You are currently browsing the tag archive for the ‘Λένα Σαββίδου’ tag.
Η ιστορία μέσα στο χρόνο της Παναγίας Σουμελάς χάνεται στις αρχές των πρώτων αιώνων του χριστιανισμού, όταν ο Ευαγγελιστής Λουκάς φιλοτεχνεί την εικόνα της θεομήτορος, σκαλίζοντας την πάνω σε ένα κομμάτι ξύλου, έπειτα από όραμα.
Αναφέρεται ότι η ίδια η Παναγία ευλόγησε το έργο του Λουκά. Το θεόπνευστο τέχνημα φέρνει στην Αθήνα ο μαθητής του Ανανίας και παίρνει το προσωνύμιο Παναγία η Αθηνιώτισσα.
“Τρία κορίτσια είχα. Την ημέραν εστείλ’να τα’ς σο τουρκικόν το σχολείον κι από βραδύς εγώ κ’ η μάννα τουν εποίναμ’ τα Ελλενικά μαθήματα! Όλον την ημέραν κοράν και την νύχταν Ευαγγέλιον!
Θέμ’ να ελεάς μασε κ’ εμας τα’αμαρτωλούς! Ντο εποίκαμε και ς’ σην Αφρικήν οι άγριοι κι ανημέρωτοι ανθρωποφαϊοι ελεύθερα πιστεύνε σ’οφίδια και τα φοθράκας κ’εμείς κ’ επορούμε να πιστεύομε τον Χριστόν! Ήμαρτα, ήμαρτα.
Της Λένας Σαββίδου.
Μάρτης του 1936 και στο πρώτο τεύχος των Ποντιακών φύλλων δημοσιεύεται ένα κείμενο του Καπασακάλη Κωνσταντίνου με θέμα του την ασήμωση της σκεπής της Μονής της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα.
Γνωρίζοντας σήμερα πως η Μονή δεν είναι ασημοσκέπαστη, το ενδιαφέρον τονώνεται για το τι διαδραματίστηκε τότε και η σκεπή του μοναστηριού διατηρήθηκε ως έχει.
Πρόσφατα σχόλια