You are currently browsing the tag archive for the ‘Κυριακή μετά τα Φώτα’ tag.
του πατρός Δημητρίου Μπόκου
Με την απόδοση της εορτής των Φώτων στο τέλος του επταημέρου κλείνει η μακρά περίοδος των ακινήτων εορτών Χριστουγέννων – Θεοφανείων (15 Νοε. – 14 Ιαν.), γνωστή ως Άγιο Σαρανταήμερο και Δωδεκαήμερο.
Την Κυριακή μετά τα Φώτα βλέπουμε τον Χριστό, μετά τη βάπτισή του στον Ιορδάνη από τον Πρόδρομο Ιωάννη, να αρχίζει το κήρυγμα για τον ερχομό της Βασιλείας των ουρανών.
του πατρός Δημητρίου Μπόκου
Από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα μεσολαβεί μόλις ένα δωδεκαήμερο. Από τη Γέννηση όμως του Χριστού μέχρι τη Βάπτισή του πέρασαν τριάντα χρόνια. Γι’ αυτό και διαβάζουμε στην ευχή του Μεγάλου Αγιασμού ανήμερα των Φώτων: «Εν μεν τη προλαβούση εορτή νήπιόν σε είδομεν, εν δε τη παρούση τέλειόν σε ορώμεν, τον εκ τελείου τέλειον επιφανέντα Θεόν ημών».
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
«Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφεσ. 4.7).
Στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, γράφει πρός τούς χριστιανούς τῆς Ἐφέσου ὁ ἀπόστολος Παῦλος, δόθηκε ἡ χάρη κατά τό μέτρο τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.
Tο σημερινό ευαγγέλιο , αγαπητοί χριστιανοί, είναι ένα ευαγγέλιο αναστάσιμο. Δεν είναι αναστάσιμο γιατί αναφέρεται άμεσα στην Ανάσταση του Κυρίου, ούτε επειδή διαβάζεται στην πασχάλια εβδομαδιαία σύναξη της Κυριακής.
Είναι αναστάσιμο γιατί αναφέρεται σε ένα καινό-καινούριο φως- που έλαμψε στον κόσμο της σκιάς του θανάτου, στον κόσμο της αμαρτίας, το φως του Χριστού, και σε μια νέα ζωή, μια ζωή χαρμολύπης,τη ζωή της μετάνοιας, την ζωή της βασιλείας του θεού.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
«Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ».
Στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, γράφει πρός τούς χριστιανούς τῆς Ἐφέσου ὁ ἀπόστολος Παῦλος, δόθηκε ἡ χάρη κατά τό μέτρο τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ τοποθέτηση τοῦ ἀποστόλου ἐντυπωσιάζει, γιατί αὐτός πού ἀρνεῖται νά ἀποδεχθεῖ τίς διαφορές μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, ὑποστηρίζοντας ὅτι ὅλοι εἶναι τό ἴδιο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὡς τέκνα Θεοῦ, δέν ἀρνεῖται νά παραδεχθεῖ καί τή μεταξύ τους διαφορετικότητα πού ἐξαρτᾶται καί βασίζεται στήν παρουσία τῆς θείας Χάριτος.
Μάρκ.α’ 1 – 7
Μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτῃ Χριστοφόρου Ἀθ. Καλύβα Ἱεροκήρυκος
τὸ ἔστειλε στὸ «σπιτὰκι» ὁ κ.Ἰωάννης Παναγιωτόπουλος
Μετανοεῖτε!
Γνωρίζοντας ὁ Ἰησοῦς τή φοβερή ἀρρώστεια
πού προσεβλήθη ἡ ψυχή βαρειά στό λογχισμό της
σάν δέχτηκε βλακίστατα ἀποστασίας γεῦσι
νά πάρη ἀπό τό διάβολο, καί μέ τό γλίστρημά της
νά νοιώσῃ φοβερή πληγή τί θέλησε ν’ ἀρέσῃ
μέ ὑπακοή στό σατανᾶ, εἶδε τό πάθημά της
κι’ ἀφωρισμένη ἔμενε στό παραστράτημά της
τῆς δίνει καί τό φάρμακο χειρόγραφο νά σχίσῃ
καί τό δεινό ἀφορισμό Ἐκεῖνος νά τόν λύσῃ
Μάρκου α’ 1 – 8
Μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτῃ Χριστοφόρου Ἀθ. Καλύβα Ἱεροκήρυκος
τὸ ἔστειλε στὸ «σπιτὰκι» ὁ κ.Ἰωάννης Παναγιωτόπουλος
Φῶς Μέγα
Σάν τούς κακούργους στά μπουντρούμια
Χωρίς καμμιά γλυκειά ἡλιαχτίδα
Ἡ ἀνθρώπινη Γενιά μας μέ τήν πτῶσι
ζοῦσε χωρίς τό φῶς χωρίς ἐλπίδα.
2η Ἀνάλυσις τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς, μετὰ τῶν Φώτων Ματθ.δ’ 12 – 17, ἀπό τό βιβλίον τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Χριστοφόρου Ἄθ. Καλύβα: «ΛΑΛΕΙ ΚΥΡΙΕ…. ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ» 1980. (Σελ. 68 – 70).
τὸ ἔστειλε στὸ «σπιτὰκι» ὁ κ.Ἰωάννης Παναγιωτόπουλος
«Ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Ἀμέσως γίνεται χτυπητή ἡ διαφορά τοῦ Ἰησοῦ ὡς Στρατηγοῦ καί Διδασκάλου μεταξύ τῶν κοσμικῶν ἡγετῶν καί φιλοσόφων ἤ σοφιστῶν τῆς ἐποχῆς. Ἐκεῖνοι ἐνδιεφέροντο γιά τό πῶς νά ὑποτάξουν λαούς μέ τή συντριβή, τή θυσία, τόν αφανισμό τους χάριν τῆς ἀτομικῆς δόξης καί τοῦ πλουτισμοῦ ἀπό τίς λεηλασίες καί τίς ἀρπαγές τῶν ἀγαθῶν τοῦ ἡττημένου, ἐνῶ ὁ Ἰησοῦς καλεῖ τούς λαούς νά πολεμήσουν κατά τοῦ ἐσωτερικοῦ ἐχθροῦ, τοῦ ἑαυτοῦ τους, τῶν προσωπικῶν παθῶν πού φωληάζουν στήν καρδιά τοῦ κάθε ἀνθρώπου, τοῦ κάθε λαοῦ,
Ἀνάλυσις τοῦ Ἀποστόλου πρός Εφ.4, 7 – 13 τῆς Κυριακῆς μετὰ τὰ Φῶτα, ἀπό τό βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου: «ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ». (Σελ. 323 – 328)
τὸ ἔστειλε στὸ «σπιτὰκι» ὁ κ.Ἰωάννης Παναγιωτόπουλος
«Ὁ καταβάς αὐτός ἐστι καί ὁ ἀναβάς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τά πάντα» (Εφ.4, 10)
Στήν ἐποχή μας, ἀγαπητοί, στήν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι ἔχουν μεγάλη μανία γιά ταξίδια. Δέν ἀναπαύονται σ’ ἕνα μέρος. Ὅλο καί θέλουν νά βρίσκωνται σέ κίνησι, νά ταξιδεύουν, νά πηγαίνουν σέ διάφορα μέρη, νά βλέπουν καινούργιους κόσμους, ν’ ἀπολαμβάνουν τίς φυσικές ὁμορφιές καί νά γνωρίζωνται μέ ἄλλους ἀνθρώπους. Δέν βλέπετε τί γίνεται μέ τόν τουρισμό; Τί κίνησις!
1η Ἀνάλυσις τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς, μετὰ τῶν Φώτων Ματθ.δ’ 12 – 17, ἀπό τό βιβλίον τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Χριστοφόρου Ἄθ. Καλύβα: «ΛΑΛΕΙ ΚΥΡΙΕ…. ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ» 1980. (Σελ. 65 – 67).
τὸ ἔστειλε στὸ «σπιτὰκι» ὁ κ.Ἰωάννης Παναγιωτόπουλος
Θρησκεία μέ τό τυφλό συναίσθημα τῆς ἐξαρτήσεως καί τῶν ἠθικῶν ἀντινομιῶν ὑπῆρχεν ὡς φωνή τοῦ ὑπό ἐκκόλαψιν νεοσσοῦ ἐντός τοῦ αὐγοῦ του, χωρίς νά ἠμπορῇ νά ἰδῇ τό φῶς τῆς ἡμέρας, ὥσπου τήν ἀδυναμία του ξεπέρασαν οἱ ραμφισμοί τῆς ἐπωαζούσης ὄρνιθος γιά νά ἀκουσθοῦν τά χαρούμενα τιτιβίσματα, τά πολύ γνώριμα στήν μητέρα. Μέσα σ’ ἕνα αὐγό μέ σκληρό κέλυφος εὑρίσκετο ἡ εἰδωλολατρική ἀνθρωπότης. Ἀνάσαινε καί ἐξαπέστελλε σήματα ἐκ τῶν ἔσω πρός τά ἔξω. Εἶχεν ἔλθει πλέον τό «πλήρωμα τοῦ χρόνου» γιά νά ἰδῇ τό φῶς ὅπως ὁ νεοσσός, γιατί ἦταν ἀδύνατο ν’ ἀνθέξῃ τήν ὑγρασία τοῦ σκότους. Τό σκότος δέν δίνει ζωή, ἀλλά ἀφαιρεῖ καί τήν ὑπάρχουσα.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια