Το τροπάριο της Κασσιανής και – λίγο – του Θεόφιλου

της Μάρω Σιδέρη, Θεολόγου, Ιστορικού

Τη Μεγάλη Τρίτη ηχεί ένα από τα ομορφότερα ποιήματα θάρρους και συντριβής:

Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή,
τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν,
ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.

Κύριε, εκείνη η γυναίκα που είχε πέσει σε πολλές αμαρτίες, αισθανόμενη τη Θεότητά Σου, έγινε μυροφόρος και με δάκρυα Σου φέρνει μύρο για τον ενταφιασμό Σου…

Περιστατικά από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση «Ὁ γε­ρω–Ἰ­ω­σήφ δι­ώ­χνει τόν πει­ρα­σμό»

ξγ΄

Ενας ἱ­ε­ρο­μό­να­χος σέ κά­ποι­ο Μο­να­στή­ρι πού εἶ­χε τό δι­α­κό­νη­μα τοῦ κη­που­ροῦ καί ἔ­με­νε στό σπι­τά­κι τοῦ κή­που, ἄ­κου­γε κά­θε νύ­χτα νά χτυ­πᾶ τό κου­δο­ύ­νι τῆς πόρ­τας τοῦ κή­που καί ξυ­πνοῦ­σε.

Στήν συ­νέ­χεια ἄ­κου­γε βή­μα­τα νά κα­τε­βαί­νουν τά σκα­λιά πρός τό ὑ­πό­γει­ο καί ἔ­νι­ω­θε κά­ποι­ον νά σκα­λί­ζη τά ἐρ­γα­λεῖ­α καί τά φυ­το­φάρ­μα­κα.

Περιστατικά από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση «Πό­λε­μος καί βο­ή­θεια Ἱ­ε­ρο­μο­νά­χου»

ξβ΄

Ιε­ρο­μό­να­χος νέ­ος πού ἀ­σκή­τευ­ε μό­νος του, κά­πο­τε πο­λε­μή­θη­κε ἰ­σχυ­ρῶς καί μή δυ­νά­με­νος νά ἀν­τέ­ξη τόν σαρ­κι­κό πό­λε­μο ἀ­πε­φά­σι­σε νά βγῆ στόν κό­σμο, νά ἀ­πο­βά­λη τό Σχῆ­μα καί νά ζή­ση ἱ­κα­νο­ποι­ών­τας τίς ἐ­πι­θυ­μί­ες του.

Ἡ χρη­στό­τη­τα καί ἡ εὐ­σπλα­χνί­α ὅ­μως τοῦ Θε­οῦ προ­νό­η­σε τό ἑ­ξῆς γιά τήν σω­τη­ρί­α τοῦ ἀ­δελ­φοῦ:

Θαλασσινή ιστορία

Χρυσάνθης Κούκου ἱατροῦ-πρεσβυτέρας

Ἦταν μία φορὰ κι ἕναν καιρό, ἕνα καράβι ποὺ τὸ ἔλεγαν «Οἰκογένεια». Νέο σκαρί, ἀταξίδευτο, μόλις βγαλμένο ἀπὸ ἕνα μεγάλο ναυπηγεῖο, τὴν «Ἐκκλησία», ἑτοιμάστηκε νὰ σηκώσει ἄγκυρα γιὰ τὸ πρῶτο του ταξίδι στὸ ἀρχιπέλαγος τῆς «Ζωῆς».

Ὁ καπετάνιος κι ἡ καπετάνισσα, δυὸ ἄνθρωποι ἄγνωστοι μέχρι χθές, ἄφησαν πίσω τὰ δικά τους καράβια, αὐτὰ στὰ ὁποῖα γεννήθηκαν καὶ μεγάλωσαν, πιάστηκαν χέρι, χέρι κι ἀποφάσισαν νὰ ταξιδέψουν μαζί, σ’ αὐτὸ τὸ νέο καράβι.

Η δύναμη της σκόνης πάνω από την Αγία Τράπεζα

(Από το βιβλίο: «Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας»)

Ο Αντώνης Δασκαλούδης, όταν ήταν περίπου έξι ετών, ενώ έβλεπε καλά και δεν είχε κανένα πρόβλημα με τα μάτια του, εντελώς ξαφνικά άρχισε να χάνει το φως του. Οι γονείς του ανήσυχοι τον πήγαν στους γιατρούς, αλλά το παιδί δεν γινόταν καλά, Αντιθέτως χειροτέρευε.

Τότε άκουσαν για την αρετή και τα χαρίσματα του καλόγερου της Σίψας και μια που ήταν ευλαβείς και θεοφοβούμενοι, αποφάσισαν να το πάνε στον Γέροντα.

Παπα-Λαυρέντιος – «Ὁ ἀκούραστος ἐξομολόγος τῆς Ἱεράς Μονῆς Παναγίας Προυσιωτίσσης»

Ὁ π. Λαυρέντιος διακόνησε τό μοναστήρι τῆς Παναγίας Προυσιωτίσσης ἀπό τό 1983 ἕως τό 2019 ὡς ἐξομολόγος τῆς Μονῆς.

Ἀπό τό 1983-2006 πήγαινε στήν Μονή τούς θερινούς μῆνες, γιατί ἐξυπηρετοῦσε τόν χειμῶνα τρεῖς ἐνορίες στήν Κύμη τῆς Εὐβοίας. Ἀπό τό 2006 ἕως τό 2019 ἦταν ὁ μόνιμος ἐξομολόγος τῆς Μονῆς, ὅπου χιλιάδες ψυχές ἀναπαύονταν στό πετραχήλι του.

Ο νέος που «βάσταξε» το παιδί του

Πριν από λίγα χρόνια σ’ ένα ορθόδοξο αντρικό μοναστήρι έξω από την Θεσσαλονίκη έγινε το εξής: Κάποιος άγνωστος άντρας ζήτησε να εξομολογηθεί στον πνευματικό της Μονής.

Ο άντρας ήταν νέος και υπερμοντέρνος με σκουλαρίκια, χαϊμαλιά και τέτοια, κάτι μεταξύ χίππυ και αναρχικού. Ακούστε εξομολόγηση: ‘’Πaπά μου πριν από έξι χρόνια τα ‘’έφτιαξα’’ με μια κοπέλα.

Ό,τι κι αν πεις σε Αγιορείτες Πατέρες θα σου πουν «αν θέλει η Παναγία…»

Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας

Αν ήξεραν οι άνθρωποι τι είναι η Παναγία στη σωτηρία τους και γενικότερα στη ζωή τους, είτε έπιναν νερό, είτε περπατούσαν, είτε ο,τιδήποτε άλλο έκαναν, θα τα έκαναν στο όνομα της Παναγίας!

Είναι το γλυκύτερο πρόσωπο και το γλυκύτερο όνομα, όπως και αυτό της Mάνας μας. Βλέπετε, ό,τι και να μας συμβεί, ”μάνα μου” θα πούμε, δεν λέμε ”πατέρα μου”.

Οἱ λιτανεῖες στό χωριό…

Στό χωριό λιτανεῖες ἔκαναν σέ ἔκτακτες περιπτώσεις, π.χ. σέ περίπτωση ἐπιδημικῆς θανατηφόρου νόσου καί μεγάλης ἀνομβρίας.

Στήν τελευταία περίπτωση ὁ ἱερέας βλέποντας τήν μεγάλη ἀνάγκη καί ἀκούγοντας πολλές παροτρύνσεις γιά λιτανεία, ἀνακοίνωνε ὅτι τήν τάδε ἡμέρα θά γίνη ἡ λιτανεία.

Πολλοί προετοιμάζονταν μέ νηστεία καί προσευχή. Τήν ἡμέρα πού γινόταν ἡ λιτανεία, χτυποῦσε ἡ καμπάνα καί συγκεντρωνόταν ὅλο τό χωριό στήν Ἐκκλησία. Σχηματιζόταν μία ἱεροπρεπής πομπή.

Ἀνοιχτή ἐπιστολή ἱερέως πρός τόν Πρωθυπουργό (… «κάτω ἀπό τόν πανικό τῆς ἐπιδημίας»)

Ἀμαρούσιον 23 Μαρτίου 2020

Ἐξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ τῆς Ἑλλάδος
κ. Μητσοτάκη

Ἀπευθυνόμαστε στήν ἐξοχότητά Σας, γιατί εἶσθε Ἐσεῖς πού ἀπαγορεύσατε τήν τέλεση τῆς Θείας καί Ἱερᾶς ὀρθοδόξου Λειτουργίας στούς ναούς τῆς φιλτάτης πατρίδος μας.

Δέν ἀπευθυνθήκαμε πρός τό Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπό μας καί τούς κατά τόπους Μητροπολῖτες μας διότι καί αὐτοί ἔκαναν ἀπόλυτη ὑπακοή στό δικαιολογημένο κέλευσμά Σας.  Ἔχετε ὡς ὑπεύθυνος ἀρχηγός τοῦ κράτους μας τήν πρώτη εὐθύνη γιά τήν ὑγεία ὅλων τῶν Ἑλλήνων καί λοιπῶν ἐν Ἑλλάδι πολιτῶν.