Μάννα! Δὲν βρίσκεται λέξι καμμία!

Γεράσιμος Μαρκορᾶς

Μάννα

Μάννα! Δὲν βρίσκεται λέξι καμμία
νά ᾽χη στὸν ἦχό της τόση ἁρμονία.
Σὰν ποιὸς νὰ σ’ ἄκουσε μὲ στῆθος κρύο,
ὄνομα θεῖο;

Παιδὶ ἀπὸ σπάργανα ζωμένο ἀκόμα,
μὲ χάρι ἀνοίγοντας γλυκὰ τὸ στόμα,
γυρνάει στὸν ἄγγελο, ποὺ τ’ ἀγκαλιάζει,
καὶ Μάννα κράζει.

«Γενάρη μήνα κλάδευε , φεγγάρι μὴν κοιτάζεις!» Καλό μήνα!!

(Ἀκροστιχὶς)

Στὸν καινούργιο χρόνο

Χ– ρόνε, ὅλοι σὲ ραίνουν μ’ ὄμορφα λουλούδια,

Ρ– ῖγος στὸν καθένα δίνεις στὴν ματιά σου,

Ὅ – λοι σὲ προσμένουν μὲ χαρᾶς τραγούδια,

Ν– ἄρθῃς νὰ σκορπίσης μέσ’ ἀπ’ τὴν καρδιά σου

Ὅ – λες τὶς χαρές σου σὰν γλυκὰ ἀγγελούδια

Η απελευθέρωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821)

Η Ελληνική Σημαία υψώνεται στην Τριπολιτσά, έργο του Πέτερ Φον Ες

.

Ἀκούω κούφια τὰ τουφέκια,

ἀκούω σμίξιμο σπαθιῶν,

ἀκούω ξύλα, ἀκούω πελέκια,

ἀκούω τρίξιμο δοντιῶν.

.
Ὤ! τί νύκτα ἦταν ἐκείνη,

ποὺ τὴν τρέμει ὁ λογισμός!

Ἄλλος ὕπνος δὲν ἐγίνη

πάρεξ θάνατος πικρός.

Εδῶ εἶναι ἡ θέσις μας καὶ ὁ τάφος μας! «Ἐλισὰ 21 Σεπτεμβρίου 1913»

Ἐλισὰ 21 Σεπτεμβρίου 1913

Ἀδελφέ,

Μοῦ γράφεις ἂν ὑποφέρω.

Οἱ κόποι καὶ τὰ βάσανα δὲν ἔχουν καμμιὰ σημασία γιὰ μᾶς.

Ἐλησμονήσαμε ὅτι εἴμαστε ἄνθρωποι.

Καὶ τὸ σπουδαιότερο, ὅτι μᾶς ἐλησμόνησε καὶ ἡ φύσις, ἡ ὁποία ἐκουράσθηκε νὰ μᾶς πειράζη μὲ τὶς ἀρρώστειές της.

Ὁ βίος ἐδῶ εἶναι εὐχάριστος.

Μόνον ἡ ἰδέα, ὅτι μᾶς ἀπειλοῦν οἱ γείτονες μᾶς ἔχει σκυλλιάσει ὅλους.

Ἐμεῖς δὲν εἴμαστε γι’ αὐτοῦ πλέον. ᾽

Εδῶ εἶναι ἡ  θέσις μας καὶ ὁ τάφος μας.

Λάζαρος Κουντουριώτης (1796 – Ἰούλιος 1852)

Ὁ Λάζαρος Κουντουριώτης ἐγεννήθη τῷ 1796 ἐν Ὕδρα, ὅπου καὶ ἐδεδάχθη τὰ ἑλληνικὰ γράμματα.

Μόλις 14 ἐτῶν ἀνέλαβε τὴν διεύθυνσιν τῶν ἐμπορικῶν ἐργασιῶν τοῦ πατρός του ἐν Ὕδρα, ἐπειδὴ οὗτος διέμενεν ἐν Γενεύῃ τῆς Ἰταλίας.

Ὁ Κουντουριώτης ἦτο ἀνὴρ θεοσεβής, πρᾷος, ὀλιγόλογος καί σοβαρός. Ἠγάπα τὴν ἀλήθειαν, οὐδέποτε δ᾽ ἐξετίμα τὸν ψεύστην, ὅσα ἄλλα προτερήματα καὶ ἂν εἶχεν.

Ὁ πατὴρ τοῦ Λαζάρου ἀπέθανε δολοφονηθείς. Μετὰ ἔτη ἦλθεν ὁ φονεὺς εἰς Ὕδραν καὶ διὰ τοῦ πνευματικοῦ ἐζήτησε συγχώρησιν παρὰ τοῦ Λαζάρου, ὅστις τὸν συνεχώρησε.

Καὶ ὅταν ὁ φονεὺς ἐδυστύχησε, τὸν συνέδραμε χρηματικῶς· ὅταν, ἕνεκα ἀσθενείας, δὲν ἠδύνατο νὰ ἐργάζηται, τῷ ἐχορήγησε σύνταξιν· καὶ ὅταν ἀπέθανε, τὸν ἐκήδευσεν ἰδίᾳ δαπάνῃ.