Αναμνήσεις από τη Σκήτη των Ιβήρων

Γέροντος Βασιλείου, Προηγουμένου Ι.Μ. Ιβήρων

Η αποκορύφωση των εκπλήξεών μου από τη Σκήτη ήταν η πρώτη Μεγάλη Εβδομάδα, κάτι συνηθισμένο για έναν αγιορείτη, αλλά όχι γι’ αυτόν που έρχεται από τον κόσμο.

Τη Μεγάλη Εβδομάδα, όταν λέγαμε ‘’Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός’’, κυριολεκτούσαμε, ήταν μεσάνυχτα. Το ίδιο, όταν λέγαμε ‘’Πληρώσωμεν την εσπερινήν – ή την εωθινήν – δέησιν ημών’’, ήταν αντίστοιχα απόγευμα ή πρωί.

Δεν κάναμε τις δουλειές μας την ημέρα και το βράδυ πηγαίναμε εκκλησία, αλλά όλη την Εβδομάδα, νύχτα και μέρα, δεν είχαμε άλλη δουλειά, έξω από τις ακολουθίες των Παθών. Δεν παρέλειπαν κανένα τροπάριο. Πολλά λέγονταν δύο και τρεις φορές.

«Χριστός Ανέστη» Αγίου Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Με επισκεύθηκαν στο κελλί μου σήμερα μερικά πνευματικοπαίδια και ψάλαμε μαζί το «Χριστός Ανέστη».

Τους ευχήθηκα: «Εύχομαι η Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ν ́ αναστήσει μέσα στις ψυχές μας κάθε ευγενές και ωραίο συναίσθημα. Να μας οδηγήσει όλους προς αγιοσύνη και να νικήσει τον παλαιόν άνθρωπον «συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις».

Αυτό ζητάει ο Κύριος. Γι ́ αυτό ευχόμαστε η Ανάστασή Του να βοηθήσει, να ευδοκήσει να κατατροπώσουμε και να θανατώσουμε τον «παλαιόν ημών άνθρωπον», να γίνουμε άξιοι της Εκκλησίας Του.

Έτσι ευχόμαστε ο Κύριος να μας βοηθήσει. Το μεγαλύτερο θαύμα που έκανε ο Χριστός είναι η Ανάστασή Του. Αυτό ποτέ να μην το ξεχνάμε. Χρόνια πολλά!