Προσευχή μετά τήν Θεία κοινωνία

Παναγία Δέσποινα, Θεοτόκε,
ἐσύ εἶσαι ἡ ἐλπίδα μου, ἡ προστασία μου,
τό καταφύγιο μου, ἡ παρηγοριά μου, ἡ χαρά μου.

Σ’ εὐχαριστῶ πού ὲξίωσες ἐμένα
τόν τιποτένιο καί ὲσήμαντο
νά κοινωνήσω τό ἄχραντο Σῶμα
καί τό τίμιο Αἷμα τοῦ Υἱοῦ Σου.

Ἐσύ πού γέννησες τό φῶς τό ὲληθινό,
φώτισε τά μάτια τῆς ψυχῆς μου.

Ἀπό τήν Κλίμακα Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτη «Περί ὑπακοῆς»

Τό νά θαυμάζει κανείς τούς κόπους τῶν Ἁγίων, εἶναι καλό.

Ν’ ἀγωνίζεται νά τούς μιμηθεῖ, εἶναι σωτήριο.

Ἀλλά νά θέλει μέ τήν πρώτη προσπάθεια νά τούς μιμηθεῖ, αὐτό εἶναι παράλογο κι ἀκατόρθωτο.

Μακάριος ὅποιος, ἐνῶ κάθε μέρα τόν κακολογοῦν καί τόν ἐξουθενώνουν, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου,αὐτός βιάζει τόν ἑαυτό του καί ὑπομένει.

Θά παρουσιασθεῖ μέ παρρησία, μπροστά στούς ἀγγέλους στό θρόνο τοῦ Θεοῦ, θά χορέψει μαζί μέ τούς μάρτυρες.