Το σακάκι στην Ακόνη

Αναστασία Στραγαλινού

Σε εκείνη την καλύβα, από πέτρες και ξύλα, με τη τσίγκινη σκεπή, σε εκείνη την καλύβα που μέρα με τη μέρα καταρρέει χρόνια τώρα, σε εκείνη την καλύβα που ο μπάρμπα Γιάννης έφτιαξε για τη φαμίλια… κάποτε… εκείνους τους δύσκολους χειμώνες που μάζευε ελιές, στέκει κρεμασμένο το σακάκι.

Ξεχωρίζει από μακριά, το κρατάει μια σκουριασμένη πρόκα. Το σακάκι στέκει χρόνια κρεμασμένο. Το μαρτυρούν οι μισοσκισμένες τσέπες του, οι τρύπες στο γιακά, το φθαρμένο από το χρόνο ύφασμα.

Το λιομάζωμα

Θεοδοσία Γιασσά

Τις παγωμενες μερες του χειμωνα το λιομαζωμα γινοταν πολυ δυσκολο . Μολις ξημερωνε ο Θεος την μερα ο κοσμος ξεχυνονταν στα χωραφια .

Θυμαμαι τις γυναικες τυλιγμενες με χοντρα πλεκτα στην πλατη και το λαιμο, με μαντηλες στο κεφαλι να προσπαθουν να γεμισουν το καλαθι τους !

Το μάζεμα της ελιάς

Ευλογημένο δέντρο η ελιά. Ο αγρότης τα παλιότερα χρόνια έχει ιδιαίτερο δεσμό με την ελιά. Αλλά κι αυτή πάντα τον αντάμειβε.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως το λάδι υπήρξε σε δύσκολες εποχές «ο υγρός χρυσός του νησιού μας».