You are currently browsing the tag archive for the ‘Ιερός Ναός Αγίου Θωμά Αμπελοκήπων’ tag.
-Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν κοιμόμαστε;
– Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε! Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται». Βλέπεις, την νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός οι άρχοντες κοιμόνταν βαθιά, και οι ποιμένες «ἀγραυλοῦσαν»[2]. Φύλαγαν τα πρόβατα την νύχτα παίζοντας την φλογέρα. Κατάλαβες; Οι ποιμένες που αγρυπνούσαν είδαν τον Χριστό.
Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Να προσεύχεσθε στον Θεό με ανοιχτά τα χέρια. Αυτό είναι το μυστικό των αγίων. Μόλις άνοιγαν τα χέρια τους, τους επεσκέπτετο η θεία χάρις.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας χρησιμοποιούν ως πιο αποτελεσματική την μονολόγιστη ευχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Το κλειδί για την πνευματική ζωή είναι η ευχή.
(Ματθ. 26, 6-16)
Ο Κύριος παραμένει σιωπηλός την Τετάρτη και την Πέμπτη μέχρι το βράδυ, οπότε και από τα χείλη του θα έβγαιναν λόγια που δεν έχουν ποτέ ακουστεί σ’ ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία.
Ενώπιον των οφθαλμών Του έχει μόνο τον θάνατο, το τελικό μυστήριο με το οποίο θα ολοκληρώσει την αποστολή Του, που ήταν η σωτηρία μας.
(Ματθ. 24, 36-26, 2)
Λαός, ιερείς και εξουσία των Ιουδαίων έχουν τώρα ακούσει, για τελευταία φορά, τους λόγους του Κυρίου στον Ναό. Οι λόγοι αυτοί αγκαλιάζουν τα πάντα: το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Δια του ερωτήματος περί Ιωάννου του Βαπτιστού, ο Κύριος δίνει το μήνυμα ότι Αυτός είναι ο αληθινός Μεσσίας.
(Ματθ. 24, 3-35)
Ο Κύριος προχωρεί προς το εκούσιον Πάθος.
Πρέπει να Τον συνοδέψουμε. Αυτό είναι το καθήκον μας, εφόσον ομολογούμε πως ό,τι είμαστε τώρα το χρωστούμε στη δύναμη των Παθών του Χριστού· καθήκον μας, εφόσον ελπίζουμε να λάβουμε κάτι τόσο μεγάλο και θαυμαστό, που δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους μας.
Αργυριάδης Βασίλης
Από μικρός είχε ζήσει μέσα στην εκκλησία. Και μεγαλώνοντας πάλευε να γίνει ευσυνείδητος χριστιανός. Πάλευε να δει στη ζωή του τις εντολές του Θεού και να τις τηρήσει.
Κάποιο βράδυ ξάπλωσε στο κρεβάτι του κι είχε την καρδιά του να καίει. Πριν κλείσει τα μάτια του είπε μέσα του: «Θεέ μου, κάνε με ανοιχτό στις ανάγκες του διπλανού μου. Στείλε μου κάποιον να βοηθήσω…».
το α’ μέρος ΕΔΩ ΚΑΙ το β’ μέρος ΕΔΩ
Οι Καθολικοί το βάπτισμά τους το έχουν με ράντισμα και όχι βύθισμα στην κολυμβήθρα· είναι σωστό αυτό;
Όχι! Όπως το λέει και η ίδια η λέξη «βάπτισμα» σημαίνει «βύθισμα». Για τον Κύριό μας διαβάζουμε στα Ευαγγέλια ότι, όταν βαπτίστηκε στον Ιορδάνη, «ανέβηκε αμέσως από το νερό» (Ματθ. 3, 16). Το «ανέβηκε» υποδηλώνει ότι κατέβηκε στο νερό, δηλαδή βυθίστηκε σ’ αυτό.
το α’μέρος ΕΔΩ
Γιατί στην αρχή, στις προβαπτιστικές τελετές, βλέπουμε τον ιερέα να φυσάει τρεις φορές στο πρόσωπο του βρέφους, που πρόκειται να βαπτιστεί;
Αυτό είναι μια σπουδαία πράξη και έχει πολύ βαθύ νόημα: Ο Θεός όταν έπλασε από χώμα τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, φύσηξε στο πρόσωπό του (αυτό είναι ο θείος ασπασμός στον άνθρωπο) και το νεκρό χωματένιο άγαλμα ζωντάνεψε, γιατί έλαβε μέσα του την αθάνατη ψυχή.
Το Βάπτισμα είναι ένα Μυστήριο, στο οποίο ένας άνθρωπος που πιστεύει βυθιζόμενος στο νερό τρεις φορές, στο όνομα του Θεού Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, πεθαίνει την σαρκική ζωή της αμαρτίας και αναγεννιέται ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι σε μια πνευματική και αγία ζωή.
Ο Κύριός μας είπε: «Αν δεν γεννηθεί κανείς από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει στην Βασιλεία του Θεού» (Ιωάν. 3, 5).
Πρόσφατα σχόλια