Οἱ δικές μας οἱ θάλασσες…

(ἤ, τοῦ θέρους οἱ ἀλησμόνητες μέρες)

π. Κων. Ν. Καλλιανός 

Ἀπὸ τὰ μικρά μας τὰ χρόνια, τὰ χρόνια τὰ παιδικά, φέγγει μέσα στὴν ψυχὴ ἡ θάλασσα ποὺ πρωτογνώρισα, ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ μὲ ἀγκάλιασε, ὡς ἄλλη μάνα, καὶ κάθε καλοκαίρι μοῦ χάριζε στιγμὲς εὐλογίας καὶ ἀνείπωτης ὁμορφιᾶς.

Διακοπές…με το τρακτέρ!!!

Σούλα Παπαλάμπρου
Συγγραφέας

Aπλά πράγματα…
Παλιά, πολύ παλιά, (τον προηγούμενο αιώνα) όταν ήμουν παιδί, τέλος Αυγούστου πήγαινα στη θάλασσα!!
Όχι για πολλές μέρες, ένα δυο σαββατοκύριακα μας έφταναν!
Χαρά που έκανα!!
Ήμουν τυχερή που πήγαινα, κάποιοι άλλοι φίλοι μου δεν ήξεραν πως ήταν η θάλασσα παρά μόνο από φωτογραφίες.

Ὁ ὄμορφος κόσμος τοῦ Θεοῦ

Σ’ ἕνα θαυμάσιο ψαλμό ὁ Δαβίδ, ὁ ἐμπνευσμένος ψαλμωδός τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀφήνει νά ἀποτυπωθοῦν τά δυνατά αἰσθήματα τῆς ψυχῆς του μπροστά στό μεγαλεῖο τοῦ κόσμου πού ἀντικρίζει.

Ἔκπληκτος στέκεται παρατηρώντας γύρω του τήν κτίση. Θαυμάζει τή σταθερότητα τῆς γῆς πού τόνκρατάει καί ἀναγνωρίζει Ἐκεῖνον πού τῆς τήν χάρισε: «Σύ, Θεέ μου, λέγει, τή θεμελίωσες πάνω σέ ἀσφαλεῖς βάσεις καί δέν θά κλίνει ποτέ δεξιά ἤ ἀριστερά».

Ὁδηγίες πρός … «ναυτιλλομένους»!

Τό καλοκαίρι ἔφθασε, μέ τίς ὀμορφιές, τίς χάρες, ἀλλά καί μέ τούς πειρασμούς του.

Πρέπει λοιπόν, ὅσοι «πλεύσουμε» στά καταγάλανα νερά, νά ἀποφύγουμε τόσο τούς «σκοπέλους», ὅσο καί τούς «ὑφάλους», πού μπορεῖ νά συναντήσουμε κατά τό καλοκαιρινό μας ταξίδι: τηλεόραση, κοσμική διασκέδαση, συγχρωτισμός.

Μέ πυξίδα μας τήν προσευχή καί τή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, μέ ἄγκυρα τήν ἐλπίδα μας στό Θεό, μέ ὅπλο τήν πίστη μας, ἄς χαροῦμε αὐτή τήν ἐποχή τῆς ξεγνοιασιᾶς, χωρίς νά ἀφήσουμε τούς καλοκαιρινούς πειρασμούς νά πληγώσουν τήν καρδιά μας καί τήν ψυχή μας.