Τὰ κομποσκοίνια μου εἶχαν γεμίσει μύρο καὶ εὐωδία

Κων/νου Συκιώτη,δασκάλου

Τὸ περασμένο καλοκαίρι πῆγα μὲ παρέα στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ φιλοξενηθήκαμε γιὰ δυὸ μέρες στὴ Μεγίστη Λαύρα, τὸ ἀρχαιότερο καὶ πρῶτο στὴν τάξη τῶν Μοναστηριῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ποὺ εἶναι χτισμένο ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἀθανάσιο τὸν Ἀθωνίτη.

Τὸ Μοναστήρι προκαλεῖ δέος σὲ ὅλους τοὺς ἐπισκέπτες του ὄχι μόνο γιὰ τὸ μέγεθος τῶν κτισμάτων του, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ πολλὰ λείψανα Ἁγίων ποὺ φυλάσσονται σ’ αὐτό, τὰ σπάνια ἱερὰ κειμήλια, τὰ πολλὰ χειρόγραφα βιβλία καὶ τοὺς μεγάλους λαχανόκηπούς του.

Ἦταν Σάββατο 27 Αὐγούστου καὶ σύμφωνα μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο, ποὺ ἀκολουθεῖ τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἦταν παραμονὴ τῆς Παναγίας μας. Φτάσαμε στὴ Μονὴ σχετικὰ νωρὶς τὸ μεσημέρι μὲ τὸ μικρὸ λεωφορεῖο τῆς γραμμῆς.

Όσιος Νείλος ο Μυροβλύτης (12 Νοεμβρίου)

.

Γεννήθηκε στην κωμόπολη Άγιος Πέτρος Κυνουρίας της Πελοποννήσου από ευσεβείς γονείς περί το 1601. Τα πρώτα γράμματα έμαθε από τον θείο του, ιερομόναχο Μακάριο, μαζί με τον όποιο ήλθε και μόνασε στην πλησιόχωρη της πατρίδος του μονή Παναγίας της Μαλεβής.

Εκεί χειροτονήθηκε και Ιερεύς. Ο πόθος όμως θειότερης και ασκητικότερης ζωής τον έφερε στο περιλάλητο Άγιον Όρος.

Κατοίκησε κοντά στο σπήλαιο του άγιου Πέτρου του Αθωνίτου και με κόπους πολλούς έκτισε κελλί με ναό προς τιμή της Υπαπαντής, τον όποιο κόσμησε με εικόνες, πού ο ίδιος αγιογράφησε, γιατί ήταν καλός αγιογράφος.