Αγάπη κόντρα στην απαξίωση

του πατρός Δημητρίου Μπόκου

Ανοίγει το Τριώδιο. Με την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου ξεκινάει ο μεγαλύτερος εορτολογικός κύκλος του χρόνου. Ο κύκλος των κινητών εορτών πριν και μετά το Πάσχα.

Ένα ευλογημένο πανέμορφο ταξίδι στους πνευματικούς αγίους τόπους της Εκκλησίας μας. Μια οδοιπορία από την Ιεριχώ στα Ιεροσόλυμα. Από τον τόπο των παθών και της αμαρτίας στη χώρα των ζώντων. Από τον Σταυρό στην Ανάσταση. Από τη γη στον ουρανό.

Πριν βάλεις στον Θεό τις φωνές

του πατρός Δημητρίου Μπόκου

Ο αββάς Μωυσής ρώτησε κάποτε έναν νεότερο μοναχό, τον Ζαχαρία: Πες μου, τί να κάνω για να σωθώ; Ο Ζαχαρίας τότε έπεσε στα πόδια του και του λέει: Εσύ ρωτάς εμένα, πάτερ;

Και του απαντάει ο γέροντας: Πίστεψέ με, παιδί μου Ζαχαρία, είδα το Άγιο Πνεύμα να κατεβαίνει πάνω σου και γι’ αυτό αναγκάζομαι να σε ρωτήσω. Τότε ο Ζαχαρίας πήρε το κουκούλι (το σκουφί) από το κεφάλι του, το έριξε στα πόδια του και το καταπάτησε.

Από τελώνης απόστολος

του πατρός Δημητρίου Μπόκου

Ο Χριστός είπε κάποτε,ότι είναι ευκολότερο να περάσει η καμήλα από την τρύπα της βελόνας, παρά να μπει ο πλούσιος στη Βασιλεία του Θεού. Συμπλήρωσε όμως, ότι και αυτά ακόμα που φαίνονται ανθρωπίνως αδύνατα, με τη χάρη του Θεού γίνονται κατορθωτά. (Λουκ.18, 24-27).

Έτσι ο ίδιος ο Χριστός βεβαιώνει μετά από λίγο ότι ο αρχιτελώνης Ζακχαίος, που είχε πλουτίσει από την αδικία, σώθηκε. «Σωτηρία τω οίκω τούτω εγένετο» (Κυριακή ΙΕ΄ Λουκά).

Κρατάμε τις αποστάσεις

του πατρός Δημητρίου Μπόκου

Δέκα λεπροί συνάντησαν τον Χριστό και παρακάλεσαν για τη θεραπεία τους. Ο Χριστός τους είπε να πάνε να δείξουν τον εαυτό τους στους ιερείς, που ήταν εντεταλμένοι από τον μωσαϊκό νόμο να εκδίδουν το σχετικό πιστοποιητικό υγείας.

Οι λεπροί υπάκουσαν και καθ’ οδόν είδαν ότι είχαν θεραπευτεί. Ένας μόνο όμως τότε, και μάλιστα όχι Ιουδαίος, αλλά Σαμαρείτης, γύρισε και ευχαρίστησε τον Χριστό (Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά).

Πλήρωμα νόμου ο Χριστός

του πατρός Δημητρίου Μπόκου

Με την απόδοση της εορτής των Φώτων στο τέλος του επταημέρου κλείνει η μακρά περίοδος των ακινήτων εορτών Χριστουγέννων – Θεοφανείων (15 Νοε. – 14 Ιαν.), γνωστή ως Άγιο Σαρανταήμερο και Δωδεκαήμερο.

Την Κυριακή μετά τα Φώτα βλέπουμε τον Χριστό, μετά τη βάπτισή του στον Ιορδάνη από τον Πρόδρομο Ιωάννη, να αρχίζει το κήρυγμα για τον ερχομό της Βασιλείας των ουρανών.

«Σημείον διαθήκης» Η Περιτομή

του πατρός Δημητρίου Μπόκου

Την πρωτοχρονιά, στα θυρανοίξια της νέας χρονιάς με την οποία μας προικοδοτεί η χάρη του Θεού, έχουμε τις γιορτές της Περιτομής του Χριστού και του μεγάλου Ιεράρχου Βασιλείου. Ο Χριστός περιτμήθηκε από ταπείνωση και συγκατάβαση. Τί ήταν όμως η περιτομή;

Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των χρόνων. Ο πατριάρχης Αβραάμ ήταν ήδησε γεροντική ηλικία και οι υποσχέσεις του Θεού ότι θα τον ευλογήσει και θα τον δοξάσει, κάνοντάς τον γενάρχη μεγάλου έθνους και ότι από το σπέρμα του, δηλαδή από κάποιον σπουδαίο απόγονό του, θα ευλογηθούν όλες οι φυλές της γης, όχι μόνο δεν είχαν ακόμα εκπληρωθεί, αλλά και δεν διαφαινόταν ανθρωπίνως καμμιά προοπτική εκπλήρωσής τους.

Των Προπατόρων το σύστημα

του πατρός Δημητρίου Μπόκου

Η Κυριακή πρό της Χριστού Γεννήσεως (συμπίπτει μεταξύ 18 και 24 Δεκεμβρίου) ξαναφέρνει στη μνήμη μας τους προ Χριστού αγίους που γιορτάσαμε και την προηγούμενη Κυριακή των αγίων Προπατόρων (συμπίπτει μεταξύ 11 και 17 Δεκεμβρίου).

Οι δυο αυτές Κυριακές μας βάζουν για τα καλά στο κλίμα των Χριστουγέννων και μνημονεύουν όλους γενικά τους δικαίους της Παλαιάς Διαθήκης και όχι μόνο τους κατά σάρκα προγόνους του Χριστού.

Δεν ευκαιρώ για τον Θεό

του πατρός Δημητρίου Μπόκου

Κατά την Κυριακή των αγίων Προπατόρων (όλων των κατά σάρκα προγόνων του Χριστού) ακούμε την παραβολή του μεγάλου δείπνου. Ένας άρχοντας κάνει ένα μεγάλο τραπέζι και ειδοποιεί να έλθουν οι καλεσμένοι του.

Αυτοί όμως προφασίζονται διάφορα και δεν πηγαίνουν. Ένας προβάλλει ως πρόφαση το ότι είναι νιόπαντρος και δεν έχει μυαλό και χρόνο για άλλα πράγματα. «Γυναίκα έγημα και διά τούτο ου δύναμαι ελθείν».

Το βόδι και ο άνθρωπος

του πατρός Δημητρίου Μπόκου

Ο Χριστός θεραπεύει μία γυναίκα που ήταν «συγκύπτουσα», διπλωμένη στα δυο επί δέκα οκτώ χρόνια. Δεν μπορούσε να ισιώσει το κορμί της, να σηκώσει όρθιο το κεφάλι της. Ο Χριστός ακούμπησε πάνω της τα χέρια του και η γυναίκα ανορθώθηκε αμέσως δοξάζοντας τον Θεό.

Ο αρχισυνάγωγος όμως αγανάκτησε, επειδή το θαύμα έγινε μέρα Σάββατο, πράγμα κατ’ αυτόν ανεπίτρεπτο. Δεν τόλμησε όμως να τα βάλει στα ίσα με τον Χριστό. Βρήκε εύκολο στόχο τη φτωχή γυναικούλα.

Η ύπουλη παγίδα

του πατρός Δημητρίου Μπόκου

Ο πλούσιος νεανίσκος με τις πνευματικές ανησυχίες για την αιώνια ζωή (Ματθ. 19, 16-24) έρχεται στο προσκήνιο ξανά. Όταν διαπιστώνει ότι, για να είναι τέλειος, πρέπει να δώσει στους φτωχούς όλα του τα πλούτη, φεύγει λυπημένος. Και ο Χριστός λέει: Πόσο δύσκολα μπαίνουν στη Βασιλεία του Θεού οι πλούσιοι! (Κυριακή ΙΓ΄ Λουκά).

Ποιο είναι το εμπόδιό τους; Ο πλούτος; Όχι ακριβώς.