Ο άνθρωπος που αγωνίζεται φιλότιμα για την αγάπη του Χριστού:

άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

.

Ο άνθρωπος που αγωνίζεται φιλότιμα για την αγάπη του Χριστού:

Κακοπαθεί ως καλός στρατιώτης

Αθλείται ως νόμιμος αθλητής

Κοπιάζει ως καλός γεωργός

Χωρίς διάθεση εσχατολογικής τρομολαγνείας ή κινδυνολογίας (πάντοτε την απεχθανόμασταν), νομίζουμε πως είναι καιρός να «σφίξουμε τα λουριά» του σώματος αλλά κυρίως της ψυχής. Είναι αλήθεια και φαίνεται ξεκάθαρα, πως η εποχή που ζούμε, απαιτεί νέα στάση απέναντι στα τρέχοντα. Μια λέξη μπορεί και τα λέει όλα: «Ετοιμότητα».

Κάτι συμβαίνει στην ανθρωπότητα. Κάτι πρωτόγνωρο, το οποίο «μαγειρεύεται», αλλά δε φαίνεται ακόμη καθαρά. Αυτή η φαινομενική ηρεμία, η αγαπολογία, η ειρηνολογία, οι περίεργοι πόλεμοι, οι περίεργες «μεταναστεύσεις», τα σούρ` τα φέρ`τα όλων των κατηγοριών και των ειδών των ανθρώπων (ακόμη και οι δεσποτάδες και οι παπάδες και οι καλόγεροι πηγαινοέρχονται ανά τον κόσμο), τα συνέδρια, οι εκδηλώσεις, όλα τα νεοφανή εκπληκτικά ακούσματα και θεάματα μας αφήνουν ενεούς, άπραγους παρατηρητές μιας αναμενόμενης καταιγίδας, που μόνο ο Θεός ξέρει το μέγεθός της και την καταστροφική ορμή της.

Αγιογραφικά σταχυολογήματα περί πλεονεξίας

Εικόνα από:stonagona.blogspot.com

.

άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

Η πλεονεξία είναι πάθος του επιθυμητικού της ψυχής, για συνεχή απόκτηση πέρα από τα αναγκαία της ζωής. Δεν είναι απόλυτα συνδεμένη με τον πλούτο ή την ανέχεια, αλλά επιθυμία, που βασανίζει την καρδιά τού «να έχεις πάντοτε περισσότερο από αυτό που αρκεί, δηλαδή του αναγκαίου» (Ζιγαβηνός).

Ο απόστολος Παύλος τη θεωρεί ως τη χειρότερη από όλα τα πάθη. Όλα τα άλλα μπορούν να μας απομακρύνουν από το Θεό, ενώ αυτή απομακρύνει τον ίδιο το Θεό, αφού τη θέση του Θεού την παίρνει ο πλούτος, το χρήμα, ο υλισμός και τα λοιπά «εράσμια» του κόσμου.

Η πλεονεξία είναι ύπουλο πάθος

Είναι ύπουλο πάθος, γι΄αυτό ο Χριστός είπε: «Ὁρᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας· ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ»(Λουκά 12,15). Δεν αφήνει περιθώρια επιλογής ο Κύριος και μας αποκλείει απαρχής, εντελλόμενος: «Από πάσης πλεονεξίας, τουτέστι μικράς τε και μεγάλης», όπως λέει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας.