You are currently browsing the tag archive for the ‘Λιτανεία’ tag.
Γράφει ο Μιχάλης Χανιωτάκης*
Από παλιά είχαμε προβλήματα με τις λίγες βροχές στην Πόμπια και γενικά στην Μεσαρά …
Μια χρονιά δεν είχαμε νερό ούτε για να πιούμε!
Ας είναι καλά η Παλιά Βρύση που δεν στέρεψε ποτέ!
Και τα πηγάδια του χωριού… Πόσα; Αμέτρητα!
Εγώ ήμουν ο νερουλάς του σπιτιού και του καφενείου… Έφερνα νερό από το πηγάδι του Μαγληνού.
Στράτης Μυριβήλης
Το κείμενο αυτό είναι απόσπασμα από το 44ο κεφάλαιο του μυθιστορήματος Η Παναγιά η Γοργόνα, που εκδόθηκε ολοκληρωμένο το 1949.
Η υπόθεσή του διαδραματίζεται σε ένα παραλιακό χώρο, στη Μουριά και στη Σκάλα Συκαμιάς, κοντά στη Μυτιλήνη, και παρακολουθεί την απλή ζωή των κατοίκων της περιοχής λίγο μετά τη Mικρασιατική καταστροφή.
Στό χωριό λιτανεῖες ἔκαναν σέ ἔκτακτες περιπτώσεις, π.χ. σέ περίπτωση ἐπιδημικῆς θανατηφόρου νόσου καί μεγάλης ἀνομβρίας.
Στήν τελευταία περίπτωση ὁ ἱερέας βλέποντας τήν μεγάλη ἀνάγκη καί ἀκούγοντας πολλές παροτρύνσεις γιά λιτανεία, ἀνακοίνωνε ὅτι τήν τάδε ἡμέρα θά γίνη ἡ λιτανεία.
Πολλοί προετοιμάζονταν μέ νηστεία καί προσευχή. Τήν ἡμέρα πού γινόταν ἡ λιτανεία, χτυποῦσε ἡ καμπάνα καί συγκεντρωνόταν ὅλο τό χωριό στήν Ἐκκλησία. Σχηματιζόταν μία ἱεροπρεπής πομπή.
Οργή Θεού οι επιδημίες στα 1642 στην περιοχή. Ναι, οργή Θεού. Οι θάνατοι ο ένας πίσω από τον άλλον. Πέρασε φθινόπωρο, χειμώνας, καλοκαίρι… κι η φοβερή επιδημία δεν άφησε σπίτι χωρίς τη θανατερή παρουσία της.
Κανένας Σερραίος από τους πιο γέρους δεν θυμάται τέτοια καταστροφή. Τούρκοι, Χριστιανοί, Εβραίοι, Γύφτοι, πέθαιναν χιλιάδες από τη φοβερή επιδημία, την πανούκλα!
Στα μέσα της δεκαετίας του 1920, οι περισσότεροι κάτοικοι της Κρεμαστής ασχολούνται με τη γεωργία.
Είναι γνωστό σε όλους ότι πολλές φορές ο κόπος και ο ιδρώτας του γεωργού πάει στα χαμένα, γιατί εξαρτάται από παράγοντες ανεξάρτητους από τη θέλησή του. Η ξηρασία, η υγρασία, το χαλάζι, η παγωνιά και άλλα καιρικά φαινόμενα ρυθμίζουν τη σοδειά. Όλα εξαρτώνται από τον ουρανό. Γι’ αυτό και το μοναδικό στήριγμα του γεωργού είναι ο Θεός.
Πρόσφατα σχόλια