Η τελευταία προσευχή της μάνας μου!

Της ιατρού κ. Λαμπρινής Πρωτονοταρίου-Παρασκευαϊδου

Υπάρχουν κάτι σοφές κουβέντες, που βγαίνουν από το άγιο στόμα των ταπεινών της γης.

Θυμάμαι λοιπόν την προσευχή της μανούλας μου, όταν βρισκόταν βαριά άρρωστη από καρκίνο και ζητούσε κάθε πρωί από τον Κύριο:

Καπετάνιος ο Χριστός μας !

Νώντας Σκοπετέας

Να καταφύγουμε στη Θεολογία των τραγουδιών και στην αγία μετατρεψιμότητα ! Θέλετε να θυμηθούμε ένα παλιό τραγούδι; Οι πολύ νεότεροι ίσως δεν το θυμούνται…

Κάθε λιμάνι και καημός, κάθε καημός και δάκρυ κι είναι η ζωή του καθενός θάλασσα δίχως άκρη… Πόσες φορές ναυάγησα μες στα θολά νερά της και χάθηκε η βάρκα μου στη Μαύρη αγκαλιά της…

Τί μπορούν να κάνουν τα κλήματα χωρίς το αμπέλι;

Ο Κύριος μας δεν είχε τη συνήθεια να υπερβάλλει στην ομιλία Του. Κανένας λόγος σε τούτο τον κόσμο δεν είναι τόσο ακριβής όσο ο δικός του.

Όταν Εκείνος λέει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε χωρίς Αυτόν, πρέπει να το δεχθούμε και να το καταλάβουμε κατά κυριολεξία.

Να γίνεσαι μικρό παιδί……

π. Λίβυος

Πέρα από όλα τα θεολογικά σπουδαία που οφείλει και μπορεί να πει κανείς για την Παναγία μας, χρειάζεται και μια προσωπική γνωριμία μαζί της.

Μια σχέση, ένα βίωμα οικείωσης της ελπιδοφόρας και παραμυθητικής Παρουσίας της. Τι χρειάζεται θα ρωτήσει κανείς για να αρχίσει να γνωρίζει και να γεύεται την αισθητή παρουσία της;

Η αναλαμπή της Ορθοδοξίας δώρο της Παναγίας

Οπτασία φωτισμένου ασκητή

Σε κάποιο σημείο του μονοπατιού από Ι.Μ. Ιβήρων προς Ι.Μ. Σταυρονικήτα.

«Αγκαλιάσαμε το τέλος και πάμε για καινούργια αρχή».

Κάποτε ένας άγιος ασκητής ήρθε σε μία οπτασία. Και είδε τον Χριστό, επί θρόνου Δόξης. Δεξιά ΤΟΥ, παραστεκόταν η Παναγία και αριστερά ΤΟΥ, ο Τίμιος Πρόδρομος και στον περιβάλλοντα χώρο βρισκόταν οι Αρχάγγελοι.

Η χάρη της ελεημοσύνης

Όσιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής

Κάποτε που βάδιζα με τον άγιο στην πλατεία της πόλεως, βλέπω δεξιά μου έναν άνθρωπο κάτι να ψιθυρίζει.

Τον ακολουθούσαν πολλοί φτωχοί ζητώντας του βοήθεια. Κι εκείνος κάνοντας τάχα ότι τους διώχνει, τους έβαζε στο χέρι την ελεημοσύνη του.

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος: «Δίψησον δια τον Χριστόν, ίνα σε μεθύση εκ της αγάπης Του»

Τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου

Καὶ ἐὰν δὲν μπορεῖς νὰ νηστεύσεις δυὸ ἡμέρας νήστευσον τουλάχιστον ἕως τὸ ἑσπέρας, καὶ ἐὰν δὲν ἠμπορεῖς πάλιν ἕως τὸ ἑσπέρας φυλάττου τουλάχιστον ἐκ τοῦ χορτασμοῦ τῆς κοιλίας, καὶ ἐὰν δὲν ὑπάρχεις ἅγιος κατὰ τὴν καρδίαν, γίνε καθαρὸς κατὰ τὸ σῶμα.

Επιστολή του Φώτη Κόντογλου…

Σεβαστέ και αγαπητέ,

Με πολλή χαρά και αγάπη διάβασα το γράμμα που μου γράψατε με αίσθημα και εμπιστοσύνη, απαντώντας στο δικό μου.

Με καλωσύνη χριστιανική δικαιώνετε έναν άνθρωπο που δεν είναι θεολόγος, αλλά που μοναχά αγαπά από βάθους ψυχής την πίστη του Χριστού, κι’ αυτός ο πόθος του τον κάνη να παίρνει το θάρρος να μπαίνει απρόσκλητος και χωρίς χιτώνα εις τον γάμον, και να μιλά για τα πράγματα της θρησκείας.

Ένα ποτήρι κρύο νερό

Νώντας Σκοπετέας

Μέσα στο καύμα του καλοκαιριού, το σώμα αναζητά σκιές και δρόσους αναπαμού. Δεν είναι λίγες οι φορές που αισθάνθηκες το απαράκλητο, το απροστάτευτο και τάχυνες το βήμα σου να βρεις την παρηγοριά του.

Και τότε, να νιώσεις πόσο σημαντική είναι μία γραία μουριά και μία ξεχασμένη για καιρούς βρυσούλα σε ακαμάτευτο περιβολάκι.

Χ.Μ.Θ. Της Ελπίδας το ακρωνύμιο …

Νώντας Σκοπετέας

Αυτή η πρόσκαιρη ευδαιμονία,  είναι για την συντριπτική πλειονότητα του «Νέου Ισραήλ» το αποκλειστικό ζητούμενο .

Και αυτό έχει ως άμεση συνέπεια το να υπάρχει κατάρρευση και βύθισμα στην απελπισία, όταν κυκλώσουν τα πρώτα τρικυμισμένα κύματα του πόνου και της δοκιμασίας.