Ὁ λόγος ὁ καλός

Θά ἀρχίσω μέ ἕνα περιστατικό. Ἕνα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τόν τέταρτο αἰώνα μ.Χ. ζοῦσε καί ἀσκήτευε στή Θηβαΐδα, κοντά στό Νεῖλο, ὁ ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπιος (φωτό), λόγιος συγγραφέας καί Θαυματουργός.

Μία μέρα ἀνέβαινε στή Σκήτη του. Ὅταν πλησίαζε, εἶπε στόν ὑποτακτικό του, πού ἦταν νεώτερος νά προχωρήσει. Ὁ ὑποτακτικός στό δρόμο συνάντησε ἕναν εἰδωλολάτρη ἱερέα, πού κουβαλοῦσε ἕνα κούτσουρο στόν ὦμο.

Ἀκατάρτιστος καί ἄπειρος ὅπως ἦταν, ταράχτηκε καί τοῦ εἶπε γεμάτος θυμό:

Ἡ Εἰρήνη εἶναι θεῖο δῶρο!

Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Ἡ Εἰρήνη εἶναι θεῖο δῶρο, πού χορηγεῖται πλουσιοπάροχα σ’ ὅσους συμφιλιώνονται μέ τό Θεό καί ἐκτελοῦν τά θεία Του προστάγματα.

Ἡ εἰρήνη εἶναι φῶς καί φεύγει ἀπό τήν ἁμαρτία, πού εἶναι σκοτάδι. Ἕνας ἁμαρτωλός ποτέ δέν εἰρηνεύει.

Νά ἀγωνίζεστε ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας καί νά μή σᾶς ταράζει ἡ ἐξέγερση τῶν παθῶν μέσα σας.

Γιατί, ἄν στήν πάλη μαζί τους νικήσετε, τό ξεσήκωμα τῶν παθῶν ἔγινε γιά σᾶς ἀφορμή νέας χαρᾶς καί εἰρήνης.