You are currently browsing the tag archive for the ‘η Γέννηση του Κυρίου’ tag.
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Μυστήριο παράξενο και παράδοξο βλέπω. Ποιμένες ακούγονται στα αυτιά μου, όχι επειδή παίζουν ένα υπαίθριο σκοπό, αλλά επειδή τραγουδούν ουράνιο ύμνο.
Άγγελοι τραγουδούν, Αρχάγγελοι μέλπουν, υμνούν τα Χερουβείμ, δοξολογούν τα Σεραφείμ, οι πάντες γιορτάζουν επειδή βλέπουν τον Θεό πάνω στην γη και τον άνθρωπο στους ουρανούς. Τον (Θεό πού είναι) άνω (τώρα να είναι) κάτω από οικονομία και τον (άνθρωπο που είναι) κάτω (τώρα να είναι) άνω από φιλανθρωπία.
Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Ὅταν λέμε: «Χριστός ἐτέχθη», εἶναι τό ἴδιο μέ τό νά λέμε: «Ὁ Μεσσίας γεννήθηκε», ἤ «ὁ Βασιλιάς γεννήθηκε», ἤ «ὁ Σωτήρας γεννήθηκε»!
Μέ τόν χαιρετισμό αὐτό ἰσχυριζόμαστε καί μαρτυροῦμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο, ὅτι ἦρθε στόν κόσμο Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔπρεπε νά ἔρθει γιά τή σωτηρία τῆς γενεᾶς τῶν ἀνθρώπων, καί ὅτι ἐκτός Αὐτοῦ ἄλλον δέν πρέπει νά περιμένουμε.
τοῦ ταπεινοῦ Ῥωμανοῦ ὕμνος
Ματαιότης ἐστί ματαιοτήτων ἅπαντα,
ἀλλ’ ούδείς έν ἡμῖν ταῦτα φρονῶν εὑρίσκεται· οἱ μὲν γὰρ πλανῶνται,
οἱ δὲ καὶ πλανῶσιν· διὸ, Παρθένε, χάρις τῷ τόκῳ σου δι’ οὗ ἐλυτρώθημεν
οὐ μόνον πλάνης, ἀλλὰ καὶ θλίψεως
τῶν χωρῶν πασῶν ὧνπερ διήλθομεν,
ἐθνῶν ἀσήμων, γλωσσῶν ἀγνώστων
περιερχόμενοι τὴν γῆν καὶ ἐξερευνῶντες αὐτὴν
μετὰ λύχνου τοῦ ἄστρου, ἐκζητοῦντες ποῦ ἐτέχθη
παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός.
κυρ-Φώτης Κόντογλου
Τότε ποὺ ἤμουνα σὲ μικρὴ ἡλικία, περνοῦσα μὲ τοὺς δικούς μου τὶς γιορτὲς ἀπάνω σ’ ἕνα θαλασσοδαρμένο βουνό, τὴν Ἁγιά–Παρασκευή.
Τὶς περισσότερες ὧρες πήγαινα καὶ καθόμουνα μέσα στὴ μικρὴ εὐωδιασμένη ἐκκλησιά, ὄχι μοναχὰ κατὰ τὶς ἀκολουθίες, ἀλλὰ καὶ τὴν ὥρα ποὺ δὲν ἤτανε μέσα κανένας ἄλλος, παρεκτὸς ἀπὸ μένα.
Μαρία Μουρζᾶ
Ναί, ὁ Χριστός γεννήθηκε! «Ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ…». Ὅμως σήμερα, 2020 χρόνια μετά, περιμένουνε ξανά Χριστούγεννα καί ξανά οἱ Ἄγγελοι κλαῖνε, ἀφοῦ ἐπέστη καιρός ὁ τῆς Γεννήσεως καί ἡ καρδιά μας εἶναι ἀλλοῦ. Δέν ἔχουμε χρόνο γιά τή Γιορτή…
Χριστούγεννα ξανά καί οἱ Ἄγγελοι κλαῖνε, ἀφοῦ χιλιάδες ἄνθρωποι σάν κι ἐμᾶς, περιμένουν τή λύτρωση ἀπό ἄλλο Θεό…
᾿Αντωνία Γραμμένου
Χριστούγεννα!
Πάλι, Κύριε, θὰ ἔρθεις νὰ γεννηθεῖς, ὄχι στὴ φάτνη μὲ τ’ ἄχυρα, ἀλλὰ στὶς καρδιές μας.
Ὅλοι κάναμε ὄνειρα καὶ σχέδια καὶ εἴπαμε πὼς τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος δὲν θὰ τὰ ἐπαναλάβουμε.
Ὑποσχεθήκαμε στὸν ἑαυτό μας περισσότερη συνέπεια καὶ ἀποφασίσαμε καλύτερες σχέσεις μὲ τὸν ἑαυτό μας, μὲ τὸν ἀδελφό μας καὶ μὲ τὸν Θεό μας. Ὅμως πάλι, Χριστέ μας, δὲν τὰ καταφέραμε.
του Κώστα Λιάπη…
«Χριστούγεννα, πρωτούγεννα
πρώτη γιορτή του χρόνου»
Μέσα στο αυγινό σύθαμπο της παραμονής της μεγάλης για τη Χριστιανοσύνη μέρας, οι αδέξιες, αλλά ζωηρές φωνούλες των μικρών καλαντιστών τσακίζουν τα κρύσταλλα του Δεκεμβριάτικου πρωινού.
Νιράκης Ἐμμανουήλ (Πρεσβύτερος)
Τοῦτες τὶς κρύες μέρες, ποὺ ὅλοι κλεινόμαστε στὸν ἑαυτό μας καὶ στὸ σπίτι μας, ἀναζητώντας ζεστασιὰ καὶ θαλπωρή, ποὺ ἀκόμα καὶ ἡ φύση βρίσκεται σὲ λήθαργο, ἀναμένοντας τὸ ἁπαλὸ χάδι τῆς Ἄνοιξης νὰ τὴν ζωντανέψει, ἡ ἐκκλησία μας διάλεξε νὰ ἑορτάζουμε τὴν πιὸ «θερμὴ» γιορτὴ τῆς Χριστιανοσύνης, τὰ Χριστούγεννα.
Ὅλοι αὐτὲς τὶς μέρες ἀναμοχλεύουμε εἰκόνες τοῦ παρελθόντος, ἐνθυμούμενοι τὰ παιδικά μας χρόνια, στὸ χωριό, τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι νὰ λέμε τὰ κάλαντα σὲ φίλους καὶ συγγενεῖς ποὺ ἄνοιγαν τὰ σπίτια τους μὲ χαρά.
Φώτης Κόντογλου – ἁγιασμένες μέρες
Μοναχὰ ὁ ὀρθόδοξος χριστιανὸς γιορτάζει τὰ Χριστούγεννα πνευματικά, κι ἀπὸ τὴν ψυχὴ του περνᾶνε ἁγιασμένα αἰσθήματα, καὶ τὴ ζεσταίνουνε μὲ κάποια θέρμη παράδοξη, ποὺ ἔρχεται ἀπὸ ἕναν ἄλλο κόσμο, τὴ θέρμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κατὰ τὸν ἀναβαθμὸ ποὺ λέγει:
«Ἁγίῳ Πνεύματι πάσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ μονάδι, ἱεροκρυφίως».
Ο Άγγελος «Αστέρας της Βηθλεέμ», στο Μηνολόγιο του Βασιλείου του Β΄ (11ος αιών).
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αναφερόμενος στη Γέννηση του Χριστού, διατύπωσε την ενδιαφέρουσα άποψη, ότι το λαμπρό άστρο, που οδήγησε τους τρεις Μάγους εκ της Περσίας στη Βηθλεέμ, ήταν στην πραγματικότητα μία ουράνια δύναμη, δηλαδή ένας Άγγελος Κυρίου μεταμορφωμένος σε αστέρα.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια