβδομάδα της καραντίνας και εν όψει των Αγίων ημερών του Πάσχα, πιεζόμενη από το άγχος και τον φόβο που προσπαθούν να μας επιβάλουν, την πίεση που δημιουργεί η διακυβέρνηση του μοναστηριού κάτω από αυτές τις συνθήκες και την βαθιά λύπη με τη οποία γεμίζει την καρδιά μου ο πόνος και η θλίψη των ανθρώπων γύρω μας για την στέρηση κάποιων βασικών αναγκών και κυρίως την στέρηση της μεγίστης παρηγοριάς και πηγής δυνάμεως που είναι ο εκκλησιασμός και του δυνατότερου φαρμάκου που είναι η Θεία Kοινωνία, κατέφυγα στην απόσυρση, στην «κατά μόνας» προσευχή και παρακάλεσα και διαρκώς παρακαλώ τον Θεό να απλώσει το άπειρο έλεος του στον κόσμο του, να θεραπεύσει τους ασθενείς να τους δυναμώνει και να παρηγορεί και να ανακουφίζει τους ηλικιωμένους και όσους μαστίζονται από μοναξιά και έχουν κάθε μορφής δυσκολία.
Πρόσφατα σχόλια