Ἕνα ἄγνωστο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Νικολάου

Ἕνα ἀληθινό γεγονός πού συνετάραξε καί ἔφερε σε μετάνοια ἑκατοντάδες ἀνθρώπους στήν πόλι Κουϊμπίσεβ (σημερινό Σαμαρᾶ) τῆς Σοβιετικῆς Ρωσίας τοῦ ἔτους 1956.

Στήν πόλη Κουϊμπίσεβ ζοῦσε μία οἰκογένεια: ἡ εὐσεβὴς μητέρα καί ἡ κόρη της Ζωή.  Τό βράδυ τῆς παραμονῆς τῆς Πρωτοχρονιᾶς (31 Δεκεμβρίου) τοῦ 1956 ἡ Ζωή προσκάλεσε ἑπτά φίλες της καί ἄλλους τόσους νεαρούς σέ δεῖπνο καί χορό. 

Τότε ἦταν ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων^(*) καί ἡ μητέρα παρακάλεσε τήν Ζωή νά μην προγραμματίση φαγητό, ἀλλά ἡ κόρη της ἐπέμενε στό δικό της. Ἑκεῖνο τό βράδυ ἡ μητέρα πῆγε στήν Ἐκκλησία νά προσευχηθῆ.