Απ’τη Σαρακοστή στην Πεντηκοστή (παραμύθι)

του Κωνσταντίνου Γανωτή

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια πολιτεία ζούσανε δυο αδερφάδες, νοικοκυρές και φιλόξενες κι οι δυο και πολύ αγαπημένες βέβαια, αφού ήταν και δίδυμες.

Μόνο που η μια ήταν λίγο κοντύτερη απ΄ την άλλη, τόσο όσο να πεις πως είναι κοντύτερη η Σαρακοστή από την Πεντηκοστή. Μάλιστα, για να ΄ναι αγαπημένες, είχαν τα σπίτια τους κολλητά και στο μεσοτοίχι είχαν ανοίξει μια πόρτα μεγάλη και μπαινοβγαίναν απ΄ αυτή.

Κώστας Γανωτής «Η Αγιά Σοφιά ότι κι αν κάνουν θα είναι ναός του Χριστού μας!»

Κώστας Γανωτής

Θρηνούν για τη μετατροπή της αγια-Σοφιάς σε μουσουλμανικό ναό σε τέμενος δηλαδή σε τζαμί. Και νομίζουν ότι αυτό είναι μία ήττα και μια συμφορά ακόμη του Ελληνισμού. Εγώ δεν συμφωνώ μ’ αυτά

Κρατάω πάντα στη μνήμη μου τους τελευταίους στίχους από το μοιρολόι των Ποντίων, για την Αγιά Σοφιά, για την Κωνσταντινούπολη όταν έπεσε στα χέρια των τούρκων που είναι οι εξής στίχοι, φαντάζεστε τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο να κλαίει και να χτυπιέται για την άλωση της Πόλης;