You are currently browsing the tag archive for the ‘Ι.Ν.Αγίας Βαρβάρας Πατρών’ tag.
του ενορίτου μας Νικολάου Βοϊνέσκου
Μια πιστή χριστιανή, πριν από μερικά χρόνια, δοκιμάστηκε σκληρά από τα χτυπήματα της ανθρώπινης αδικίας και της εγκαταλείψεως.
Εξαιτίας μιας φρικτής συκοφαντίας ο σύζυγός της πήρε τα τέσσερα παιδιά τους και εξαφανίσθηκε. Έπεσε σε φοβερή κατάσταση.
Ευχαριστώ για τη σιγή
Ήλθες τόσο αθόρυβα που δεν Σε πήρα είδηση, Κύριε.
Και δεν Σε καταλάβαινα, αν δεν με κύκλωνε η ησυχία. Τέτοια ήρεμη νύχτα λίγες φορές έχω ζήσει.
Κάθε θόρυβος διαλύθηκε μέσα στο σκοτάδι. Κάθε φωνή έχει σβηστεί.
Θεέ μου Σ’ ευχαριστώ γιατί ζω.
Σ’ ευχαριστώ γιατί αισθάνομαι το αίμα μου να κυλάει ζεστό. Γιατί μπορώ να βλέπω, να χαίρομαι, να σκέπτομαι, να σχεδιάζω, να πλάθω όνειρα,να αγαπώ, να εργάζομαι.
Θα μπορούσες να μ’ αφήσεις στην ανυπαρξία, στο απόλυτο μηδέν. Προσπαθώ να καταλάβω πως θα ήμουν τότε. Μάταιη προσπάθεια.
Είμαι αναστατωμένος, Θεέ μου Αθάνατε Παρηγορητή, σε Σένα πάλι έρχομαι. Είσαι το καταφύγιό μου. Κάτω από το βλέμμα Σου ησυχάζω.
Η θωπεία Σου κατασιγάζει την ταραχή της καρδιάς μου.Είμαι αναστατωμένος, Θεέ μου. Σύγχυση αισθημάτων βασιλεύει μέσα μου. Ταραχή και έξαψη.
Σε κάθε εποχή, ιδιαίτερα μάλιστα σήμερα, «υπομονής έχομεν χρείαν». Την χρειαζόμαστε όλοι μικροί και μεγάλοι, σοφοί και απλοί άνθρωποι.
Έχουμε ανάγκη από τη δύναμή της, αφού η όποια δυσκολία ή πειρασμός στη ζωή που υποτάσσεται στην υπομονή ξεπερνιέται με αυτή.
Πρόκειται περί παράξενης όντως βυζαντινής παράστασης του Κυρίου. Απεικόνιση του προσώπου του Χριστού εντελώς διαφορετική απ’ ό, τι Τον γνωρίζουμε. Πράγματι είναι ο Χριστός με μια άλλη μορφή.
Η απεικόνιση οφείλει τη διαφορετικότητά της στις εμφανίσεις του Ιησού Χριστού μετά την Ανάστασή Του «εν ετέρα μορφή», όπως σημειώνει ο ι. Ευαγγελιστής ή με δυσδιάκριτη όψη.
Κύριε, κάνε με πιο αγωνιστικό
Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου, γιατί προσθέτεις μια ακόμη μέρα στη ζωή μου. Αυτό έχει ασφαλώς κάποιο νόημα, κάποιο σκοπό.
Κάτι θέλεις από μένα σήμερα, κάτι περιμένεις. Μα κι εγώ δεν θέλω να περάσει άσκοπα η μέρα μου. Έχω απόφαση να είμαι περισσότερο αγωνιστικός σήμερα.
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Οὒκ εἰμι ἱκανός, Δέσποτα Κύριε, ἵνα εἰσέλθῃς ὑπὸ τὴν στέγην τῆς ψυχῆς μου· ἀλλ᾿ ἐπειδὴ βούλει σύ, ὡς φιλάνθρωπος, οἰκεῖν ἐν ἐμοί, θαῤῥῶν προσέρχομαι.
Κελεύεις, ἀναπετάσω τὰς πύλας, ἃς σὺ μόνος ἐδημιούργησας, καὶ εἰσέρχῃ μετὰ φιλανθρωπίας, ὡς πέφυκας· εἰσέρχῃ καὶ φωτίζεις τὸν ἐσκοτισμένον μου λογισμόν.
Θεέ μου, δεν ξέρω να προσεύχομαι. Κι όμως αισθάνομαι τόσο βαθειά την ανάγκη της προσευχής. Θέλω να προσευχηθώ.
Ώρες ώρες με συνεπαίρνει η λαχτάρα να μιλήσω μαζί Σου. Να έλθω σε επαφή με Σένα, τον Άρρητο κι Ανεξιχνίαστο. Μα χάνω τις λέξεις. Δεν μπορώ να συναρμολογήσω τα νοήματα.
Οι σκέψεις μου μπερδεύονται. Καλά καλά δεν ξέρω τι να πω μερικές φορές, ενώ καταλαβαίνω, ότι έχω να πω τόσα και τόσα….
Απόψε, Χριστέ μου, θα σε παρακαλέσω για τα παιδιά που τα εγκαταλείπουν οι γονείς τους.
Μαλώνουν αυτοί. Χωρίζουν. Φεύγουν απ’ το σπίτι.
Παίρνει ο καθένας το δρόμο του, και μένουν τα παιδιά χωρίς πατέρα και μητέρα.
Πού να πάνε τα καϋμένα; Πώς θα ζήσουν;
Πώς θα μεγαλώσουν χωρίς αγάπη;
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια