You are currently browsing the tag archive for the ‘Νικόλαος Πολίτης’ tag.
« Μια φορά κι έναν καιρό αποφασίσανε οι δώδεκα μήνες να βαν’νε κρασί σ’ένα βαγένι, για να πίν’νε όποτε των έκαν’ όρεξη.
«Έτσι λοιπόν» είπεν ο Μάρτης, «εγώ θα ρίξω πρώτα στο βαγένι, και ύστερα ρίχνετε και σεις».
«Καλά, συ ρίξε» είπαν οι άλλοι.
Γράφει ο θεολόγος – Εκκλησιαστικός ιστορικός – Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
* Μνείαν ποιούμεθα των κατά την 27η Δεκεμβρίου του σωτηρίου έτους 537 μ.Χ. σεπτών εγκαινίων του Ιερού Ναού της Του Θεού Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως ως έργου θαυμαστού και μεγάλου του θεοστέπτου και φιλοχρίστου αυτοκράτορος Ιουστινιανού Α΄ του Μεγάλου
* Το αιώνιο και αθάνατο σύμβολο της Ορθοδοξίας, της Ρωμιοσύνης και του Παγκόσμιου Πολιτισμού που επί αιώνες καθεύδει τον «νήδυμον ύπνον» και λαλεί «εν σιωπή» τα μεγαλεία του Θεού.
Εικόνα από:www.arcadiaportal.gr
Μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του Ιουλίου είναι του Προφήτη Ηλία (20 Ιουλίου).
Ο προφήτης θεωρείται έφορος της βροχής, των βροντών και των κεραυνών. Αυτόν επικαλούνται οι Κύπριοι χωρικοί, όταν αλωνίζουν, «για να πέψει τον αέραν του» και του προσφέρουν θυσία «μίαν τηγανιάν», την οποίαν εκθέτουν σε μέρος ψηλό, μέχρι να φυσήξει άνεμος.
Σ’αυτόν θυσιάζουν οι Έλληνες χωρικοί της Βορ.Θράκης, που μετανάστευσαν το 1923 στη Μακεδονία, για να στείλει τη βροχή του.
Αλλά η θυσία τους (κουρμπάνι χωριανική) δε γίνεται κατά την εορτήν του αγίου, διότι η βροχή τότε δε χρειάζεται’ γίνεται μετά τον άι-Γιώργη και πριν του αγίου Αθανασίου (2 Μαϊου), όποια Δευτέρα τύχει, να γιορτάσουν επίτηδες, να τιμήσουν τον Προφήτη Ηλία, να τους λυπηθεί ο Θεός και να βρέξει. Σφάζουν 10-15 πρόβατα αρσενικά όλα.
Εικόνα από:stirouga.blogspot.com
Παραμονή της Αγίας Κυριακής (7 Ιουλίου) σήμερα κι όλο και κάπου θα γίνεται κανένα πανηγυράκι απόψε…
«Γιορτή γνωστή σ’όλη την Ελλάδα, ιδιαίτερα στον Πόντο και στη Θράκη, όπου από τ’όνομά της ονόμαζαν τον Ιούλιο «Άι-Κεριακίτη». Μικρά ξωκκλήσια (πολλά παραθαλάσσια) είναι αφιερωμένα στο όνομά της, παντού.
Εικόν από:www.newsit.gr
«Προσοχή στο χειμώνα!
Σ’τσι δεκαφτά του Γεναριού
είναι, κυρά μ’, τ’Αγι-Αντωνιού.
Τοτεσάς, κυρά Μαντόνα,
είν’ η φούρια του χειμώνα!»
έτσι ξεκινάει ο λαογράφος μας Δημήτριος Λουκάτος («Συμπληρωματικά του χειμώνα και της άνοιξης») την αναφορά του στον Άγιο Αντώνιο… Και συνεχίζει:
Εικόνα από:www.diakonima.gr
«Απ’ τ’ άγιου Σπυρίδωνα
σπυρί-σπυρί μεγαλώνει η μέρα»
λέγαν οι παλιοί…
«Έπειτα απ’τη γιορτή τ’ Άη-Νικόλα, στις 12 του μήνα έρχεται ο Άη-Σπυρίδωνας, που ο λαός μας πιστεύει πως θεραπεύει τα σπυριά και διώχνει την πανούκλα.
Κι ακόμα, οι ξωμάχοι μας πιστεύουν πως είναι ο βοηθός τ’ Άη-Νικόλα σε στεριές και θάλασσες και χαλάει τα παπούτσια του τρέχοντας εδώ κι εκεί να βοηθήσει αυτούς που κινδυνεύουν.
Δεν σταματάνε κι οι δυο τούτοι Άγιοι, λέει ο λαός μας. Πάντοτε βρίσκονται κάπου και βοηθούν, βοηθούν αυτούς που κινδυνεύουν στ’ανοιχτά πέλαγα και δέρνονται στ’αρμυρονέρια της θάλασσας.« (Βασίλης Λαμνάτος, «Οι μήνες στην αγροτική και ποιμενική ζωή του λαού μας»)
Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας – Β΄ μισό 17ου αιώνα. Η εικόνα αποκαλύφθηκε κάτω από νεώτερο στρώμα με παράσταση του αγίου Σπυρίδωνα. Από τη Messina – Αθήνα, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο
«Θαλασσινέ μου Άγιε, Καλέ μ’ Άη Νικόλα,
εφτά κεράκια σού’φερα και σου τ’ανάβω όλα.
Θά’ρχομαι τώρα ταχτικά ν’ανάβω το καντήλι,
γι’αυτόν που έφυγε προχθές κουνώντας το μαντήλι.
Προστάτευέ τον Άγιε, των ναυτικών Προστάτη!
Και κάθε άλλος ναυτικός ας σ’έχει παραστάτη!»
(από τα «Αμοργιανά», Σύνδεσμος Αμοργινών, Μάρτιος 2007)
Η ιστορία – ή το μύθι-μύθι παραμύθι….- της Χελιδόνας από τις «Παραδόσεις» του λαογράφου μας Νικολάου Πολίτου….:
«Ένα παλικάρι αγαπούσε μια νέα που δεν έδινε καμιά προσοχή σ’αυτόν. Για την πάρει λοιπόν, τί κάμει; Άλλαξε τα ρούχα του και πουλούσε στους δρόμους μήλα. Ήλθε κι από κάτω απ’το σπίτι της αγαπητικιάς του και φώναζε: «Μήλα, μήλα καλά!».
Εκείνη, δεν τον γνώρισε και τον ρωτά: «Πόσο τα δίνεις τα μήλα;». «Όλα, κυρά μου, τα δίνω για ένα σοινίκι κεχρί.» λέει αυτός. «Καλά, έλα να τ’αγοράσουμε μεις.» του λέει η νέα. Μπήκε αυτός, πήρε το σοινίκι, έδωσε τα μήλα.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια