Ρήγας Βελεστινλῆς «τὸ αἶμα τοῦ ἐχύθη εἰς τὴν ὑγρὰν φυλακὴν τοῦ Βελιγραδίου τὴν νύκτα τῆς 24ης Ἰουνίου 1798»

Εἰς τὸ Βελεστῖνον (Φερὰς) τῆς Θεσσαλίας ἐγεννήθη ὁ Ρήγας (1757).

Τὸ πραγματικόν του πατρώνυμον ἦτο Κυριαζῆς, ὁ ἴδιος ὅμως ὑπέγραφεν ὡς Ρήγας Βελεστινλῆς. Οἱ λόγιοι τὴς ἐποχῆς του τὸν ὠνὁμασαν Φεραῖον.

Ὁ Ρήγας ἐμορφώθη εἰς ἕνα ἀπὸ τὰ περίφημα σχολεῖα τοῦ Πηλίου (Ζαγοράν). Νέος, μὲ σῶμα ἀθλητικὸν καὶ ψυχὴν γενναίαν, δέν ἦτο δυνατὸν νὰ δεχθῇ τὰς πιέσεις τῶν Τούρκων.

Φαίνεται δὲ ὅτι ἐφόνευσεν ἐνα Τοῦρκον, ὁ ὁποῖος ἠθέλησε νὰ τὸν ἀγγαρεύσῃ. Κατέφυγεν εἰς τὴν Κων/πολιν καὶ κατόπιν εἰς τὸ Βουκουρέστιον, ὅπου ἔγινε γραμματεὺς τοῦ ἡγεμόνος Μαυρογένη.

Ἔκεῖ ἔμαθε ξένας γλώσσας καὶ ἐμορφώθη περισσὸτερον.

Τοῦ Ρήγα τὸ «τραγούδι»

Ποίαν βαθεῖαν ἐντύπωσιν ἔκαμνον εἰς τὰς ψυχὰς τῶν τότε Ἑλλήνων τὰ ᾄσματα τοῦ Ρήγα καὶ τοῦ Κοραῆ, δυσκόλως δυνάμεθα νὰ φαντασθῶμεν ἡμεῖς σήμερον.

Ἀλλ’ ἀκούσατε ἓν ἐπεισόδιον, τὸ ὁποῖον συνέβη τὸ 1817, τέσσαρα ἔτη πρὸ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως.

Εἷς νέος Ἕλλην συνοδευόμενος ἀπὸ ἕνα καλόγηρον ἐταξίδευε τότε εἰς τὴν Μακεδονίαν. Ἔφθασαν εἰς ἓν χωρίον καὶ κατέλυσαν εἰς τὸ ἀρτοποιεῖον, τὸ ὁποῖον ἐχρησίμευε καὶ ὡς πανδοχεῖον.

Ἐντύπωσιν εἰς τοὺς ταξιδιώτας ἔκαμεν ὁ ζυμωτή τοῦ ἀρτοποιοῦ. Ἦτο νέος ἀπὸ τὴν Ἤπειρον, μὲ ὑψηλὸν ἀνάστημα καὶ ὡραῖον πρόσωπον.