You are currently browsing the tag archive for the ‘Ιτέα Καρδίτσας’ tag.
Σούλα Παπαλάμπρου
Τον προηγούμενο αιώνα, τέτοια εποχή ξεκίναγε η προετοιμασία της συγκομιδής του βαμβακιού.
Έβγαιναν οι μπούρδες από την αποθήκη όπου ένα χρόνο περίμεναν καρτερικά η μία πάνω στην άλλη κατά δεκάδες, δεμένες με σπάγκο, και ετοιμάζονταν οι ποδιές.
Σούλα Παπαλάμπρου
Συγγραφέας
Aπλά πράγματα…
Παλιά, πολύ παλιά, (τον προηγούμενο αιώνα) όταν ήμουν παιδί, τέλος Αυγούστου πήγαινα στη θάλασσα!!
Όχι για πολλές μέρες, ένα δυο σαββατοκύριακα μας έφταναν!
Χαρά που έκανα!!
Ήμουν τυχερή που πήγαινα, κάποιοι άλλοι φίλοι μου δεν ήξεραν πως ήταν η θάλασσα παρά μόνο από φωτογραφίες.
Πηνελόπη Ανδρεάδη
Να’βαζα μια φωτιά Ιούλη μήνα
τη θλίψη του κόσμου στάχτη να κάνω…
Ιούλη μήνα τα παιδιά, μόλις έπαιρνε να σουρουπώνει, έτρεχαν σέρνοντας τα λιγνά ξυπόλητα ποδαράκια τους στον κουρνιαχτό.
Όποιος δεν έσυρε τα γυμνά του πόδια σ εκείνο τον κουρνιαχτό, δεν ξέρει από τρυφερότητα, δεν έχει ιδέα από ευαισθησία κι απαλότητα.
Για όσους απορούν κι αναρωτιούνται τι είναι αυτά τα δυό παράξενα αντικείμενα της φωτογραφίας, και για τους μη γνωρίζοντες:
Λοιπόν αυτά τα πολύτιμα και καθημερινά αντικείμενα είναι δυό παροπλισμένες πλέον «λάμπες», από εκείνες που κάποτε ήταν γνωστές και απαραίτητες σε κάθε σπίτι.
Είναι αυτές που μεγάλωναν τα παιδιά επειδή οι γονείς τους δούλευαν.
Είναι αυτές που στερούνταν οτιδήποτε προκειμένου να μας ικανοποιήσουν κάθε επιθυμία.
Είναι αυτές που όταν πέφταμε και κλαίγαμε πονούσαν πιο πολύ από εμάς και πάντα έβρισκαν τον τρόπο να μας παρηγορήσουν.
Του Ευαγγέλου Στάθη (φιλολόγου)
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ΄50 περίπου όλες οι γυναίκες του χωριού, ηλικιωμένες νιόπαντρες, ακόμα και κορίτσια της παντρειάς και τα νεαρά κορίτσια, κάλυπταν το κεφάλι τους με διάφορα καλύμματα – μαντήλια.
Λόγοι μόδας πάλι, αλλά και καιρικές συνθήκες (χειμώνας –καλοκαίρι) και συνθήκες εργασίας υπαγόρευαν το γυναικείο κάλυμμα. Αλλά και λόγοι ηθικής, σεβασμού και τιμιότητας το επέβαλαν.
Σούλα Παπαλάμπρου
Τον προηγούμενο αιώνα, όταν ακούγαμε «αύριο θα μαζέψουμε βαμβάκι» δεν κοιμόμασταν όλη νύχτα από την αγωνία. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
Ο πατέρας μου, μη και βρέξει και δεν προλάβει να τελειώσει, μετά έπρεπε να μαζεύει μέχρι τα Χριστούγεννα «κουζιά», η γιαγιά μου, μη και δεν είναι σβέλτοι οι εργάτες και δεν μαζεύουν πολλά κιλά, ήταν ο δερβέναγας επιστάτης, και η μάνα μου μη και δεν πετύχει τις πίτες και το φαγητό που θα τάιζε τους εργάτες.
Σούλα Παπαλάμπρου
Είχαμε περάσει ένα καλοκαίρι με ατελείωτες ώρες παιχνιδιού.
Από την ανατολή του ηλίου μέχρι την εμφάνιση των αστεριών, τα παιχνίδια δεν είχαν τελειωμό στους δρόμους.
Σήμερα χασμουριόμασταν και τα μάτια μας έκλειναν από την νύστα.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια