Πεσόντες – Αγνοούμενοι Ελληνικής Κύπρου: Ιούλιος- Αύγουστος 1974….

της Ελένης Γρίβα

Στα πρόσωπα των δύο αυτών γυναικών ας τιμήσουμε τις μητέρες όλων των Εξ Ελλάδος πεσόντων – αγνοουμένων και αδήλωτων αιχμαλώτων ας υποκλιθούμε στο μεγαλείο της δύναμης, της αγωνιστικότητάς και της καρτερίας τους .

Η Στέλλα Χίννη μητέρα του πεσόντα ΕΛΔΥΚάριου Νικολάου Τσουκαλά και η Μαρία Λούρμπα μητέρα του αγνοούμενου ΕΛΔΥΚάριου Δημητρίου Λούρμπα αλλά και του δολοφονημένου Προέδρου της Πανελλήνιας Επιτροπης Αδήλωτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων της Κυπριακής Τραγωδίας Ιωάννη Λούρμπα.

Μαρτυρία ενός ΕΛΔΥΚάριου (Κύπρος 1974)

Η εικόνα από:paradosiakos.blogspot.com

.

(19 Ιουλίου 1974 – τέλος Αυγούστου 1974)

Tο κείμενο που ακολουθεί, είναι η μαρτυρία ενός ΕΛΔΥΚάριου, ενός ανθρώπου που η πατρίδα τον παράτησε για να πεθάνει και τον καταράστηκε επειδή επέζησε από την προδοσία… Διαβάστε το με προσοχή. Αναρωτιέμαι τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα…

Μας ετοίμαζαν καιρό…
Ξεκινήσαμε σαν μονάδα ειδικής εκπαίδευσης σε ανορθόδοξο πόλεμο με πραγματικά πυρά στη Μακεδονία…
Ήμουνα πολυβολητής.
Αρχές Ιουλίου μ’ ένα μεταγωγικό ήρθαμε στην Κύπρο.
Εγινε το κίνημα…
….
Οι Τούρκοι όμως σίγουροι ότι οι Αμερικανοί δεν ήθελαν γενικευμένο ελληνοτουρκικό πόλεμο για να μην αποδυναμώσει η νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ τόλμησαν την εισβολή. Υπό τις ευλογίες μάλιστα των Ρώσων που δεν ήθελαν την Κύπρο στο ΝΑΤΟ.