You are currently browsing the tag archive for the ‘Κύριος Ιησούς Χριστός’ tag.
Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης
Πόσο, μα πόσο γλυκύς είναι ο Ιησούς! Όλος χαρά, όλος αγάπη, όλος ειρήνη, όλος γαλήνη, όλος αγαλλίαση, όλος σκιρτήματα. Μα πόσο γλυκύς είναι ο Ιησούς!
Η χάρις διατηρείται με την ταπείνωση και την ευχαριστία εις τον Θεό.
Όπως θα ξέρεις, πλησιάζουμε ξανά στην ημερομηνία των γενεθλίων μου. Κάθε χρόνο γίνεται γιορτή προς τιμήν μου, έτσι και φέτος.
Αυτές τις μέρες ο κόσμος κάνει πολλά ψώνια, γίνονται διαφημίσεις μέχρι και στο ράδιο, την τηλεόραση και παντού κανείς δεν μιλά για κάτι άλλο εκτός από το τι λείπει μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα…
Κύριε,
Χρονιάρες μέρες, ἀλλά ἐγώ πάλι τόν πόνο μου σκύβω μπροστά Σου γιά νά πῶ. Πονῶ, Κύριε.
Κι ὅταν ὁ πόνος εἶναι δικός μου, στό σῶμα ἤ στήν ψυχή, δέν μέ πονάει τόσο. Τόν μετράω, τόν ζυγίζω, γυμνάζω τούς ὤμους, ὑπολογίζω τίς ἀντοχές… καί τόν σηκώνω.
Από τους λόγους του Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου
Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία. Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας. Η σχέση με τον Χριστό είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι ενθουσιασμός, είναι λαχτάρα του θείου.
Ο Χριστός είναι το παν. Αυτός είναι η αγάπη μας, Αυτός ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά.
του πατρός Δημητρίου Μπόκου
Ο καλός Σαμαρείτης (στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής Η΄ Λουκά) είναι ο Χριστός.
Κατέρχεται από την Άνω Ιερουσαλήμ, διότι ευδόκησε «ουκ εκ Σαμαρείας, αλλ’ εκ Μαρίας σαρκωθήναι». Έρχεται στην Ιεριχώ, στη γη του βασανισμού και του πόνου, όπου βρίσκεται ημιθανής ο άνθρωπος, «δεινώς πληγωθείς» από τους νοητούς ληστές-δαίμονες, που έχουν συλήσει τον νου του. Έχει χάσει πλέον ο άνθρωπος τη δυνατότητα να σκέπτεται και να βαδίζει ορθά.
Όλοι μας στη γειτονιά γνωρίζαμε το 17χρονο ψηλόλιγνο, συμπαθητικό αγόρι, που έκανε τις βόλτες του καθισμένο στο αναπηρικό καροτσάκι.
Τον Μιχάλη.
Το ευγενικό, υπομονετικό, κάπως μελαγχολικό αγόρι. Τώρα ο Μιχάλης έφυγε για την αιωνιότητα. Πήγε στην άλλη, στην αληθινή ζωή.
από τον Ευεργετινό
– Κύριε, δεν έχω φόβο Θεού! Στείλε μου λοιπόν κεραυνό ή καμιάν άλλη τιμωρία ή αρρώστια ή δαιμόνιο, μήπως κι έτσι έρθει σε φόβο η πωρωμένη μου ψυχή.
Άλλοτε πάλι παρακαλούσε κι έλεγε:
– Ξέρω πώς έχω πολύ αμαρτήσει ενώπιόν Σου, Δέσποτα, και πώς είναι αναρίθμητα τα σφάλματά μου. Γι’ αυτό και δεν τολμώ να Σου ζητήσω να με συγχωρέσεις. Αν όμως είναι δυνατόν, συγχώρεσέ με για την ευσπλαχνία Σου.
του πατρός Δημητρίου Μπόκου
Στην παραβολή του Σπορέως που διαβάζεται την Δ΄ Κυριακή του Λουκά, ο Θεός παριστάνεται ως γεωργός.Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Θεός δανείζεται την εικόνα αυτή. Είμαστε «Θεού γεώργιον». Χωράφι και αμπελώνας του Θεού.
Ο Θεός αρέσκεται ιδιαιτέρως να εμφανίζεται ως γεωργός, που φροντίζει για όλα όσα χρειάζεται ένας αγρός ή ένα αμπέλι για να αποδώσει. «Ο Πατήρ μου ο γεωργός εστι», λέει ο Χριστός.Η Αγία Γραφή βρίθει από εικόνες, όπου ο έμπειρος γεωργός Θεός κάνει όλα τα χρειαζούμενα για μια καλή καρποφορία.
«Ἄφετε τά παιδία…». Παράκλησις καί ἐπιταγή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στούς γονεῖς. Ἀφῆστε τα νά ’ρθοῦν κοντά μου.
Μήν βάζετε ἐμπόδιο τό χῶμα ἀνάμεσά μας. Κοντά μου θά βροῦν τόν ἀληθινό πλοῦτο.
Ἀφῆστε τα, μήν βάζετε ἐμπόδιο τήν μόρφωσι στό χτίσιμο τοῦ χαρακτῆρος τους. Κοντά μου θά βροῦν τήν ἀληθινή σοφία.
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης
Να γνωρίζεις ότι πολλές φορές θα αισθανθείς τον εαυτό σου να ενοχλείται και να λείπει από μέσα του αυτή η αγία ειρήνη και γλυκιά μοναξιά και αγαπητή ελευθερία, και μερικές φορές μπορεί να σηκωθεί από τις κινήσεις της καρδιάς σου μία σκόνη, που θα σε ενοχλήσει στην πορεία που πρόκειται να εκτελέσεις.
Και αυτό σου το παραχωρεί ο Θεός για μεγαλύτερο καλό σου. Θυμήσου ότι αυτός είναι ο πόλεμος από τον οποίον οι άγιοι έλαβαν τα στεφάνια των μεγάλων μισθών.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια