Τι είναι το Βάπτισμα; (μέρος γ’)

το α’ μέρος ΕΔΩ ΚΑΙ το β’ μέρος ΕΔΩ

Οι Καθολικοί το βάπτισμά τους το έχουν με ράντισμα και όχι βύθισμα στην κολυμβήθρα· είναι σωστό αυτό;
Όχι! Όπως το λέει και η ίδια η λέξη «βάπτισμα» σημαίνει «βύθισμα». Για τον Κύριό μας διαβάζουμε στα Ευαγγέλια ότι, όταν βαπτίστηκε στον Ιορδάνη, «ανέβηκε αμέσως από το νερό» (Ματθ. 3, 16). Το «ανέβηκε» υποδηλώνει ότι κατέβηκε στο νερό, δηλαδή βυθίστηκε σ’ αυτό.

Τι είναι το βάπτισμα; (μέρος β’)

το α’μέρος ΕΔΩ

Γιατί στην αρχή, στις προβαπτιστικές τελετές, βλέπουμε τον ιερέα να φυσάει τρεις φορές στο πρόσωπο του βρέφους, που πρόκειται να βαπτιστεί;
Αυτό είναι μια σπουδαία πράξη και έχει πολύ βαθύ νόημα: Ο Θεός όταν έπλασε από χώμα τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, φύσηξε στο πρόσωπό του (αυτό είναι ο θείος ασπασμός στον άνθρωπο) και το νεκρό χωματένιο άγαλμα ζωντάνεψε, γιατί έλαβε μέσα του την αθάνατη ψυχή.

Τι είναι το Βάπτισμα; (μέρος α’)

Το Βάπτισμα είναι ένα Μυστήριο, στο οποίο ένας άνθρωπος που πιστεύει βυθιζόμενος στο νερό τρεις φορές, στο όνομα του Θεού Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, πεθαίνει την σαρκική ζωή της αμαρτίας και αναγεννιέται ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι σε μια πνευματική και αγία ζωή.

Ο Κύριός μας είπε: «Αν δεν γεννηθεί κανείς από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει στην Βασιλεία του Θεού» (Ιωάν. 3, 5).

Για την κατάκριση: «Ακόμη κι αν ψηλαφήσετε με τα χέρια σας, να μην ελέγξετε»

Μερικοί πατέρες πήγαν και ρώτησαν τον αββά Ποιμένα: -Αν ιδούμε κάποιον αδελφό να αμαρτάνει, τι λες, να τον ελέγξουμε ή όχι;

Κι ο Γέροντας τους απάντησε:

-Ως τώρα εγώ, αν υπάρχει οπωσδήποτε ανάγκη να περάσω από εκεί και τον ιδώ να αμαρτάνει, τον προσπερνώ δίχως να τον ελέγξω.

Η καρδιά του ιερέα πρέπει να είναι φωτιά

Αν ο ιερέας ζητεί τη χάρη του Θεού, αν ο νους και η καρδιά του ιερέα χορτάσει με τα λόγια του Θεού, τότε το στόμα του θα μιλά από καρδίας.

Το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί στην καρδιά του ιερέα, αυτό θα κηρύττει με το ταπεινό στόμα του ιερέα…

«Σάββατο των Ψυχών»

Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Σήμερα η Εκκλησία μας στρέφει το βλέμμα πέρα απ’ τα σύνορα της παρούσας ζωής, στους πατέρες και αδελφούς μας που έχουν αναχωρήσει από αυτή τη ζωή.

Και, καθώς μας υπενθυμίζει τους προαπελθόντας, ελπίζει να μας προετοιμάσει να περάσουμε τις υπόλοιπες μέρες της περιόδου αυτής, αλλά και τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή που πλησιάζει, όπως πρέπει.