You are currently browsing the tag archive for the ‘Μακρινή Δωρίδος’ tag.
Αρκετές δεκαετίες πίσω, ακόμα και στη δεκαετία του 1950, οι συμπολίτες μας δεν είχαν την επάρκεια αγαθών που έχουμε σήμερα. Θυμάμαι στο χωριό, η κάθε οικογένεια προσπαθούσε να είναι αυτάρκης.
Προσπαθούσαν να έχουν τα δικά τους τρόφιμα, τα δικά τους ρούχα, και γενικά να παράγουν οι ίδιοι όσο περισσότερα μπορούσαν, από τα αγαθά που τους ήταν απαραίτητα.
Στην σημερινή εποχή και ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, κλείνεται ο καθένας στο σπίτι του και στον εαυτό του και φροντίζει μόνο τα του οίκου του.
Δεν ξέρει καν τον διπλανό του, συνήθως αδιαφορεί γι’ αυτόν, εκτός κι αν τον ενοχλεί, και πολύ περισσότερο δεν τον βοηθάει, παρά μόνον σε μεγάλη ανάγκη.
Τα τελευταία χρόνια η τεχνολογία καλπάζει. Σχεδόν κάθε μέρα μαθαίνουμε και για μια καινούρια ανακάλυψη ή εξέλιξη. Τι να πρωτοαναφέρω.
Τι αποστολές στο διάστημα, αφού στο φεγγάρι είναι πια δεκαετίες που πήγαμε, τι LASER, τι μέσα καταγραφής και αναπαραγωγής εικόνας και ήχου, τι ρομπότ, τι εργαλεία, που πια χρειάζονται σπουδές για να τα δουλέψεις, τι αυτόματα πια μέσα παραγωγής, τι μέσα επικοινωνίας, τι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, κλπ, κλπ, κλπ.
Σήμερα έχουμε πολλούς τρόπους να ακούμε και να απολαμβάνουμε όποτε θέλουμε, το όποιο είδος μουσικής μας αρέσει.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γι’ αυτό το ραδιόφωνο, το pickup, το CD ή το DVD player, το MP3 ή το MP4, τον ηλεκτρονικό μας υπολογιστή και διάφορα άλλα ηλεκτρονικά μέσα.
Συχνά είτε διαβάζουμε στον τύπο, είτε βλέπουμε στην τηλεόραση, είτε ακούμε να μιλάνε για γκουρμέ. Και εννοούν μ’ αυτό γεύσεις εδεσμάτων που φτιάχτηκαν με εξωτικά ή δυσεύρετα υλικά και με πολύπλοκους τρόπους.
Αν όλα αυτά είναι πράγματι νόστιμα, είναι συζητήσιμο, και είναι πολλοί που προτιμούν τις απλές αλλά καλές γεύσεις. Για μένα υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις ιστορίες που υποστηρίζουν τους δεύτερους. Ακούστε τις λοιπόν.
Σήμερα χάρις στο διαδίκτυο εκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλο το κόσμο και σε αποστάσεις που κυμαίνονται από μερικά μέτρα έως εκατομμύρια χιλιόμετρα, μπορούν να ανταλλάσσουν μηνύματα, να συνομιλούν, να βλέπονται και να μαθαίνουν τι συμβαίνει στον κόσμο ακριβώς τη στιγμή που συμβαίνει.
Στην δεκαετία του 1950 που πέρναγα μαζί με τη μάνα μου τα καλοκαίρια στο χωριό, τα νέα που μαθαίναμε ήσαν πολύ λίγα.
Ήσαν όσα έφερνε κάποιος όταν κατέβαινε στην Ερατεινή, όσα ακούγαμε στο τηλέφωνο, πράγμα σπάνιο με το χειροκίνητο τηλέφωνο που είχε ο Πρόεδρος της κοινότητας ο γερο Μπίτης στο γραφείο της, αυτά που ακούγαμε από ένα ραδιόφωνο μπαταρίας στο καφενείο/παντοπωλείο του Κώστα του Μπέσκου, ό,τι μας έλεγε ο αγροτικός ταχυδρομικός διανομέας και ό,τι μαθαίναμε απ’ τα γράμματα και τις εφημερίδες που έφερνε.
Σε άλλη ιστορία μας αναφέραμε ότι κάποιες δεκαετίες πίσω, οι χωριανοί μας δεν είχαν νερό μέσα στο χωριό και η μεταφορά του από την πιο κοντινή πηγή στο χωριό, στ’ Απόσκιο δίπλα στο ποτάμι, δεν ήταν εύκολη υπόθεση γιατί έπρεπε να μεταφερθεί κουβαλώντας τη βαρέλα με τα πόδια.
Έτσι και η πλύση των ρούχων στο σπίτι, ιδιαίτερα αν ήσαν πολλά, ήταν πρόβλημα.
Σήμερα θεωρείται αυτονόητο να ανοίγει κανείς τη βρύση όποτε θέλει, το νερό να τρέχει, κι αυτός να το παίρνει και να το χρησιμοποιεί για πόσιμο ή για χρήση. Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις ούτε καν να ανοίγει τη βρύση, αλλά η όλη διαδικασία να γίνεται μόνη της αυτόματα.
Αυτό χάρις στα δίκτυα ύδρευσης που πλέον διαθέτουν και τα πιο μικρά χωριά, για να μην αναφέρουμε τις μεγάλες πόλεις, που το νερό μπορεί να μεταφέρεται από πολλά χιλιόμετρα μακριά, όπως στην Αθήνα που έρχεται από τον Μόρνο και τον Εύηνο.
Το κίνημα του φεμινισμού στην Ελλάδα το ξεκίνησε η Καλλιρρόη Παρρέν με την έκδοση της εφημερίδας των Κυριών και την προσπάθεια να μορφώσει και να οργανώσει τις γυναίκες να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Δυστυχώς δεν κατάφερε και πολλά πράγματα –ιδίως στην ύπαιθρο- ως τη δεκαετία του 1970 που το φεμινιστικό κίνημα έγινε περισσότερο μόδα (θυμηθείτε την απελευθέρωση των γυναικών με την κατάργηση και το κάψιμο των σουτιέν), και τη σημερινή που το κίνημα έχει μάλλον εκφυλισθεί με, κάποιες τουλάχιστον, φεμινίστριες να διεκδικούν όχι πια την ισοτιμία με τους άνδρες, αλλά να τους υποκαταστήσουν, με όλα τα αρνητικά που ως πριν λίγο τους καταμαρτυρούσαν.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια