You are currently browsing the tag archive for the ‘Μεγάλη Σαρακοστή’ tag.
Λίγο πρίν του Πάσχα και η γιορτινή ατμόσφαιρα αισθητή στην παλιά γειτονιά. Συνδεδεμένες οι Άγιες Ημέρες και με το στομάχι…
Ειδικά οι ηλικιωμένοι που κρατούσαν όπως έλεγαν δηλαδή νηστεύανε περίμεναν το Χριστός Ανέστη.
Νώντας Σκοπετέας
Ρήτορες περισπούδαστοι και λαλίστατοι στέκονται ενεοί και άφωνοι μπροστά στο μεγαλείο Σου Κυρία Θεοτόκε !
Πόσο χωρητικό το δοχείο της ψυχής των παιδιών σου, των βαστάζων σου !
του πατρός Δημητρίου Μπόκου
Νηστεία σήμερα; Στην εποχή μας; Μα πού βρισκόμαστε;
Σε δεύτερη μοίρα δυστυχώς έχει υποβαθμισθεί στη συνείδηση πολλών Χριστιανών το σπουδαιότατο θέμα της νηστείας. Δίνοντας δήθεν σημασία σε πιο «πνευματικά» θέματα, και στο ελαφρά τη καρδία διατυμπανιζόμενο, ότι δεν βλάπτουν τα εισερχόμενα από το στόμα, αλλά τα εξερχόμενα από την καρδιά, κάποιοι καταργούν εντελώς τη νηστεία ή της δίνουν ελάχιστη σημασία.
Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ
Κύριος εἶπε στούς μαθητές Του: «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι» (Ματθ. ιστ’ 24).
Τί σημαίνει «ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου»; Καί γιατί αὐτός «ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου», δηλαδή ὁ ἰδιαίτερος σταυρός τοῦ καθενός μας, ὀνομάζεται συνάμα καί «Σταυρός τοῦ Χριστοῦ»;
Οι Χαιρετισμοί στην Παναγία είναι υμνωδία που ο κάθε πιστός χαίρεται ιδιαίτερα να διαβάζει την μεγάλη Τεσσαρακοστή διαβάζονται κάθε Παρασκευή και για πέντε συναπτές εβδομάδες.
Τα νοήματα των Χαιρετισμών είναι υψηλά και βαθειά και θεωρούμε πολύ χρήσιμη μία μικρή σύντομη ερμηνεία.
Α’ ΣΤΑΣΗ
Άγγελος πρωτοστάτης, ουρανόθεν επέμφθη, ειπείν τη Θεοτόκε το χαίρε. (3) και συν τη ασωμάτω φωνή, σωματούμενον σε θεωρών Κύριε, εξίστατο και ίστατο, κραυγάζων προς αυτήν τοιαύτα.
παπα Γιώργης Δορμπαράκης
«…καί σύν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ, σωματούμενόν Σε θεωρῶν, Κύριε, ἐξίστατο καί ἵστατο, κραυγάζων πρός αὐτήν… Χαῖρε…»
(…καί μέ τήν ἀσώματή του φωνή ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ θεωρώντας Σε νά παίρνεις σῶμα στή μήτρα τῆς Παναγίας, Κύριε, βρισκόταν σέ ἔκσταση καί στεκόταν κραυγάζοντας πρός αὐτήν… Χαῖρε).
π. Λίβυος
Η πείνα είναι η βιολογική κραυγή μιας βαθιάς έλλειψης. Κάτι μου λείπει. Με κάτι πρέπει να γεμίσω. Να παύσει αυτό το αίτημα που ζητάει απάντηση.
Όταν είμασταν βρέφη το κλάμα της πείνας ήταν το αίτημα της παρουσίας του «άλλου» στην ζωή μας. Με αυτό τον τρόπο καλούσαμε την μητέρα μας, να μας ταΐσει, να γευτούμε τα φιλιά, την αγκαλιά, τον ήχο, την αφή και μυρωδιά της.
Αν ανυπομονούσα πραγματικά για κάτι την περίοδο της Σαρακοστής, ήταν το απόγευμα της Καθαρά Δευτέρας. Μετά το οικογενειακό τραπέζι, πήγαινα στο σπίτι της γιαγιάς μου και παρέα… ζυμώναμε και δημιουργούσαμε την κυρά Σαρακοστή!
Η κυρά Σαρακοστή, το πατροπαράδοτο ψωμί σε σχήμα καλόγριας, είναι ένα από τα πιο παλιά και αγαπημένα έθιμα που σχετίζονται με τη Σαρακοστή και δυστυχώς, τείνει να εκλείψει στις μέρες μας.
π.Παντελεήμων Kρούσκος
Η θλίψη της σαρακοστής είναι θλίψη ευγενική, αρχοντική, πριγκηπική. Είναι η θλίψη του εξόριστου βασιλιά πού έχασε την εξουσία και το στέμμα του και την νοσταλγεί, χωρίς να ξεπέσει από τον χαρακτήρα και την ευγένεια του.
Πιό καθαρά είναι η νοσταλγία του ανθρώπου, του ευγενικού με την ορθόδοξη ενσυναίσθηση που νοσταλγεί τον Θεό. Και όσο πλησιάζει τον Θεό τόσο πιό πολύ πονάει από έρωτα και πόθο , αλλά και συστέλλεται από ταπείνωση.
(† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Σήμερα εἶναι ἡ Κυριακή ἡ πρό τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἀπό αὔριο ἀρχίζει ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἡ περίοδος τῆς νηστείας, τῆς ἀσκήσεως καί τῆς πιό ἐντατικῆς προσευχῆς. Ἡ Ἐκκλησία σήμερα μᾶς ὑπενθυμίζει τήν ἐξορία τῶν Πρωτοπλάστων ἀπό τόν Παράδεισο.
Πῶς, ἐνῶ μέσα στον Παράδεισο ἦσαν εὐτυχισμένοι, γιατί ζοῦσαν μέ ἀγάπη, ἀγαπώντας τόν Θεό καί ἀγαπώντας ὁ ἕνας τόν ἄλλον, ὅταν ἄφησαν νά μπεῖ μέσα τους ὁ ἐγωισμός μέ τήν παρακοή πού ἔκαναν στόν Οὐράνιο Πατέρα τους, ἀπό ἐκείνη τήν ὥρα δέν μποροῦσαν πιά νά ζοῦν μέσα στόν Παράδεισο.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια